دانلود ترجمه مقاله تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی حین دوره های خشکی و بهبود گندم

1. مقدمه 2. نتایج 3. بحث و بررسی 4. نتیجه گیری 5. مواد و روش ها

چکیده – تعریف استراتژی های متابولیسمی استفاده شده توسط گندم برای تحمل و بهبود بعد از رویدادهای خشکی برای اطمینان از پایداری بازده و عملکرد در آینده، مهم خواهد بود، اما مطالعاتی که به این موضوع پژوهشی بسیار اساسی پرداخته اند، محدود می باشند. برای رسیدن به این هدف، مطالعه حاضر، پاسخ های فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و آگرونومیک یک رقم مقاوم در برابر خشکی و حساس به خشکی به دوره های کمبود آب و بازیابی را سنجش کرد. تنش خشکی باعث کاهش بازگشت پذیر روابط آب برگ، پایداری غشا، و فعالیت فتوسنتزی شد و در نتیجه باعث تولید گونه های باز فعال اکسیژن (ROS)، پراکسیداسیون چربی و آسیب به غشا شد. گیاهان، تنظیم اسمزی از طریق تجمع قندهای قابل حل، پرولین و اسیدهای آمینه آزاد از خود نشان دادند و فعالیت های آنتی اکسیدان آنزیماتیک و غیرآنزیماتیک را افزایش دادند. بعد از آبیاری مجدد، پتانسیل آب برگ، پایداری غشا، فرآیندهای فتوسنتزی، تولید ROS ، فعالیت های آنتی آکسیدانی، پراکسیداسیون چربی و پتانسیل اسمزی کاملاً برای گیاهان دچار استرس متعادل بازیابی شدند و در چندین گیاه تحت تنش، کاملاً بازیابی نشدند. نرخ های فتوسنتز بیشتر در طی خشکی و بازیابی و بهبود سریع بعد از آب دهی مجدد، کاهش عملکرد مشخصاً کمتر در رقم مقاوم نسبت به رقم حساس، حاصل کرد. این نتایج، نشان دادند که توانایی گیاه در حفظ کارکرد در طی تنش خشکی و بازیابی و بهبود سریع بعد از آب دهی مجدد در دوره های نباتی، برای تعیین بهره وری نهایی در گندم، مهم می باشند.

Defining the metabolic strategies used by wheat to tolerate and recover from drought events will be important for ensuring yield stability in the future, but studies addressing this critical research topic are limited. To this end, the current study quantified the physiological, biochemical, and agronomic responses of a drought tolerant and drought sensitive cultivar to periods of water deficit and recovery. Drought stress caused a reversible decline in leaf water relations, membrane stability, and photosynthetic activity, leading to increased reactive oxygen species (ROS) generation, lipid peroxidation and membrane injury. Plants exhibited osmotic adjustment through the accumulation of soluble sugars, proline, and free amino acids and increased enzymatic and non-enzymatic antioxidant activities. After re-watering, leaf water potential, membrane stability, photosynthetic processes, ROS generation, anti-oxidative activities, lipid peroxidation, and osmotic potential completely recovered for moderately stressed plants and did not fully recover in severely stressed plants. Higher photosynthetic rates during drought and rapid recovery after re-watering produced less-pronounced yield declines in the tolerant cultivar than the sensitive cultivar. These results suggested that the plant’s ability to maintain functions during drought and to rapidly recover after re-watering during vegetative periods are important for determining final productivity in wheat.