دانلود ترجمه مقاله مشارکت در مسئولیت اجتماعی شرکت و عملکرد شرکت
عنوان فارسی |
مشارکت در مسئولیت اجتماعی شرکت و عملکرد شرکت در آسیا-اقیانوسیه: نقش مدیریت ریسک شرکت |
عنوان انگلیسی |
Corporate social responsibility engagement and firm performance in Asia Pacific: The role of enterprise risk management |
کلمات کلیدی : |
  مسئولیت اجتماعی شرکت؛ مدیریت ریسک شرکت؛ عملکرد شرکت |
درسهای مرتبط | مدیریت منابع انسانی |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 13 | نشریه : Wiley |
سال انتشار : 2019 | تعداد رفرنس مقاله : 81 |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | نوع مقاله : ISI |
پاورپوینت : ندارد | وضعیت ترجمه مقاله : انجام نشده است. |
1. مقدمه 2. مروری بر مقالات و توسعه فرضیات 3. روش تحقیق 4. نتایج و بحث و بررسی 5. نتیجه گیری و دلالت ها
چکیده – ما کانالی را بررسی می کنیم که از طریق آن، مسئولیت اجتماعی شرکت بر عملکرد شرکتی تأثیر می گذارد. به طور خاص، نقش میانجی مدیریت جامع ریسک سازمانی بین مسئولیت اجتماعی شرکتی و عملکرد شرکت را مدل سازی نمودیم. از میانگین وزنی نمرات محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (حاکی از مسئولیت اجتماعی شرکت) که برگرفته از دیتااستریم تامسون رویتر-ASSET4- می باشد، استفاده می کنیم. با استفاده از نظریه ذینفعان و نمونه بزرگی از 1021 شرکت های آسیااقیانوسیه در طول سال های 2006 الی 2016، نشان می دهیم که مسئولیت اجتماعی شرکت بطور مثبتی با عملکرد شرکت در ارتباط است. نتایج ما نشان می دهد که مسئولیت اجتماعی شرکتی با مدیریت جامع ریسک سازمانی مرتبط است. با این حال، تأثیر مسئولیت اجتماعی شرکتی بر عملکرد شرکت، هم مستقیم و هم غیرمستقیم می باشد. ما شواهدی ارائه می نماییم که مدیریت ریسک شرکتی تا حدی میانجی رابطه بین مسئولیت اجتماعی شرکتی و عملکرد شرکت می باشد. ما مسئله درون زایی را گزارش می نماییم و برای بررسی قوی از اقدامات جایگزین عملکرد شرکت استفاده می کنیم. این یافته ها با استفاده از اهمیت مدیریت ریسک سازمانی، پیامدهای مهم فرآیندهای تجاری مسئولیت اجتماعی را نشان می دهند. مقدمه: آیا مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) عملکرد مالی را افزایش می دهد؟ اگرچه برخی از مطالعات به عنوان شواهد مستدل بکار می روند، (الفی و حسونه،2012؛ سگرا-ناوارو، رورته و ادورا،2015؛ فمیه،2017؛ گلبریث و شام،2012؛ شن و چنگ،2008)، سایر مطالعات داترای نتایج منفی (کوردیرو و سارکیز،1997؛ کریسوستمو، دی سوزا فریر و دی وسکانسلوز،2011؛ منچیراجو و راجگوپال،2017؛ ونس،1975؛ رایت و فرریس،1997) یا نتایج خنثی می باشند(دوبس و ون استادن، دوبس و ون استادن،2016؛ مک ویلیامز و سیگل،2000؛ نولت، فیلیس و میتروکوستاس،2016). این یافته ها (گلبریث و شام،2012؛ وود، 2010) این مفهوم را می رسانند که هیچ مدرک قطعی برای حمایت از یک رابطه روشن و مستقیم بین CSR و عملکرد مالی وجود ندارد. به طور کلی، ناسازگاری های موجود در نتایج، به دلیل تغییر عوامل تعیین کننده مفهومی در روش های CSR (برامر و میلینگتون، 2008)، زمینه های مختلف (به عنوان مثال، اختلافات کشور) و اندازه گیری ها و متغیرها می باشند (مک ویلیام و سیگل، 2000؛ اولمان، 1985؛ وانگ، دو و جیا، 2016). با این وجود، دلایل دیگری نیز برای این نتایج تجربی متناقض وجود دارد.
We examine a channel through which corporate social responsibly affects firm performance. More specifically, we modeled the mediating role of enterprise risk management between corporate social responsibility and firm performance. We use the weighted average of environmental, social, and governance scores (as a proxy of corporate social responsibility) extracted from DataStream of Thomson Reuters‐ASSET4. Drawing on the stakeholder theory and using a large sample of 1021 Asia Pacific firms throughout 2006–2016, we show that corporate social responsibly is positively associated with firm performance. Our results suggest that corporate social responsibly is linked to enterprise risk management. However, the effect of corporate social responsibly on firm performance is both direct and indirect. We provide evidence that enterprise risk management partially mediates the relationship between corporate social responsibility and firm performance. We account for the issue of endogeneity and use alternative measures of firm performance for a robustness check. The findings offer important implications of socially responsible business processes through leveraging on the significance of enterprise risk management. INTRODUCTION: Does corporate social responsibility (CSR) increase the financial performance? Although some studies serve as confirmatory evidence (Alafi & Hasoneh, 2012; Cegarra‐Navarro, Reverte, & Eduardo, 2015; Famiyeh, 2017; Galbreath & Shum, 2012; Shen & Chang, 2008), other studies have yielded negative (Cordeiro & Sarkis, 1997; Crisóstomo, De Souza Freire, & De Vasconcellos, 2011; Manchiraju & Rajgopal, 2017; Vance, 1975; Wright & Ferris, 1997) or neutral results (Dobbs, Van Staden, Dobbs, & Van Staden, 2016; McWilliams & Siegel, 2000; Nollet, Filis, & Mitrokostas, 2016). These findings (Galbreath & Shum, 2012; Wood, 2010) imply that there is no conclusive evidence to support a clear and direct relationship between CSR and financial performance. In general, these inconsistencies in results are owing to variation in conceptual determinants of CSR (Brammer & Millington, 2008) methodologies used, different contexts (for instance, country differences), and the measurements and variables (McWilliam & Siegel, 2000; Ullmann, 1985; Wang, Dou, & Jia, 2016). Nevertheless, there could also be other reasons for these inconsistent empirical results.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.