دانلود ترجمه مقاله افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی و عملکرد پایدار

1. مقدمه 2. مروری بر مقالات 3. چارچوب نظری و پرسش های تحقیق 4. انتخاب نمونه، ساختار متغیر، و طرح تحقیق 5. نتایج تجربی 6. نتیجه گیری

این مقاله، انگیزه مدیریت برای افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی و اینکه آیا چنین افشایی با عملکرد پایداری محیط زیستی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) شرکت ها ارتباط دارد یا خیر، را مورد بررسی قرار می دهد. ما به صورت دستی افشای غیرمالی داوطلبانه 580 شرکت نمونه در مورد محصول، رقابت، صنعت، مشتریان، گرایش ها و داده های فنی را از گزارش های سالیانه شان در سال 2010، گردآوری کردیم. در یافتیم که محتوای اطلاعات و انگیزه های مدیریتی نقش مهمی در ارزیابی پیشآیندها و پسآیندهای افشای غیرمالی، ایفا می کنند. علی الخصوص اینکه، در می یابیم که کیفیت درآمد، یک عامل بارزتر در تاثیر گذاری بر افشای غیرمالی اینده نگر می باشد درحالی که هزینه اختصاصی، عامل برجسته تری در تاثیر گذاری بر افشاهای غیرمالی تاریخی می باشد. با استفاده از رتبه های بدست آمده از پایگاه داده KLD برای ساختن عملکرد پایداری ESG، یک ارتباط دو طرفه بین افشاهای غیرمالی و عملکرد پایداری، مشاهده می کنیم. مخصوصاً اینکه، افشاهای غیرمالی آینده نگر با پرش یکساله در عملکرد پایداری ارتباط دارد، درحالی که عملکرد پایداری سال جاری به افشای بیشتر اطلاعات غیرمالی تاریخی در بایگانی های سالانه انتهای سال، ارتباط دارد. مقدمه: افشای داوطلبانه، به صورت هرگونه اطلاعات مالی و غیرمالی افشا شده توسط مدیریت، فراتر از گزارش های مالی اجباری، تعریف می شود (دهالیوال، لی، تسانگ و یانگ، 2011؛ هیئت تنظیم استاندارد حسابداری مالی، FASB، 2014). افشاهای داوطلبانه می توانند شامل افشای اطلاعات استراتژیک (محصول، رقابت، مشتریان)، اطلاعات مالی (پیش بینی درآمد مدیریت، قیمت سهام) و اطلاعات غیرمالی (عملکرد پایداری محیطی، اجتماعی و حاکمیتی) می باشند (لی و یانگ، 2016؛ میک، رابرتز و گری، 1995؛ رضایی، 2016). پژوهش های گذشته نشان می دهند که افشای داوطلبانه می تواند نقد شوندگی سهام را بهبود بخشد، هزینه سرمایه را کاهش دهد، واسطه گری اطلاعات را افزایش دهد و کیفیت درآمدها را بهبود بخشد (برای مثال، بوتوسان، 1997؛ بوتوسان و پلاملی، 2002؛ فرانسیس، ناندا و اولسون، 2008؛ هیلی، هاتون و پیلپو، 1999؛ یانگ، 2012). وسعت و نوع افشاهای داوطلبانه به هزینه های مرتبط به افشا (ژانگ، 2001)، حاکمیت شرکتی (هو و وونگ، 2001)، پیشینه و مشخصات فردی مدیران اجرایی (بامبر، جیانگ، و وانگ، 2010) و عملکرد پایداری (خان، سرافیم و یون، 2016؛ نگ و رضایی، 2015)، بستگی دارد.

This paper investigates management incentives for disclosing voluntary non-financial information and whether such disclosure is associated with firms' environmental, social, and governance (ESG) sustainability performance. We hand-collect 580 sample firms' voluntary non-financial disclosure on product, competition, industry, customers, trends, and technology data from their annual reports in 2010. We find that information contents and managerial motivations play an important role in assessing the antecedents and consequences of non-financial disclosure. Specifically, we find that earnings quality is a more pronounced factor in influencing forward-looking non-financial disclosures whereas proprietary cost is a more pronounced factor in influencing historical nonfinancial disclosures. Using the ratings from the KLD database to construct ESG sustainability performance, we find a two-directional association between non-financial disclosures and sustainability performance. Specifically, forward-looking non-financial disclosures are associated with a one year lead in sustainability performance, whereas current year sustainability performance is linked to more disclosures of historical non-financial information in the year-end annual filings. Introduction: Voluntary disclosure is considered as any financial and non-financial information disclosed by management beyond mandatory financial reports (Dhaliwal, Li, Tsang, & Yang, 2011; Financial Accounting Standards Board, FASB, 2014). Voluntary disclosures can consist of strategic information (product, competition, customers), financial information (management earnings forecast, stock price) and non-financial information (environmental, social and governance sustainability performance) (Li & Yang, 2016; Meek, Roberts, & Gray, 1995; Rezaee, 2016). Prior research shows that voluntary disclosure can improve stock liquidity, reduce the cost of capital, increase information intermediation, and improve earnings quality (e.g., Botosan, 1997; Botosan & Plumlee, 2002; Francis, Nanda, & Olsson, 2008; Healy, Hutton, & Palepu, 1999; Yang, 2012). The extent and type of voluntary disclosures depend on disclosure-related costs (Zhang, 2001), corporate governance (Ho & Wong, 2001), executives' personal backgrounds (Bamber, Jiang, & Wang, 2010), and sustainability performance (Khan, Serafeim, & Yoon, 2016; Ng & Rezaee, 2015).