دانلود پروپوزال ارتباط مشخصه های شخصیتی و سبک های دلبستگی با خوش بینی

سبک های دلبستگی در دوران کودکی شکل می‌گیرند و بر اساس نوع تعامل کودک با مراقبان خود، به چهار دسته ایمن، ناایمن اجتنابی، ناایمن دوسوگرا و آشفته طبقه‌بندی می‌شوند.

• سبک دلبستگی ایمن: افراد با دلبستگی ایمن در دوران کودکی، از مراقبت‌های ثبات و پاسخگو برخوردار بوده‌اند و در بزرگسالی نیز تمایل دارند روابط صمیمی و سالم برقرار کنند.

• سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی: افراد با دلبستگی ناایمن اجتنابی، در دوران کودکی با بی‌توجهی یا طرد از سوی مراقبان خود روبرو بوده‌اند و در بزرگسالی تمایل دارند از صمیمیت دوری کنند و استقلال خود را حفظ کنند.

• سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا: افراد با دلبستگی ناایمن دوسوگرا، در دوران کودکی با تجارب متناقضی از مراقبت و بی‌توجهی روبرو بوده‌اند و در بزرگسالی در روابط خود دچار تردید و نوسان هستند.

• سبک دلبستگی آشفته: افراد با دلبستگی آشفته، در دوران کودکی با سوء استفاده یا غفلت شدید از سوی مراقبان خود روبرو بوده‌اند و در بزرگسالی در روابط خود با بی‌ثباتی و آشفتگی روبرو هستند.

خوش بینی نیز به عنوان یک نگرش مثبت به زندگی، با انتظارات مثبت از آینده، امید به حل مشکلات و باور به توانایی‌های خود همراه است. افراد خوش بین تمایل دارند رویدادهای منفی را به طور موقتی، خاص و بیرونی تفسیر کنند، در حالی که افراد بدبین تمایل دارند این رویدادها را به طور دائمی، کلی و درونی تفسیر کنند. تحقیقات نشان داده‌اند که بین سبک های دلبستگی و خوش بینی ارتباط معناداری وجود دارد. افراد با دلبستگی ایمن تمایل بیشتری به خوش بینی دارند و در مواجهه با مشکلات، از استراتژی‌های مقابله‌ای موثرتری استفاده می‌کنند. افراد با دلبستگی ناایمن اجتنابی تمایل کمتری به خوش بینی دارند و از صمیمیت دوری می‌کنند. افراد با دلبستگی ناایمن دوسوگرا در نگرش خود به زندگی نوسان دارند و در روابط خود با تردید و دودلی روبرو هستند. افراد با دلبستگی آشفته در نگرش خود به زندگی منفی و بدبین هستند و در روابط خود با بی‌ثباتی و آشفتگی روبرو هستند.