دانلود ترجمه مقاله گزارشی از مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت: تصویری جامع؟

1- مقدمه 2- بررسی مقالات 3- روش تحقیق 4- نتایج 5- محدودیت ها و تحقیقات آینده 6- بحث و نتیجه گیری

1. مقدمه: عملیات افشای اطلاعات اجتماعی و زیست محیطی از نظر برخی از دانشمندان و محققان حسابداری اجتماعی بعنوان مکانیسمی مطرح شده است که توسط آن، وظایف مسئولیت پذیری ممکن است از بین بروند و افراد از انجام آن ها شانه خالی کنند زیرا آنها به طیف وسیعی از افراد سهام داران در خصوص اثرات اجتماعی و محیطی شرکت ها اطلاع رسانی می کنند.( Adams, 2004; Gray, Owen, & Adams, 1996; O’Dwyer, Unerman, & Hession, 2005; Unerman2000). با این حال به منظور مسئولیت پذیری، این عملیات افشایی باید پذیرش مسئولیت اجتماعی و محیطی شرکت ها را تثبیت کنند( ادامز 2004). بر اساس گفته ادامز 2004، این پذیرش را می توان از طریق ارایه و شفاف سازی ارزش ها با اهداف مربوطه و اهداف کمی با تاریخ های مورد انتظار که در برابر آن شرکت ها باید پیشرفت خود را گزارش کنند اثبات کرد. اگرچه کمپانی ها به طور فزاینده ای اطلاعات مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتی(CSR) را افشا می کنند ( آدامز 2004، آرشل، فرناندز و لارینگا 2008، گری، جواد، پاور و سینگلایر 2001)، با این حال این که آیا گزارش های فعلی سالانه از (CSR) و یا گزارش های محیطی و اجتماعی می توانند نیاز روز افزون به مسوئولیت پذیری را رفع کنند هنوز مشخص نمی باشد( آدامز 2004، میلن و گری 2007). اخیرا، هاپوود 2009 خاطر نشان کرده است که کمپانی ها گزارشات متعددی از اهداف و نیات خود نسبت به عملکرد و فعالیت های واقعی خود ارایه می دهند. برای پر کردن این خلا، مطالعات قبلی ( آدامز و هرات 2000، ادامز 2004، ادامز، هیل و روبرت 1995، روبرتسون و نیکلسون 1996، وان استادن و خوکس 2007) نشان دادند که کمپانی ها و شرکت ها باید گزارشات جامعی را با ارایه اطلاعات در خصوص 1- اهداف و نیات ، 2- اعمال و فعالیت ها و 3- عملکرد در خصوص مسائل مختلف (CSR) ارایه دهند. این مقاله یک قالب کاری از تحلیل محتوا برای کشف این که آیا کمپانی ها اطلاعات (CSR) را به شکل جامعی گزارش می کنند و یا نه، در اختیار می گذارد. تهیه گزارش جامع ، ، همان طور که در همین مقاله مورد تفسیر قرار گرفت،شرکت ها و کمپانی ها را ملزم به افشای سه نوع اطلاعات برای هر یک از ایتم های CSR افشا شده می کند.:1- چشم انداز و اهداف(VG)، 2- رویکرد مدیریتی (MA) و 3- شاخص های عملکردی(PI). این سه نوع اطلاعات بر اساس روش های روبرتسون و نیکلسون 1996 و نیز ونتیسجوری 2006 بوده و اشاره به افشای 1- اهداف و ارزش ها، 2- عملیات خاص و 3- عملکرد واقعی به طور کمی دارند. برای مثال ، در خصوص افشای ایتم های (CSR ، این رویکرد به این معنی است که یک شرکت موارد ذیل را اشاعه و افشا می کند 1- هدف کاهش افشای اطلاعات تا یک مقدار خاص 2- فعالیت های خاص برای رسیدن به این هدف و 3- دستاورد در کاهش. در صورتی که شرکت گزارش را به این طریق ارایه دهد، امکان بدست اوردن یک دید جامع و شفاف از پذیریش مسئولیت پذیری های اجتماعی و زیست محیطی توسط شرکت وجود دارد که به نوبه خود امکان ارایه اطلاعات مناسب را در اختیار می گذارد (ادامز 2004). در واقع، تهیه گزارش جامع یکی از شرایطی است که باید برای تشریح و اثبات مسئولیت پذیری برا.ورده شود((e.g., Adams & Harte, 2000; Adams, 2004)). بسیاری از مقالات دانشگاهی،( e.g., Al-Tuwaijri, Christensen, & Hughes, 2004; Kouhy, & Lavers, 1995; Wiseman, 1982 Cormier, Magnan, & Van Velthoven, 2005; Gray,) به بررسی این موضوع پرداخته اند که آیا افشای مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها جنبه کمی دارد و یا جنبه کیفی. با این حال، تا آن جا که می دانیم و با توجه به بررسی منابع، هیچ گونه تلاشی برای ارزیابی سیستماتیک این که آیا کمپانی ها گزارش جامعی در خصوص ایتم های خاص مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت CSR ارایه می کنند انجام نشده است. این مقاله با ارایه یک قالب کاری تحلیل محتوا این مسئله و محدودیت را رفع می کند طوری که جامعیت گزارش های CSR را