دانلود ترجمه مقاله نظام ملی کارآفرینی

1. مقدمه 2. تشکیل نظام ملی کارآفرینی 3. منطق نظام ملی کارآفرینی 4. مقالات

مقدمه: پرسش های اساسی در زمینه پژوهشی کارآفرینی از این قرارند (1) چرا یک فرد تصمیم می گیرد کارآفرین باشد، درحالی که دیگران اینگونه نیستند و (2) چرا فعالیت های کارآفرینی تفاوت سیستماتیک بین کشورها دارند. درحالی که پژوهش های دانشگاهی و آکادمیک عمدتاً بر تغییرات مشخصات بین افراد تمرکز کرده اند، اما تنها شواهد اندکی در مورد سنجش کارآفرینی در سطح کشور وجود دارد. کارآفرینی بی تردید برای توسعه اقتصادی مهم است (شومپتر، 1911/1934)، اما هنوز اتفاق نظر نسبتاً اندکی در مورد این وجود دارد که «اساساً کارآفرینی به عنوان یک پدیده سطح کشوری، به چه معناست؟» (آکس و همکاران، 2014، ص 477). علیرغم پیدایش یک ادبیات نوظهور که مشخص کننده اهمیت کارآفرینی در سطح فردی است، شواهد در مورد سطح کشور هنوز کم هستند و تعدادی پرسش اساسی هنوز بدون پاسخ باقی مانده اند. با تشخیص ادبیات در مورد فعالیت های کارآفرینی و عملکرد، مشخص می شود که اکثر یافته ها به این صورت ارائه شده اند که در بین کشورها عمومی و معتبر هستند. کشورها، حیطه ای از محیط های موسساتی مختلف، رسمی و غیررسمی، فرهنگ ها، هنجارها و ارزش های مختلف و نگرش در مورد کارآفرینی را که بر عملکرد کارآفرینی تاثیر می گذارند، پوشش می دهند (اوتیو و همکاران، 2015). برای درک بهتر کارآفرینی در سطح ملی، آکس و همکاران (2014)، مفهوم «نظام ملی کارآفرینی» (NSE) را به عنوان چهارچوبی برای سیستم تخصیص منابع با هدایت پیگیری فرصت سطح فردی از طریق خلق شرکت های جدید و پیامدهای تنظیم شده توسط مشخصات موسساتی مختص کشور، معرفی کرده اند.

Introduction: The central questions in the scholarly field of entrepreneurship are (1) why an individual chooses to become an entrepreneur, while others do not and (2) why entrepreneurial activities differ systematically across countries. While academic research has mostly focused on characteristic variation across individuals, there is only scare evidence about measurement of entrepreneurship at the country level. Entrepreneurship is without doubt important for economic development (Schumpeter 1911/1934), but there is still relatively little agreement ‘‘on what entrepreneurship fundamentally means as a country-level phenomenon’’ (Acs et al. 2014, p. 477). Despite the emergence of a compelling literature identifying entrepreneurship performance on the individual level, evidence on the country level is still missing and a number of crucial questions and answers remain unanswered. Recognizing the literature on entrepreneurial activities and performance reveals that most of the findings have been presented as though they are general and valid across countries. Countries cover a range of different institutional settings, formal and informal, different cultures, norms and values and attitudes toward entrepreneurship that effects entrepreneurial performance (Autio et al. 2015). To better understand entrepreneurship at the national level, Acs et al. (2014) introduced the concept of national systems of entrepreneurship (NSE) as a framework for a resource allocation system driven by individual-level opportunity pursuit through the creation of new ventures and its outcomes regulated by country-specific institutional characteristics.