دانلود ترجمه مقاله تاثیرات استرس روزانه روی سلامت روان مثبت و منفی

1. روش 2. نتایج 3. بحث و بررسی

استرس زاهای روزانه، در مقایسه با رویدادهای تصادفی و ضربه زننده، بیش از پیش به عنوان عوامل ریسک مهم برای سلامت ذهنی و روان، شناخته شده اند. نقش خودکارآمدی عمومی بر رابطه بین استرس روزانه و جنبه های سلامت ذهنی هنوز بررسی نشده است. با در نظر گرفتن مدل عامل دوگانه سلامت ذهنی، که بیان می کند سلامت ذهنی فراتر از نداشتن علائم روان-آسیب شناختی می باشند، اثرات میانجی گری خودکارآمدی را جداگانه برای سلامت ذهنی مثبت و منفی، بررسی کردیم. بطور کلی، اثرات مستقیم و غیرمستقیم با استفاده از داده هایی از یک نمونه جامعه آلمانی نماینده کشور (N=1,031)، بوسیله تحلیل میانجی گری خودگردان، برآورد شدند و بازه اطمینان خودگردان با سوگیری اصلاح شده 95% حاصل شد. نتایج، خودکارآمدی را به عنوان یک میانجیگر اثرات استرس زاهای روزانه بر سلامت روان، نشان دادند و اندازه اثر برتر برای سلامت روان مثبت با سلامت روان منفی مقایسه شد. اثرات میانجی گری در نمونه های دانشجویی از کشورهای آلمان (N=394)، روسیه (N=604)، و چین (N=8669)، تکرار شدند. یافته ها بیان می کنند که خودکارآمدی به عنوان یک حفاظ و سپر در برابر استرس های روزمره عمل می کند. اما، یک مدل میانجی گری کامل تایید نشد، زیرا چندین منبع روانشناختی می توانند اثرات حمایتی داشته باشند. این مطالعه، اولین شواهد فراملی برای اثرات حفاظ در برابر استرس مختلف را برای این دو بعد سلامت روان، فراهم می کند. برای روشن کردن کامل فرآیندهای نهفته در تاثیر گذاری استرس بر سلامت روان، بسیار مهم است، ظرفیت و پتانسیل حفاظت کننده منابع روانشناختی و مکانیزم های مقابله را مورد بررسی قرار دهیم (ویتون، 1985). مدل مقابله در برابر استرس، تصریح می کند که متغیرهای روانشناختی-اجتماعی خاصی از تاثیر آسیب زای استرس، حفاظت بعمل می آورند (کوهن و ادواردز، 1988؛ لازاروس و فولکمن، 1984). درحالی که استرس به عنوان یک عامل ریسک مهم شناخته شده، اما همه افرادی که استرس را تجربه نمی کنند، سلامت روان ناسالم را تجربه نمی کنند. با اینکه این شواهد وجود دارد که استرس مزمن زندگی روزانه، پیش بینی کننده بهتر سلامت روان است (نیونهام، پیرسون، استین و بتانکورت، 2014)، اما مطالعات قبلی غالباً بر رویدادهای ضربه ای یا رویدادهای مهم زندگی تمرکز کرده اند (برای مثال، باسمنز و همکاران، 2013؛ گوئرا و همکاران، 2014). اثرات جمعی استرس زاهای روزانه ، پیش بینی کننده های مهمی برای پیدایش علائم افسردگی و اضطراب می باشند (دی آنجلو و ویرزبیکی، 2003؛ پریش و همکاران، 2011). اما، فرضیاتی که فقط اثرات مستقیم استرس بر سلامت را شامل می کنند، ناکامل هستند و عوامل مداخله کننده یا تسکین دهنده احتمالی را نادیده می گیرند و در نتیجه یک برآورد بالقوه غیردقیق از اندازه های اثر حاصل می کنند. قدرت ارتباط بین استرس و وضعیت و سلامت روان به مشخصات و استراتژی هایی که افراد را از همدیگر متمایز می کنند، بستگی دارد (لیوا-بیانچی، باهر و پوبلیت، 2012). میزان میانجی گری مشخصات فردی بر اثر گذاری استرس روزانه بر سلامت روان هنوز کامل مورد بررسی قرار نگرفته است.

Daily stressors, compared to traumatic events, are increasingly recognized as important risk factors for mental health. The role of general self-efficacy on the relationship between daily stress and aspects of mental health has not yet been examined. Taking into account the dual factor model of mental health, which postulates that mental health is more than the absence of psychopathological symptoms, we tested mediation effects of self-efficacy separately for positive and negative mental health. Total, direct and indirect effects were estimated using data from a large nationally representative German population sample (N = 1,031) by bootstrapped mediation analyses providing 95% bias corrected bootstrap confidence intervals. Results indicated self-efficacy as a mediator of the effects of daily stressors on mental health, with superior effect sizes for positive compared to negative mental health. Mediation effects were replicated in student samples from Germany (N = 394), Russia (N = 604) and China (N = 8,669). Findings suggest that self-efficacy operates as a buffer of daily stress. However, a full mediation model was not supported as multiple psychological resources can have protective effects. This study provides the first transnational evidence for different stress-buffer effects for the two dimensions of mental health. To fully illuminate the processes at work behind the impact of stress on mental health, it is essential to examine the buffering potential of psychological resources and coping mechanisms (Wheaton, 1985). The stress-buffering model postulates that specific psychosocial variables are protective for the pathogenic impact of stress (Cohen and Edwards, 1988, Lazarus and Folkman, 1984). While stress is recognized as an important risk factor, not all people who experience stress, experience impaired mental health. Although there is evidence that chronic stress of daily life is a better predictor of mental health and well-being (Newnham, Pearson, Stein, & Betancourt, 2014), previous studies predominantly concentrated on traumatic incidents or major life events (e. g. Bosmans et al., 2013, Guerra et al., 2014). The cumulative effects of daily stressors are important predictors for the emergence of symptoms of depression and anxiety (D’Angelo and Wierzbicki, 2003, Parrish et al., 2011). However, assumptions that merely include direct effects of stress on health are incomplete and ignore possible intervening or mitigating factors, leading to a potentially inaccurate estimation of effect sizes. The strength of the association between stress and mental state depends on characteristics and strategies that differentiate individuals from one another (Leiva-Bianchi, Baher, & Poblete, 2012). The extent to which the effects of daily stress on mental health are mediated through personal characteristics has not yet been examined.