دانلود ترجمه مقاله سازماندهی فضایی کارآفرینی شومپیتری در شرکت های نوپا

1. مقدمه 2. نظریه و مفاهیم 3. روشها و متغیرها 4. یافته ها 5. بحث و بررسی و نتیجه گیری

چکیده – تحقیق درباره کارآفرینی شومپیتری، شرکتهای نوپا با رشد بالا را به عنوان عوامل کلیدی در نوآوری فناورانه و رشد اقتصادی شناسایی می‌ کند. در حالی که اقتصاددانان به تمرکز بر شرکتهای نوپا با رشد بالا و فناوری پیشرفته به عنوان واحد تحلیل تمرکز دارند، جغرافیدانان اقتصادی و شهرگرایان، ابعاد جغرافیایی کارآفرینی، به ویژه ظهور خوشه‌ های کارآفرینی و اکوسیستم ها را مورد بررسی قرار داده اند. ما در اینجا بر روی یک نوع خاص از کارآفرینی شومپیتری مرتبط با شرکتهای نوپا با فناوری پیشرفته تمرکز می نماییم، و یا آنچه که ما از آن به عنوان "کارآفرینی شرکت های نوپای فناوری" نام می بریم. ما ادعا می‌ کنیم که سازماندهی چنین کارآفرینی شومپیتری در دو مقیاس فضایی روی می‌ دهد. در سطح کلان جغرافیایی، به شدت خوشه بندی شده و در تعداد نسبتا کمی از شهرهای سراسری و نواحی کلان شهری متمرکز می شود. در سطح خرد جغرافیایی، آن در مناطق متمایز و یا خوشه ‌های خرد در داخل این شهرهای پیشرو و نواحی کلان شهری به شدت متمرکز می شود. برای بررسی ابعاد جغرافیایی کارآفرینی شرکتهای نوپای فناوری در این مقیاس‌ های فضایی، ما از داده ‌های پیشین استفاده نشده در زمینه شرکتهای نوپای تامین مالی شده با سرمایه گذاری خطرپذیر در سطوح کلان شهری و منطقه‌ ای استفاده می ‌کنیم. یافته ‌های ما از این فرضیه پشتیبانی می ‌کند که کارآفرینی شرکتهای نوپای فناوری در دو مقیاس مشخص اما مرتبط سازماندهی می شود، که بر فعالیت کارآفرینانه از طریق سازوکارهای مختلف اقدام می نماید. این یافته ‌ها حاکی از آن است که تنوع محلی و تخصصی سازی محلی می‌ توانند به طور همزمان نوآوری را تسهیل نمایند و یک رویکرد چند مقیاسی برای جغرافیای کارآفرینی امری سنجیده می باشد.

Research on Schumpeterian entrepreneurship identifies new high-growth startup companies as key factors in technological innovation and economic growth. While economists have tended to focus on high-growth, high-tech startup firms as the unit of analysis, economic geographers and urbanists have examined the geographic dimensions of entrepreneurship, particularly the rise of entrepreneurial clusters and eco systems. We focus here on a particular type of Schumpeterian entrepreneurship associated with high-tech startup companies, or what we refer to as “tech-startup entrepreneurship.” We contend that the organization of such Schumpeterian entrepreneurship occurs at two spatial scales. At the macro-geographic level, it is highly clustered and concentrated in a relatively small number of global cities or metro areas. At the micro-geographic level, it is highly concentrated in distinct districts or micro-clusters within these leading cities and metro areas. To examine the geographic dimensions of tech-startup entrepreneurship across these spatial scales, we use previously unused data on venture capital-financed startups at the metropolitan and district levels. Our findings support the hypothesis that tech-startup entrepreneurship is organized across two distinct but related spatial scales, which act on entrepreneurial activity through different mechanisms. These findings suggest that local diversity and local specialization can simultaneously potentiate innovation, and that a multi-scalar approach to the geography of entrepreneurship is prudent.