دانلود ترجمه مقاله چرا بر PPP ها نظارت نکنیم؟

1. مقدمه 2. مسائل قراردادهای PPP مربوط به زیرساخت ها 3. نیاز به مدیریت قرارداد 4. مدیریت قرارداد به تنهایی کافی نیست 5. نیاز به نظارت 6. مثالهای تجربی در بخش بزرگراه 7. نتیجه گیری

چکیده – نظارت بر نهادها و زیرساخت های دولتی، در سطح جهان در حال گسترش است. اما، هنگامی که تمهیدات مشارکت دولتی-خصوصی وجود داشته باشد، فرض بر این می شود که قرارداد امضاء شده توسط دو طرف برای حمایت از منافع عمومی کافی است و بنابراین، نظارت های بیرونی لازم نیست. حتی اگر نظارت صریح نیز نقایص خاص خود را داشته باشد، با این ایده از پیش درک شده مخالفیم که قراردادها به تنهایی همیشه از منافع عمومی حمایت می کنند. قراردادها از صلاحدید گذاشته شده بر عهده قانون گذاران اجتناب می کنند، اما ناکامل می باشند. بنابراین، از نیاز به نظارت دفاع می کنیم و اذعان می کنیم که باید با یک قرارداد ترکیب شود و باعث ایجاد یک بازی با حاصلجمع مثبت شود. مقدمه: مقاله بدوی هارولد دمسیتز، منتشر شده در سال 1968، مسئله نظارت بر شرکت های خدمات دولتی را در ذهن بوجود آورد (دمستز، 1968). وی بحث می کند که در صورت امکان همه وظایف (و حقوق) طرف ها (دولتی و خصوصی) در یک پیمان نوشته شوند و اگر رقابت کافی برای بازار وجود داشته باشد، جواب قرارداد از نظارت اجتناب می کند، که این پرهزینه است، اختیاری است و گاهی استخراج شده است. همچنین رانت های مازاد معمول در زیرساخت ها و خدمات دولتی را با قدرت بازار کاهش می دهد (باجاری و همکاران، 2009). دمستز، با اینکه صریحاً بر عهده وی گذاشته نشده، را می توان به عنوان یک پیشگام تمهیدات PPP (مشارکت دولتی-خصوصی) دانست. اصول عمده قراردادهای PPP بکار گرفته شده برای زیرساختار در سطح جهان شامل امکان نظارت بر رابطه بین شریکان دولتی و خصوصی یک زیرساخت و یا خدمات دولتی با استفاده از یک قرارداد و ضمانت سودهای عادلی با حذف رانت های انحصاری از طریق رقابت در آن میدان (برای مثال، مناقصه دولتی)، می باشد.

Regulation of public utilities and infrastructure is being generalized worldwide. However, when there are public-private partnership arrangements, it is assumed that the contract signed by the parties is adequate to protect the public interest, and therefore, external regulation is not necessary. Even though explicit regulation also has its shortcomings, we disagree with the preconceived idea that contracts alone always protect the public interest. Contracts avoid the discretion left to regulators, but they are imperfect and incomplete. Therefore, we defend the need for regulation and posit that it should be combined with a contract, resulting in a game of positive sum. Introduction: The seminal article of Harold Demsetz, published in 1968, raised the question of the regulation of utilities (Demsetz, 1968). He argued that if it is possible to write all the duties (and the rights) of the parts (public and private) in a contract, and if there is enough competition for the market, the contract solution would avoid regulation, which is costly, discretionary and sometimes captured. It would also reduce the excessive rents usual in infrastructure and public services with market power (Bajari et al., 2009). Although not explicitly assigned to him, Demsetz might be considered a pioneer of the PPP (public-private partnership) arrangement. The major principles of PPP contracts applied to infrastructure worldwide include the possibility to regulate the relationship between public and private partners of an infrastructure and/or public service using a contract and the guarantee of normal profits by eliminating the monopolistic rents through competition for the field (e.g., by public tender).

بخشی از ترجمه مقاله (صفحه 7 فایل ورد ترجمه)