دانلود ترجمه مقاله درک مدیریت دانش در کتابخانه های دانشگاهی

1. مقدمه 2. بررسی مقالات 3. روش تحقیق 4. نتایج و بحث و بررسی 5. نتیجه گیری

چکیده – علیرغم افزایش توجه به مدیریت دانش (KM) توسط طیف وسیعی از فعالان و نیز جامعه کتابداری و اطلاع رسانی (LIS)، مدیریت دانش هنوز به طور سیستماتیک در کتابخانه ها به کار گرفته نشده است. به دلیل پیچیدگی دانش و نیز ماهیت چند وجهی مدیریت دانش، توافقی در میان کارشناسان LIS در رابطه با مدیریت اطلاعات وجود ندارد. در این زمینه، هدف این مطالعه بررسی نحوه درک مدیریت دانش توسط کارکنان کتابخانه و نیز روش ها و ابزارهای KM اتخاذ شده توسط کتابخانه های دانشگاهی است. نتایج نشان می دهند اگرچه فعالان در این امر از مدیریت دانش و نیز مزایای آن برای عملکرد کتابخانه و گزینه های پیش روی کارشناسان LIS در آینده آگاه هستند، با این حال شفافیت کمی در زمینه موضوعات مربوط به KM وجود دارد. نهایتاً، کتابخانه های دانشگاهی اقداماتی در جهت اتخاذ دانش کاربران شان و دانش صریح داخلی انجام داده اند؛ با این حال، شیوه های اجتماعی در قالب جوامع علمی و عملی که به اشتراک گذاری دانش را تسهیل می کنند، به کار گرفته نشده است.

Despite the increasing interest taken in knowledge management (KM) by awide range of practitioners aswell as the library and information science (LIS) community, knowledge management is not systematically applied in libraries. Due to the complexity of knowledge, as well as the multifaceted nature of knowledge management, there is no consensus among LIS professionals regarding its relation to information management. In this context, the current study aims at exploring how library employees perceive knowledge management, as well as which KM tools and techniques are adopted by academic libraries. The results indicate that although practitioners are aware of knowledge management and appreciative of its benefits not only for library performance but also for LIS professionals' future career options, there is a lack of clarity on fundamental KM issues. Finally, academic libraries take steps towards capturing the knowledge of their users and internal explicit knowledge; however, social practices such as communities of practice, which facilitate tacit knowledge and expertise sharing, are not adopted.