نه تنها با بررسی اتیم های CSR افشا شده، بلکه با استفاده از انواع اطلاعات مهم و همراه (VG, MAو PI ) نشان می دهد. به دلیل وجود این انواع متعدد و مختلف اطلاعات، ساختار تحلیل محتوای ارایه شده مهم ترین عامل در زمینه سازی افشای CSR است. با ارایه شاخصی از هر دو نوع جامعیت( یعنی تعداد ایتم های افشا شده CSR) و جامعیت گزارش های CSR، ساختار تحلیل محتوای فوق الذکر ، خود شاخصی مبرهن از میزان مسئولیت پذیری شرکت ها در قبال سهام داران خود در اختیار می گذارد(ماتیوس 1997). به نوعی برای ما مفهوم مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها یعنی چگونه از طریق کسب‌و‌کار مسئولانه ایجاد ثروت کنیم. بنابراین رفتارهای تجاری شرکت حوزه کارکنان، مشتریان، پیمان‌کاران، محیط زیست و جامعه را در برمی‌گیرد. بنابراین یک رابطه برنده‌-‌‌ برنده و خلق ارزش مشترک هم برای جامعه و هم برای بنگاه، زیربنای مفهومی موضوع مسئولیت شرکتی است. مسئولیت اجتماعی شركت‌ها بر مسئولیت و پاسخ‌گویی به عنوان پایه و اساس رفتار یک سازمان در اجتماع تاکید دارد و ناظر بر چگونگی کسب‌وکار مسئولانه همراه با تولید ثروت است. این نیازهای اجتماعی جامعه است که بازارهای اقتصادی را تعریف می کند. بنگاه‏های اقتصادی در قبال کلیه ذی‌نفعان مسئول هستند و ذی‌نفعان مشتری، کارمند، خود سازمان، مصرف‌کنندگان، محیط زیست، جامعه محلی، همسایه‏ها، دانش‌گاه و اقتصاد آن ملت را شامل می‌شود. بنابراین موفقیت کسب و کار با پیشرفت جامعه متصل است و رابطه مستقیمی میان این دو است . چرا شرکت مایکروسافت و بنیاد گیتس در بازار افریقا سرمایه گذاری می کند چرا که در صورت جهش از یک سطح توسعه به سطحی دیگردر این قاره، بازار افریقا به بزرگترین بازار محصولات مایکروسافت تبدیل خواهد شد. چرا شرکتهای نفتی بزرگ چون شل نزدیک به 5 درصد درامد خود را صرف سرمایه گذاری تحقیق و توسعه بر روی انرژی های تجدید پذیر می کنند چرا که هم اکنون در بازار سوخت های فسیلی رهبر بازار هستند و می خواهند که هنگامی که سوخت های فسیلی به اتمام رسید همچنان رهبر بازار انرژی باقی بمانند. آسیبهای اجتماعی، توسعه نیافتگی جوامع در نهایت هزینه های بنگاه را افزایش می دهد . چرا بزرگترین بنگاههای دنیا در کشورهای توسعه یافته شکل می گیرند و چرا بزرگترین بازارهای انها در جوامع توسعه یافته قرار دارد. امروزه شرکت‌ها به مسئولیت شرکتی به مثابه ابزاری می‌نگرند که چگونه می‌توانند از طریق آن منافع شرکت خود را به حداکثر برسانند. آیا می‌تواند از طریق فعالیت‌های مسئولیت شرکتی سهم بازار خود را توسعه دهد؟ آیا می‌تواند از طریق فعالیت‌های مسئولیت شرکتی خود را به عنوان شرکتی معتبرتر و باپرستیژتر جا بیندازد؟ آیا می‌تواند از طریق فعالیت‌های مسئولیت شرکتی و همکاری با سازمان‌های محلی ریسک اجتماعی خود را مدیریت کند و مجوز محلی برای کار کردن داشته باشد؟ آیا می تواند از طریق فعالیت‌های مسئولیت شرکتی بازاریابی کند و بازاریابی خود را با چالش‌های اجتماعی پیوند زند تا نامی ماندگارتر داشته باشد؟ آیا می‌تواند از طریق فعالیت‌های مسئولیت شرکتی به سیاست‌گذاران و مقامات محلی نزدیک شود و منافع خود را تامین کند؟ آیا می‌تواند از طریق فعالیت‌های مسئولیت شرکتی در شرکت خود روح تازه‌ای بدمد و کارکنان خود را انگیزه‌دارتر کند؟ آیا می‌تواند از طریق فعالیت‌های مسئولیت شرکتی با شراکت و مشارکت یک سازمان خیریه محلی بخشی از مشکلات محلی اطراف شرکت خود را حل کند؟ آیا می‌تواند از طریق فعالیت‌های مسئولیت شرکتی و حضور در بازارهای کم‌تر توسعه‌یافته محصولی جدید به بازار عرضه کند؟ آیا می‌تواند از طریق فعالیت‌های مسئولیت شرکتی از بستر اجتماعی فرهنگی و ورزشی منطقه فعالیت خود برای خود بازار ایجاد کند؟ برای اثبات توانایی اجرای قالب کاری ارایه شده در ارزیابی دو بعد تهیه گزارش CSR که قبلا نشان داده شد، یک تحلیل محتوا روی گزارش های سالانه 2005 از نمونه شرکت های لیست شده بلژیک انجام می شود. دلیل اصلی برای انتخاب این نمونه این می باشد که اگرچه الگوهای گزارش دهی در زمینه های متعدد بررسی شده است، با این حال با توجه به اطلاعات ما و تا ان جا که می دانیم، هیچ گونه مطالعه اکادمیکی تاکنون در بلژیک انجام نشده است( تامسون 2007). گزارشات سالیانه 2005 برای تحلیل و آنلیز انتخاب شدند زیرا این گزارشات، جدید ترین گزارشات موجود در آغاز این پروژه تحقیقاتی است. بخش بحث نشان می دهد که اطلاعات گرد اوری شده توسط گزارشات 2005 هنوز مناسب می باشند. به علاوه، این یافته های سال 2005 در رابطه با دانش فعلی از عملکرد CSR کمپانی کم تر مورد بحث قرار گرفته است. بدون شک، شرکت ها و کمپانی های بلژیکی دارای اثرات اجتماعی و زیست محیطی معنی داری می باشند. برای مثال، گزارش اخیر OECD(2007) نشان داد که بخش صنعت بلژیک فشار زیادی روی منابع آب، خاک، هوا و طبیعی وارد می کند. اگرچه تاثیرات زیست محیطی کمپانی های بلژیکی در سال های اخیر تنزل پیدا کرده و کاهش یافته است(MIRA-T, 2008; OECD, 2007)، کمپانی های بلژیک با طیف وسیعی از مشکلات زیست محیطی از گذشته مواجه بوده اند و آژانس های عمومی وخصوصی ودولتی ملزم به پاک سازی خاک ها و آبراهه های آلوده می باشند. به علاوه، مردم بلژیک در خصوص اثرات اجتماعی ای شرکت ها به خصوص در رابطه با اشتغال نگران می باشد. این نگرانی منعکس کننده این حقیقت است که بلژیک کشوری با تاریخچه کهن و ریشه اجتماعی قوی است. از این رو مطالعه فدراسیون یا اتحادیه شرکت های بلژیکی (FEB) (2007) روی کمپانی ها نشان داد که کمپانی ها عمدتا بر جنبه کاری CSR تاکید دارند. در 30 ژولای 2004، شهروندان بلژیکی از این حقیقت آگاه شدند که شرکت ها می توانند دارای اثرات قابل توجهی روی اجتماع داشته باشند و این در حالی است که خود کمپانی ها چنین عقیده دارند که بر قراری ارتباط با اجتماع می تواند اهمیت زیادی داشته باشد. در آن روز، شرکت بهره وری موجب افزایش فشار گاز در خط لوله های Ghislenghien. شد. این خط لوله که احتمالا توسط حفار های شرکت های ساختمانی سوراخ شده بود منفجر شد.. این انفجار موجب کشته شدن 24 نفر و آسیب دیدن 132 نفر شد و در عین حال آن قدر شدید بود که مردم در حال رانندکی در بزرگراه E429 که از نزدیکی Ghislenghien. می گذشتند ماشین هایشان سوخت. اندکی بعد از این ضایعه و فاجعه، مشخص شد که شرکت فوق ارتباط کارامدی در خصوص موقعیت این خط لوله ها با کمپانی های ساختمانی، مقامات و دول محلی و شهروندان بلژیکی برقرار کرده است. به دلیل نزدیکی زمانی به فاجعه Ghislenghien.، تحلیل گزارشات سالانه 2005 اطلاعات مناسبی را در اختیار کی گذارد زیرا این شرکت که مالک خط لوله گاز بود در نمونه مورد مطالعه قرار داشت و در این مقاله به طور مفصل در خصوص آن بحث شده است. مقاله حال حاضر به صورت ذیل سازمان دهی شده است: بخش 2 به بررسی مفهوم تهیه گزارش جامع در منابع مسئولیت پذیری اجتماعی و زیست محیطی و سپس ارایه توصیف مفصلی از قالب کاری تحلیل محتوا دربخش 3 می دهد. نتایج استعمال قالب کاری تحلیل محتوا در کمپانی های بلژیکی در بخش 4 ارایه شده است که در عین حال توضیحاتی را در رابطه با قابلیت این قالب کاری برای پاسخ دادن بسیاری از سوالات پژوهشی در اختیار می گذارد. بخش 5 به بحث در خصوص محدودیت های این مطالعه پرداخته و رهنمود ها و چشم انداز هایی درباره تحقیقات آینده ارایه می کند. در نهایت این که، بخش 6 یافته ها و نتایج را با برخی پیشنهادات در خصوص اهمیت یافته ها برای ایجاد فرم های قابل قبول از گزارشات CSR در بلژیک تشریح می کند. این مطالعه در 2007 شروع شد. در آن زمان، همه گزارش های سال 2006 موجود نبودند. فرایند جمع اوری داده ها مدت زمان طولانی یعنی حدود یک سال طول کشید، زیرا دو کد گذار بی تجربه باید آموزش می دیدند و چون هر گزارش به طور مستقل توسط سه کد کننده با هر تفاوت کد گذاری کد گذاری شد.

