دانلود ترجمه مقاله بررسی آخرین پیشرفت ها در ارزیابی زیست محیطی استراتژیک

1. مقدمه 2. تکامل SEA 3. چشم اندازهای بین المللی 4. SEA - آیا اهمیتی دارد؟ 5. چشم ‌انداز آتی - مقصد بعدی کجاست؟ 6. اظهارات نهایی

چکیده – این مقاله آخرین وضعیت پیشرفت ارزیابی زیست محیطی استراتژیک (SEA) را براساس مرور مقالات فعلی، کنفرانس های بین المللی اخیر و تجربه عملی مورد تفکر قرار می دهد. این مقاله مروری بر چگونگی تکامل SEA، مکاتب اصلی فکری، و کاربرد بین المللی دارد. مقاله به طور خلاصه بررسی می‌ کند که آیا SEA اهمیتی با فرآیندهای برنامه‌ ریزی و تصمیم گیری دارد یا خیر، و این سوال را مطرح می‌ کند: "مقصد بعدی کجاست؟". براساس نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها، تعدادی از توصیه ها برای اعمال آینده مطرح می ‌شوند. ما نتیجه می ‌گیریم که SEA به سرعت به حوزه وسیعی از کاربرد تبدیل گشته است و "مجموعه رویکردهای SEA" به توسعه ادامه می‌ دهند. SEA مزایای متعددی دارد و پتانسیل بالایی برای کمک به فرآیندهای تصمیم گیری بهتر دارد، حتی اگر در حال حاضر کمی از انتظارات خود را کاهش دهد. ما پیشنهاد می ‌کنیم که انجمن SEA باید یاد بگیرند که مزایای کمتر مشهود SEA را فراتر از موقعیت تصمیم گیری سریع شناسایی نموده و ترویج دهند و این روش SEA از درک صریح تر و ارتباط آن با چگونگی توانایی ارزش افزایی آن به هر زمینه معین سود خواهد برد.

This paper reflects upon the current state of the art of strategic environmental assessment (SEA), based on a review of existing literature, recent international conferences and practical experience. It provides an overview of how SEA has evolved, the main schools of thought, and application internationally. It briefly examines whether SEA is making a difference to planning and decision-making processes, and raises the question: ‘where to next?’ Based on the main strengths, weaknesses, opportunities and threats, a number of recommendations for future practice are made. We conclude that SEA has evolved rapidly into a broad field of application and that the ‘family of SEA approaches’ continues to develop. SEA brings about numerous benefits and has a high potential to contribute to better decision-making processes, even if it currently falls short of some of its expectations. We suggest that the SEA community must learn to better identify and promote SEA’s less tangible benefits beyond the immediate decision-making situation and that SEA practice would benefit from a more explicit understanding and communication of how it can add value to any given context.