دانلود ترجمه مقاله چگونه ارزش منصفانه، هم بازار محور است و هم مختص نهاد خاص

1. مقدمه 2. پژوهش های انجام شده و CFED: محدودیت های بحث در مورد محدودیت های FV 3. چارچوب نظری: مجموعه ارزش‌های نشانه‌شناسی 4. طراحی تحقیق: افشای مفاهیم ضمنی روش‌های تجویزی 5. از منظر لنز نشانه شناسی (I): بازترسیم خط تقسیم بین معیار خاص موجودی و بازار محوری 6. از منظر نشانه شناسی (II): FV به عنوان یک منظومه دو بعدی 7. نتیجه گیری ها، محدودیتها و تحقیقات آتی

چکیده – هدف این مقاله، طرح مسئله در مورد فرضیه اساسی ارائه شده توسط تدوین کنندگان استاندارد و مراجع علمی موجود بوده که در بحث های اخیر در مورد مالی سازی حسابداری نادیده گرفته شده است و آن این که ارزش منصفانه به عنوان یک معیار بازار محور و نه یک معیار مختص واحد اقتصادی محسوب می شود (IFRS 13.2). این مقاله به بررسی هر دو موضوع می پردازد. بدین منظور، منابع معمول رشته حسابداری- اقتصاد و امور مالی- کنار گذاشته شده و یک چارچوب ارزشی جایگزین یعنی نشانه شناسی فردیناند دوسوسور در نظر گرفته شده است. ارزش نشانه شناسی به عنوان یک الگوی دو بعدی و محصولی منطقی نسبت به ارزش های دیگر در سیستم (بازار) و در صورت ها (شرکت) لحاظ می شود. این مقاله با استفاده از این چارچوب در پی تحلیل رویکرد های اجرایی تعیین شده توسط راهنمای IASB جهت تفسیر مفاهیم ضمنی اصلی آن به طور مجزا با مفاهیم اعلام شده در پیش نویس پیشنهادی چارچوب مفهومی (CFED) اخیر است. چنین تحلیلی باعث بدست آمدن دو نگرش اصلی می شود. اول اینکه، جنبه مختص نهد به صورت حساسیت به روابط میانی بین حاملان ارزش در صورت مالی، چارچوب بندی می شود، بنابراین از دو حالتی غالباً اتخاذ شده و اگرچه قابل تمایز بین حقایق هدف فعلی (بازار) و تخمین غیرعینی آینده (مختص نهاد)، جلوگیری می کند. دوم اینکه، نشان داده شده که سنجش ارزش منصفانه از هر دو بعد مبتنی بر بازار و مختص نهاد خاص استفاده می کند- به صورتی که در دیدگاه خود تنظیم کننده استاندارد نهفته است و فقط مسئله پیاده سازی ناکامل نیست. شیوه های سنجش IASB، بیشتر همراستا با چارچوب معناشناسی دو نهاده یا ورودی مکمل همدیگر (بازار و نهاد) می باشند نه همراستا با دو خروجی دو حالتی CFED (ارزش منصفانه یا ارزش ضمن استفاده) و تمایز و تفاوت بازار/نهاد بنابراین از نظر مفهومی بیشتر می شود.

The objective of this paper is to problematise the fundamental assumption, shared by standard-setters and extant literature, and one that is taken-for-granted in the recent debate on accounting financialisation, that “fair value is a market-based measurement, not an entity-specific measurement” (IFRS 13.2). The paper shows how it is both. This is done by stepping outside the conventional disciplinary resources of accounting – economics and finance – and mobilising an alternative value framework: Ferdinand de Saussure's semiology. Semiology's value is a two-dimensional constellation, i.e. a relational product of other values in the system (the market) and in the statement (the firm). With this framework, the paper analyses measurement practices prescribed by IASB's guidance to explicate its underlying implicit concepts as distinct from those formally proclaimed in IASB's recent Conceptual Framework Exposure Draft (CFED). Such analysis leads to two main insights. First, the entity-specific perspective is reframed as sensitivity to interrelations between value-bearers in the statement, thus avoiding the frequently assumed though contestable dichotomy between present objective facts (market) and subjective estimation of the future (entity-specific). Second, fair value measurement is shown to incorporate – in a manner that is inherent to the standard-setter's own perspective and not merely as a matter of imperfect implementation – both market-based and entity-specific dimensions. IASB's measurement practices are more in line with semiology's framework of two complementary inputs (the market and the entity), than with the CFED's two dichotomous outputs (fair value or value-in-use), and the market/entity contrast is thus conceptually fractured.

بخشی از ترجمه مقاله (صفحه 19 فایل ورد ترجمه)