تفکر استراتژیک
مقاله تفکر استراتژیک PDF
با توجه به اهمیت مبحث تفکر استراتژیک، تلاش کرده ایم تا جدیدترین منابع و مقالات علمی مرتبط با آن را در این صفحه، دسته بندی نماییم. مقالات انگلیسی با فرمت PDF را می توانید به صورت رایگان دریافت کنید. همچنین در صورت نیاز به ترجمه فارسی مقالات نیز می توانید فایل ورد (WORD) آن را از سایت، خرید و دانلود نمایید. فایل ورد ترجمه ها دارای فرمت doc یا docx بوده و کاملا قابل ویرایش و شخصی سازی می باشند. تفکر استراتژیک، یک فرآیند ذهنی یا فکری است که توسط یک فرد در زمینه دستیابی به یک هدف یا مجموعه اهداف، بکار گرفته می شود. این فرآیند، به عنوان یک فعالیت شناختی، باعث تولید فکر می شود. این ابزار، هنگامی که در یک فرآیند مدیریت استراتژیک سازمانی بکار گرفته می شود، شامل تولید و کاربرد دیدگاه ها و فرصت های تجاری منحصربفرد در نظر گرفته شده برای خلق مزیت رقابتی برای یک سازمان یا شرکت می باشد. این تفکر به صورت فردی و همچنین به صورت جمعی میان افراد کلیدی انجام می شود و می تواند تغییر مثبتی در آینده یک سازمان ایجاد نماید. تفکر استراتژیک گروهی، می تواند با ممکن سازی یک گفتمان پیش گسترانه و خلاق، ارزش بیشتری تولید کند، جایی که افراد از دیدگاه های افراد دیگر در مورد مسائل بحرانی و پیچیده، بهره می گیرند. این امر، در عرصه های کسب و کار بسیار رقابتی و سریعاً در حال تغییر، یک مزیت محسوب می شود.
هیچ تعریف مورد پذیرش عمومی برای تفکر استراتژیک یا اتفاق نظر در مورد نقش یا اهمیت آن و فهرست استاندارد از شایستگی های کلیدی متفکران استراتژیک، وجود ندارد. همچنین، هیچگونه اجماع در مورد اینکه آیا این فرآیند یک ایده آل غیرمرسوم یا یک خاصیت مرسوم و قابل مشاهده از استراتژی است، وجود ندارد. این ابزار، شامل یافتن و توسعه یک ظرفیت آینده نگری راهبردی برای یک سازمان، با بهره گیری از همه ویژگی های سازمانی ممکن و به چالش کشیدن تفکر متداول جهت تقویت رویه های تصمیم گیری کنونی می باشد. پژوهش های انجام شده در مورد این حوزه بیان می کنند که پرسش راهبردی اساسی، پرسش های متداول «چه؟» نیست، بلکه «چرا و چگونه؟» است.
مقاله در مورد تفکر استراتژیک
در این صفحه می توانید جدیدترین موضوعاتی که مربوط به تفکر استراتژیک هستند را مشاهده نمایید. مطمئنا این مقالات می توانند بهترین گزینه جهت استفاده به عنوان مقاله بیس پایان نامه و پروپوزال شما باشند. تفکر استراتژیک، به بیان ساده، یک فرآیند تفکر عمدی و معقول است که بر تحلیل عوامل و متغیرهای اساسی تاثیر گذار بر موفقیت درازمدت یک کسب و کار، یک تیم یا یک فرد، تمرکز می کند.
این فرآیند، شامل پیش بینی دقیق و آگاهانه تهدیدات و آسیب پذیری ها و همچنین فرصت ها می باشد و نهایتا تحلیل آن نیز باعث بدست آمدن یک مجموعه شفاف از اهداف، برنامه ها و ایده های جدید لازم برای بقا و رشد در یک محیط رقابتی و درحال تغییر می گردد. این نوع تفکر، باید واقعیت های اقتصادی، نیروهای بازاری و منابع موجود را مدنظر قرار دهد. این حوزه نیاز به پژوهش، تفکر تحلیلی، نوآوری، مهارت های حل مسئله، مهارت های ارتباطاتی و رهبری و قاطع و مصمم بودن دارد.
عرصه رقابت می تواند به سرعت برای هر سازمانی تغییر کند. روندهای جدید می توانند به سرعت پدیدار شوند و مدیران را ملزم به بهره گیری از آنها یا کنار گذاشتن آنها کنند. مدیران با شامل کردن تفکر استراتژیک روزمره در رویه های کاری، در پیش بینی، آینده نگری و سرمایه گذاری بر فرصت ها، مهارت بیشتری کسب خواهند کرد. در سطح فردی، این فرآیند به مدیران امکان می دهد تا مشارکت بیشتری در نقش خود داشته باشند، برای سازمان، موثرتر باشند و اثبات کنند که آماده کنترل منابع بزرگتری هستند.
تفکر استراتژیک در سازمان
در طی فرآیند برنامه ریزی استراتژیک سالانه یک سازمان، رهبران سازمان در اغلب موارد، داده ها و ایده های درونی و بیرونی را تفسیر، تحلیل و سنتز می کنند تا هدف راهبردی سازمان را توسعه دهند و یک روایت راهبردی ایجاد کنند. این فرآیند، شرکت را در یک مدت زمان تعریف شده، به سمت آینده هدایت می کند. بنابراین، رهبران اقدامات خاصی که باعث برآورده شدن ابتکار عمل های راهبردی می شود را انتخاب و برنامه ریزی می کنند. همچنین لازم است تا کسب و کارها، زمانی را برای این فرآیند و بازبینی در کل سال، اختصاص دهند. تیم های رهبری باید به صورت دوره ای، ابتکار عمل های راهبردی خود را بررسی کنند تا اطمینان حاصل کنند که پیاده سازی دقیقی در حال رخ دادن است.
رهبران استراتژیک و ذینفعان از این ابزار استفاده می کنند تا مشخص کنند که کدام ترکیب محصول را ارائه دهند، در کدام عرصه رقابتی، رقابت کنند (یا نکنند) و چگونه منابع محدود مانند زمان، کارکنان و سرمایه، تخصیص داده شوند. آنها باید تصمیم بگیرند که چگونه به بهترین نحو، دیگران را استخدام کنند تا به اهداف مهم دست یابند و از صرف منابع برای ریسک زیان غیرضروری، اجتناب کنند.
