دانلود ترجمه مقاله مسائل مرتبط با نوآوری های اساسی در ایران

1. مقدمه 2. پیشینه نظری 3. روش ها 4. مورد استادیوم امام رضا 5. بحث و بررسی 6. نتیجه گیری

نتیجه گیری: مقاله ما به گسترش تحقیقات مرتبط با توسعه فناوری در ایران کمک می کند. ما چالش های نوآوری بنیادی، مشکلات انتقال دانش ضمنی و صریح، و موانع تغییر فناوری مرتبط با ظرفیت جذب را بررسی کردیم. در این تحقیق چالش های مربوط به نوآوری بنیادی در پروژه سرمایه گذاری مشترک ایران – فرانکو بررسی شد، که مهم ترین آنها به برنامه ریزی، کیفیت و ایمنی مربوط است. ما براین باوریم که قبل از تعریف میزان بنیادی بودن فناوری طرح، باید استانداردهای محلی واقع گرایانه تر تدوین شوند. وقتی این استانداردها نادیده گرفته می شود و هنگامیکه شرکت ها سعی می کنند به طرح تازگی، تحمل کم و ترتیب گذاری دقیق اعمال کنند با ریسک ایمنی، کیفیت و مسائل برنامه ریزی مواجه می شوند. در رابطه با انتقال ناموفق دانش، ممکن است انجام نوآوری بنیادی منجر به تاخیرهای پرهزینه، تغییراتی در طرح، و هزینه های اضافی شود که ممکن است سودآوری کلی پروژه را تحت تاثیر قرار دهند. اگرچه این پروژه فناوری بنیادی را وارد بخش ساخت و ساز کرد نیاز مبرم به تغییر داشت، ما معتقدیم شرکای ایرانی در این مورد قادر نبودند این فناوری را دریافت کنند، بنابراین ساخت سقف استادیوم برای بخش ساخت و ساز ایران سودی نداشت. ما مشکلاتی را که شرکت ایرانی در یادگیری از شرکت خارجی داشت، مورد بررسی قرار دادیم. دو شرکت مبنای دانش بسیار متفاوتی داشتند، که مشکلات بیشتری برای انتقال دانش موجب شد. استدلال ما این است که غفلت شرکت محلی در مورد دانش صریحی که می تواند از شریک فرانسوی خود کسب کند، همراه با استفاده از دانش ضمنی غیردقیق، تاثیر منفی بر دوگانه انتقال دانش و موفقیت یادگیری داشت. ادغام دانش مستلزم پیاده کردن راه هایی موثر است. به نظر می رسد بدست آوردن دانش و کسب فناوری کارهای مهمی هستند که باید تشویق و حمایت شوند. با این حال، مشاهده کردیم که بخشی از یک سرمایه گذاری مشترک بودن که شریک مقابل می خواهد فناوری خود را به اشتراک بگذارد، برای تضمین توسعه دانش در طولانی مدت کافی نیست. وقتی شرکت های شریک مبنای دانش متفاوت، درجات متفاوتی ظرفیت جذب، و منابع متفاوتی برای آموزش فردی دارند، رشد فناوری جلوگیری می شود و شرکت های در تنگنا نمی توانند پیشرفت کنند. در چنین مواردی، که دوگانه یادگیری موفق نیست – ممکن است لازم باشد معلم دوگانه یادگیری خود را معکوس سازد تا به نقطه ضعف اصلی و بیشتر اشتباهات متداول پی ببرد و به آنها رسیدگی کند.

Conclusion: Our paper contributes to further expand the body of literature on technology development in Iran. We studied the challenges of radical innovation, the difficulties of transferring tacit and explicit knowledge, and the barriers to technological change related to absorptive capacity. We have examined the challenges related to radical innovation in a project co-developed by a Franco–Iranian joint venture, the most important of which related to planning, quality and safety. We believe that, before defining the degree of technology radicalness of the design, the local standards need to be characterized more realistically. When they are ignored, and when foreign firms try to impose design newness, small tolerances, and precise sequencing, they risk facing major safety, quality, and planning issues. When associated with unsuccessful knowledge transfers, conducting radical innovation may lead to extensive time delays, design modifications, and extra costs which can affect the project's overall profitability. Although this project brought radical technology to a construction sector in need of significant change, we believe that the Iranian partners in this case were unable to capture that technology, so the construction of the stadium roof did not benefit the Iranian construction sector. We studied the difficulties a local Iranian firm had in learning from foreign partners. The two firms had very different knowledge bases, which created additional difficulties for transferring knowledge. We argue that the local firm's neglect of the explicit knowledge that was available to it from its French partner, associated with its use of intuitive and imprecise tacit knowledge, negatively affected the knowledge transfer and success of the learning dyad. Integrating knowledge requires the implementation of efficient routines. Knowledge appropriation and the capture of technology appear to be very important functions that should be encouraged and supported. However, we observe that being part of a joint venture with a partner willing to share its technology is insufficient to ensure long term knowledge development. When partner firms have different knowledge bases, different degrees of absorptive capacity, and different resources for individual training, technological growth is hindered and locked out firms cannot progress. In such cases - where the learning dyad is unsuccessful - the teacher may need to develop a reverse learning dyad to identify and address the student's main weaknesses and most common mistakes.