دانلود ترجمه مقاله ارزیابی اقتصاد چرخشی شهری

1. مقدمه 2. مروری بر مقالات 3. اقتصاد چرخشی و پایداری در سوئد 4. داده ها و سنجش شاخص اقتصاد چرخشی 5. بحث و بررسی 6. خلاصه و نتیجه گیری

چکیده – مطالعه فعلی ، یک استاندارد عمومی را برای اقتصاد چرخشی ارائه می دهد، و شاخص پارامتریک چند بُعدی شامل 8 مولفه را معرفی می کند. این مولفه ها با اصول اقتصاد چرخشی هماهنگی دارند. مفهوم و شاخص ها، به منظور ارزیابی روش های اقتصاد چرخشی در سطح شهرداری به کار گرفته می شوند. شاخص کُلی به تعدادی از شاخص های جزئی مربوط شده که روی سطح، و میزان توسعه اقتصاد چرخشی اثر دارند. تحلیل تجربی بر اساس داده های 273 شهرداری است ، که در بازه زمانی 2012-2018 مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج حاکی از این هستند که تفاوت های جدی بین شهرداری ها، از نظر شاخص CE و مولفه های جزئی آن وجود دارند. تغییرات در سطح شاخص، اغلب به مکان منطقه، اندازه و تراکم جمعیت، تراکم صنایع و برنامه های سرمایه گذاری در زیرساخت اقتصاد چرخشی ربط داده می شوند. د ر سطح تفکیکی، شهرداری های گوتلند، هارجلدن، موربیلانگا، از نظر شاخص CE عملکرد بهتری را بجا می گذارند. برعکس، استکهلم، اوپسالا، بورلو، ضعیف ترین عمل را از نظر شاخص CE دارند. این شاخص طی 7 سال به میزان 9.7 % رشد کرده است و میانگین رشد سالیانه آن 1.3 % است. یکی از دستاوردهای سیاسی این نتایج این است که هر شهرداری باید سیاستی را اجرا کرده که با ساختار بخش های اقتصادی، و منابع در دسترس سازگار باشد.دولت مرکزی باید مقررات سخت گیرانه ای را ارائه داده، و مشوق های لازم را برای دستیابی به اهداف کیفیت زیست محیطی تامین نماید. برنامه های تشویقی ، طیف وسیع تری از برنامه ها و سیاست های استفاده شده توسط بهترین شهرداری ها را شامل می شوند ، همچنین حمایت لازم فراهم شده تا با انتقال دانش و منابع کافی، عملکرد شهرداری های ضعیف تقویت بشود. مقدمه: با سخت گیری اجباری نسبت به اهداف شرکت ، حداقل سازی هزینه ها و حداکثرسازی سود ، و اهداف خانوار شامل مطلوبیت حداکثری ، اقتصادها اثرات زیست محیطی صنعتی سازی، رشد اقتصادی، و مصرف گرایی را نادیده گرفته اند. تخریب سازنده شومپیتری (schumpeter، 1942)، نقش مهمی را برای کارآفرینان و نوآوران در فرایند توسعه اقتصادی قائل است. این حالت در توسعه فناوری های کاهش دهنده مواد مصرفی ، و به طور همزمان گسترش ظرفیت تولید و سرعت بخشیدن به تخریب محیط نقش داشته است.

This study proposes a general standard for the circular economy (CE), and estimates a multidimensional parametric index composed of eight components which is in line with the principles of a circular economy. The concept and index are used for evaluating the practices of a circular economy at the municipality level. The index is regressed on a number of indicators influencing the level and development of circular economy. The empirical analysis is based on data from 273 municipalities in Sweden observed 2012–18. The results suggest that there are significant differences between the municipalities in the CE index and its sub-components. Variations in the index's level are mainly attributed to their regional location, population size and density, concentration of industries, and investment programs in the circular economy's infrastructure. At a disaggregate level, the municipalities of Gotland, Härjedalen, and Mörbylånga performed well in the CE index. In contrast, Stockholm, Uppsala, and Burlöv municipalities had the lowest ranks in the CE index. The index had a growth rate of 9.7 percent over 7 years at an average annual growth rate of 1.3 percent. One policy implication of these results is that each municipality should implement a policy adapted to the sectorial structure of its economy and availability of resources. The central government should apply strict environmental regulations and provide necessary incentives for achieving environmental quality objectives. Incentive programs can target a wider application of technologies and policies used by the best performing municipalities and provide support in transferring knowledge and resources for strengthening the weak performing municipalities. Introduction: By focusing strictly on firms’ objectives of cost minimization and profit maximization and households’ objectives of utility maximization, economies have neglected the environmental effects of industrialization, economic growth, and consumerism. The Schumpeterian constructive destruction (Schumpeter, 1942) which assigns a strong role to entrepreneurs and innovations in the process of economic development has contributed to the development of material saving technologies and also led simultaneously to the expansion of production capacity and speeding up environmental destruction.