دانلود ترجمه مقاله کارآفرینی دولتی و ایجاد اقتصاد نوآورانه پایدار

1. مقدمه 2. محیط کارآفرینانه 3. حفظ کارآفرینی از طریق کارآفرینی بخش دولتی 4. نتیجه گیری

چکیده – رشد اقتصادی نیازمند نوآوری بوده که تنها از طریق اقدامات کارآفرینی رخ می دهد. تلاش هایی به منظور انجام چنین اقداماتی از طریق جهت گیری محوری و برنامه ریزی صریح مانند آنچه در سیستم های ملی رویکرد نوآورانه به دلیل عدم توانایی پیش بینی اقدامات و پیامدهای آینده ذاتا محدود کننده است، انجام شده است. یک رویکرد موثرتر که در سیستم ملی رویکرد کارآفرینی (NSE) تعبیه شده، رویکردی است که عدم قطعیت فرایند کارآفرینی را تشخیص داده و بر روی ترویج سیاست هایی از طریق کارآفرینی بخش دولتی به منظور ایجاد یک محیط مناسب تر که در آن اقدامات کارآفرینی بتواند به راحتی در هر دو بخش های خصوصی و دولتی انجام شود، متمرکز می باشد. این مقاله یک مدل نظری مبتنی بر NSE از محیط کارآفرینانه را توسعه داده که در زیرمجموعه های متنوعی ادغام شده که در این مجموعه ها محققان دیگر به مطالعه و بررسی نقش سیاست دولتی مبتنی بر NSE در بهبود محیط کارآفرینانه در هر دو شرکت های بخش خصوصی و دولتی می پردازد. در بخش خصوصی، چنین سیاست های دولتی بر روی افزایش ایجاد محیط خلاقانه، محیط مبادله اطلاعات، ساختارهای انگیزشی و بازخوردی و دسترسی به منابع متمرکز می باشد. همچنین افزایش محیط کارآفرینانه در بخش دولتی نیز امکان پذیر می باشد، هر چند که تقاضای رقابتی هنجارهای دموکراتیک باعث شده که پیشرفت در این زمینه با مشکلات بیشتری همراه گردد.

Economic growth requires innovation that can only occur through entrepreneurial action. Attempts to stimulate such action through central direction and explicit planning such as embodied in a National Systems of Innovation approach are inherently limiting because of an inability to anticipate future actions and consequences. A more fruitful approach is the one embodied in a National Systems of Entrepreneurship (NSE) approach, one that recognizes the uncertainty of the entrepreneurial process and focuses instead on the promulgation of policies through public-sector entrepreneurship to create a more nurturing environment within which entrepreneurial action can spontaneously arise in both the private and the public sectors. This paper develops an NSE-based theoretical model of the entrepreneurial environment that integrates into a functional whole the various subsets of that environment that others have studied and explores the role that NSE-guided public policy can play in improving the entrepreneurial environment for both private-sector and public-sector entrepreneurs. In the private sector, such public policies would focus on enhancing the creative environment, the exchange environment, the incentive and feedback structures, and the access to resources. It is also possible to enhance the entrepreneurial environment in the public sector, though the competing demands of democratic norms make that enhancement more difficult.

بخشی از ترجمه مقاله (صفحه 11 فایل ورد ترجمه)