دانلود ترجمه مقاله ارزیابی سلامت بیماران درمان شده با داروهای اختلال سوء مصرف مواد

1. مقدمه 2. مواد و روش ها 3. نتایج 4. بحث و بررسی

چکیده – اختلال سوء مصرف مواد افیونی، همچنان به عنوان یک مشکل مهم در ایالت متحده ادامه یافته، و به بیش مصرفی و مرگ ناشی از این مواد منجر می شود. تلاش های اخیر برای گسترش دادن دسترسی به درمان اختلال سوء مصرف مواد افیونی در مراقبت های اولیه، دسترسی به داروهای اختلال سوء مصرف مواد افیونی را افزایش داده است. با اینحال، غالباً اختلال سوء مصرف مواد افیونی، با سلامت و بهزیستی روانی ضعیف همراه است، امّا مشخّص نیست که درمان آن با استفاده از داروهای اختلال سوء مصرف مواد افیونی، به تنهایی، با بهبود بهزیستی روانی، مرتبط باشد. هدف این مطالعه، این بود که تغییرات در سلامت و بهزیستی روانی طی 6 ماه نخست درمان با داروهای اختلال سوء مصرف مواد افیونی، در یک کلینیک کارآموزی پزشکی خانواده، بررسی گردد. بیماران ( تعداد = 126؛ میانگین سن = 34.6 ؛ انحراف معیار = 10.6 ؛ 54.8% مرد؛ 71.4% سفید پوست)، ابزارهای غربالگری روای سلامت و بهزیستی روانی ( افسردگی، اضطراب، خشم، تنهایی، فشار روانی اِدراک شده، معنای زندگی، و رضایت از زندگی) را در مرحله پایه ( دیدار در دوره القای داروی بوپرنورفین) ، یک ماهه و شش ماهه، تکمیل کردند. نتایج نشان داد که شاخص های سلامت و بهزیستی روانی، طی 6 ماه نخست درمان با داروهای اختلال سوء مصرف مواد افیونی، بطور معناداری تغییر نکرده است. کاهش های اوّلیه افسردگی و اضطراب در بازه یک ماهه مشاهده گردید؛ امّا، هر دوی آنها افزایش یافت و تا ماه ششم با سطوح پایه برابر گردید. این نتایج حاکی از این است که درمان با داروهای اختلال سوء مصرف مواد افیونی، به تنهایی، اثر معناداری را بر سلامت و بهزیستی روانی بیماران مبتلا به این اختلال، برجای نمی گذارد. درمان ها یا حمایت های مضاعف، بوضوح مورد نیاز است تا به چالش های همایند سلامت و بهزیستی روانی در این جمعیّت رسیدگی شود، زیرا این عوامل می تواند هَم جزو پیشایندها و هَم پیامدهای سوء مصرف مواد، باشد.

Opioid use disorder (OUD) continues to be a significant problem in the United States, contributing to overdose and death. Recent efforts to expand access to treatment of OUD in primary care have increased the availability of medications for OUD (MOUDs). However, OUD is often accompanied by poor mental health and well-being, and it is not known if treatment with MOUDs alone is associated with improved psychological well-being. This study’s purpose was to examine changes in mental health and well-being in the first 6 months of treatment with MOUDs in a family medicine residency clinic. Patients (N = 126; M age = 34.6 years, SD = 10.6; 54.8% male; 71.4% white) completed validated screeners of mental health and well-being (depression, anxiety, anger, loneliness, perceived stress, meaning in life, and life satisfaction) at baseline (induction visit for buprenorphine), 1-month, and 6-months. Results indicated that the mental health and well-being indices did not significantly change over the first 6 months of treatment on MOUDs. There were initial decreases in depression and anxiety at 1-month; however, both increased and were equivalent to baseline levels at 6-months. These results suggest that MOUD treatment alone does not significantly impact mental health or well-being in patients with OUD. Additional treatments or supports are clearly needed to address the comorbid mental health and well-being challenges in this population, as these factors can be both antecedents and consequences of substance misuse.