1. Introduction Social and environmental disclosure practices have been proposed by social accounting scholars as a mechanism by which accountability duties may be discharged because they can inform a wide variety of stakeholders regarding companies’ social and environmental impacts (see Adams, 2004; Gray, Owen, & Adams, 1996; O’Dwyer, Unerman, & Hession, 2005; Unerman, 2000). To discharge accountability, however, these disclosures need to demonstrate corporate acceptance of a company’s social and environmental responsibility (Adams, 2004). According to Adams (2004); this acceptance can be demonstrated through a clear statement of values with corresponding objectives and quantified targets with expected achievement dates against which the company must report their progress. Although companies are increasingly disclosing corporate social responsibility (CSR) information (e.g., Adams, 2004; Archel, Fernández, & Larrinaga, 2008; Gray, Javad, Power, & Sinclair, 2001), it is highly questionable whether the current annual, stand-alone CSR or social and environmental reports can satisfy the increasing demand for accountability (Adams, 2004; Milne & Gray, 2007). Recently, Hopwood (2009) has voiced his impression that companies report much more on aims and intentions than on actual actions and performance. To close this gap, prior research (Adams & Harte, 2000; Adams, 2004; Adams, Hill, & Roberts, 1995; Robertson & Nicholson, 1996; van Staden & Hooks, 2007) suggests that companies should report comprehensively by providing information on their (i) aims and intentions, (ii) actions and (iii) subsequent performance concerning different CSR issues. This paper provides a content analysis framework to explore whether companies report CSR information in a comprehensive fashion. ‘Comprehensive reporting’, as interpreted in this paper, requires companies to disclose three types of information for each disclosed CSR item: (i) vision and goals (VG), (ii) management approach (MA) and (iii) performance indicators (PI). These three information types are based on Robertson and Nicholson (1996) and on Vuontisjärvi (2006), and they refer to disclosures of (i) stated aims and values, (ii) specific actions and (iii) actual performance in a quantitative way. For instance, for the CSR item ‘emissions’, this approach means that a company discloses, e.g., (i) the aim to reduce emissions by a specified quantity, (ii) the specific actions to realize this intention and (iii) the actual reduction achieved. If a company reports in this way, it is possible to obtain a clearer view of the company’s acceptance of its social and environmental responsibility, allowing the presented information to be placed in context (Adams, 2004). As such, comprehensive reporting is one of the conditions that need to be fulfilled to demonstrate accountability (e.g., Adams & Harte, 2000; Adams, 2004). Many academic papers (e.g., Al-Tuwaijri, Christensen, & Hughes, 2004; Cormier, Magnan, & Van Velthoven, 2005; Gray, Kouhy, & Lavers, 1995; Wiseman, 1982) have looked at whether CSR disclosures are qualitative or quantitative. However, to our knowledge, no attempts have been made to systematically assess whether companies report comprehensively on specific CSR items. This paper addresses this limitation by developing a content analysis framework that reveals the comprehensiveness of CSR reporting by capturing not only (i) the disclosed CSR items but also (ii) the accompanying information types (VG, MA and PI). Due to these different information types, the proposed content analysis structure is among the first to capture the contextualization of CSR disclosures. By providing an indication of both the completeness (i.e., number of disclosed CSR items) and the comprehensiveness of CSR reporting, the developed content analysis structure gives a clearer indication of the extent to which an organization is accountable to its stakeholders (Mathews, 1997). To demonstrate the feasibility of the developed framework in assessing the two dimensions of CSR reporting