دانلود ترجمه مقاله مدیریت استعداد: مروری سیستماتیک

1. مقدمه 2. اهمیت رو به رشد مدیریت استعداد 3. یافته ها 4. پیش زمینه ها و ریشه های فکری مدیریت استعداد 5. مدیریت استعداد 6. دیدگاه های استعداد فردی 7. مدیریت استعداد جهانی 8. نگاهی به آینده – پیشرفت زمینه 9. نتیجه گیری

این مقاله، از یک مرور ادبی سیستماتیک و جامع برای پیگیری تکامل تحقیقات در مورد مدیریت استعداد، استفاده می کند و یک دستور کار پژوهشی برای حرکت دادن این رشته و زمینه به سمت جلو، پیشنهاد می دهد. دو جریان اصلی از ادبیات غالب هستند: مدیریت اجرا کنندگان با کیفیت و موارد دارای پتانسیل بالا، و مشخص سازی موقعیت های استراتژیک و سیستم های مدیریت استعداد. موضوع مدیریت استعداد جهانی، توجه زیادی را به خود جلب کرده است؛ اما، قسمت زیادی از این ادبیات دو جریان که در بالا مشخص شده را اما در مقیاس جهانی، برای خود در نظر گرفته. همچنین این مرور ادبی نشان می دهد که توجه محدودی به استعدادهای فردی به عنوان واحدهای تحلیل کرده است. انتقاد زودهنگام از ماهیت جداگانه این رشته، هنوز باقی است و درخواست می کنیم شفافیت بیشتری در مورد مرزهای مفهومی مدیریت استعداد، برقرار شود. تحلیل ما خاطر نشان می کند که اکثر مقالات، تاحدی به پژوهش های عمده، تاکید کرده اند. اما، نیاز و حیطه قابل توجهی برای رویکردهای روش تحقیق جامع تر و کامل تر، حس می شود. مقدمه: تقریباً دو دهه از زمانی می گذرد که مطالعات مخصوصاً بر مدیریت استعداد (TM) که اولین بار در مطالعات رشته مدیریت پدیدار شدند، انجام شدند. در طی این مدت، TM به یک موضوع بحث قابل توجه در ادبیات دانشگاهی تبدیل شده است و عنصر مرکزی بحث های مدیریتی و شیوه اجرایی سازمانی، بوده است (بودرو و رامستاد، 2007؛ کالینگس و ملاهی، 2009؛ گرویسبرگ، 2010؛ لوئیس و هکمن، 2006؛ مک دونل، 2011). مسائل ویژه ای توسط یک سری از مجله ها در مورد مدیریت استعداد اروپایی (کالینگز و همکاران، 2011)، آسیا و اقیانوسیه (مک دانل و همکاران، 2012) و جهانی (GTM) (اسکالیون و همکاران، 2010)، مطرح شده اند. رشد آن بنظر می رسد وابسته به این فرض باشد که TM بالاتر، یک منبع کلیدی مزیت رقابتی است. این امر که با تغییرات در شاخص های جمعیتی جهانی همراه بوده ، ظاهراً باعث بوجود آمدن مسائل تامین استعداد شده که این نیروی محرک کلیدی در مورد توجه به TM بوده است (تارک و شولر، 2010).

This paper employs a systematic and comprehensive review to trace the evolution of talent management scholarship and propose a research agenda to move the field forward. Two primary streams of literature dominate: the management of high performers and high potentials, and the identification of strategic positions and talent management systems. The topic of global talent management has received significant attention; however, much of this literature tends to incorporate the two streams heretofore identified but on a global scale. The review also demonstrates that there has been limited attention placed on individual talents as the unit of analysis. Early criticisms of the disjointed nature of the field remain and we call for greater clarity around the conceptual boundaries of talent management. Our analysis highlights that most papers draw, to some extent, on primary research. There is however considerable need and scope for more comprehensive and nuanced methodological approaches. Introduction: Almost two decades have elapsed since studies specifically focused on talent management (TM) first appeared in management literature. During this time, TM has become a topic of considerable debate in the academic literature and a central element of managerial discourse and organisational practice (Boudreau and Ramstad, 2007; Collings and Mellahi, 2009; Groysberg, 2010; Lewis and Heckman, 2006; McDonnell, 2011). Special issues have been commissioned by a range of journals on European (Collings et al., 2011), Asia-Pacific (McDonnell et al., 2012) and Global Talent Management (GTM) (Scullion et al., 2010) topics. Its growing significance appears premised on the assumption that superior TM is a key source of competitive advantage. This coupled with changes in worldwide demographics that have reportedly led to talent supply issues, have been key driving forces of interest in TM (Tarique and Schuler, 2010).