دانلود ترجمه مقاله نقش افشای اطلاعات در میانجیگری مالی با ریسک سرمایه گذاری

1. مقدمه 2. مدل پایه 2.1. کارگزاران و فنآوری 2.2. میانجیگری مالی بدون افشا 3. میانجیگری مالی همراه با افشا 3.1. افشای میان مدت 3.2. تسهیم ریسک بهینه 4. تعمیم موضوع و بحث و بررسی 4.1. تعمیم موضوع: مداخلات قانونی و نظارتی 4.2. دلالت های مرتبط با مقررات افشا در صنعت بانکداری 4.3. پیش بینی های تجربی 5. نتیجه گیری

چکیده – در این مطالعه، بررسی می کنیم که افشای اطلاعات چه اثری بر واسطه گری یا میانجیگری مالی دارد هنگامی که بازده سرمایه گذاری درازمدت، پرریسک باشد. این تحلیل براساس یک مدل هجوم بانکی (bank run) از نوع چرخه تجاری است که در آن یک بانک، تقسیم سود را به تقاضای سپرده گذارانی که شوک های غیرقابل مشاهده در اولویت های نقدیندگی خود تجربه می کنند، ارائه می دهد. بانک تا دقت سیگنال میان مدت در مورد بازده سرمایه گذاری درازمدت، خود را متعهد می کند. تاثیر افشای بانک بر تسهیم ریسک بهینه حاصل شده با قراردادهای مقاوم در برابر هجوم (run-proof)، مشروط به سیگنال و سپرده جاری (دیداری)، را مورد بررسی قرار می دهیم. نشان می دهیم که برای توابع مطلوبیت که ریسک گریزی مطلق غیرافزایشی نشان می دهد، افشای آگاهی بخش تر، تسهیم ریسک پیش بینی شده که بوسیله میانجیگری مالی حاصل شده است، را بهبود می بخشد.

We study how information disclosure affects financial intermediation when the payoff to the long-term investment is risky. The analysis is based on a business-cycle version of the bank run model wherein a bank provides risk sharing to demand depositors who experience unobservable shocks to their liquidity preferences. The bank pre-commits to the precision of an interim signal regarding the payoff to the long-term investment. We examine the impact of bank disclosure on optimal risk sharing achieved by run-proof, signal-contingent demand-deposit contracts. We show that for utility functions that display non-increasing absolute risk aversion, more informative disclosure improves the ex ante risk sharing provided by financial intermediation.