previously indicated, a content analysis is conducted on the 2005 annual reports of a sample of Belgian listed companies. The main reason for choosing this sample is that, while reporting patterns have been explored in many different national contexts, to our knowledge, no academic study to date has focused on Belgium (see Thomson, 2007). The 2005 annual reports are selected for analysis because these reports were the most recently available annual reports at the start of this research project.1 The discussion section indicates that the insights provided by the 2005 reports are still relevant today. Furthermore, these 2005 findings are briefly discussed in relation to current knowledge of the companies’ CSR performance. Without a doubt, Belgian companies have significant environmental and social impacts. For example, a recent OECD report (2007) revealed that the Belgian industrial sector still puts pressure on the air, soil, water and other natural resources. Although the environmental impact of Belgian companies has declined in recent years (MIRA-T, 2008; OECD, 2007), Belgian companies have been confronted with their environmental backlog from the past and have been required by both public and government agencies to clean up contaminated soil and watercourses. Furthermore, the Belgian public has always been very concerned about companies’ social impacts, especially regarding employment. This concern reflects the fact that Belgium is a country with a long tradition of social dialogue and strong union representation. Unsurprisingly, therefore, the survey of the Federation of Enterprises in Belgium (FEB) (2007) of Belgian companies revealed that companies tend to focus on the labor aspect of CSR. On July 30, 2004, Belgian citizens were dramatically reminded of the fact that companies can have a huge impact on society, while companies were reminded that communication with society can be of vital importance. On that day, a utility company increased the gas pressure in a pipeline in Ghislenghien. This pipeline, which probably had been hit by an excavator of a construction company some weeks earlier, exploded. The explosion killed 24 people and injured 132, and it was so intense that people suffered fatal burns in their cars while driving on the highway E429 that passes near Ghislenghien. Immediately after the disaster, it became clear that the utility company should have communicated more effectively the positions of their pipelines with construction companies, local authorities and Belgian citizens. Due to the temporal proximity to the Ghislenghien disaster, the analysis of the 2005 annual reports provides interesting information because the utility company that owned the gas pipeline is included in the sample and discussed in detail in this article. The paper is structured as follows. Section 2 situates the concept of comprehensive reporting in the accountability literature and is followed by the development and detailed description of the content analysis framework in Section 3. The results of the application of the content analysis to the sample of Belgian companies are presented in Section 4, which also illustrates the feasibility of the developed framework to answer a variety of research questions. Section 5 discusses the limitations of this study and offers some directions for future research. Finally, Section 6 discusses the findings and concludes with some comments on the findings’ implications for the future development of a more accountable form of CSR reporting in Belgium and beyond.