دانلود ترجمه مقاله افشای سرمایه گذاری سبز و واکنش سرمایه گذاران

1. مقدمه 2. پیشینه 3. توسعه فرضیات 4. آزمایش 5. نتایج 6. بحث و بررسی و نتیجه گیری

اگرچه سرمایه گذاری های سبز مدیران، تاثیری بر گردش مالی آینده در بازارهای تجربی ما ندارند، اما سرمایه گذاران پاسخ مطلوبی می دهند هنگامی که مدیران یک سرمایه گذاری می کنند و مزیت های اجتماعی را نسبت به هزینه برای شرکت خاطر نشان می کنند. مدیران، واکنش سرمایه گذاران را پیش بینی می کند و بنابراین اغلب سرمایه گذاریشان و مزیت های اجتماعی مرتبط را افشا می کنند. مدیران و دیگر سهامداران از واکنش سرمایه گذاران منفعت می برند، اما هزینه سرمایه گذاری همیشه از منافعش بیشتر است و این نشان می دهد که مدیران سرمایه سبز می گیرند، زیرا برای مزیت های اجتماعی ارزش قائل هستند. در کل، یافته هایمان نشان می دهد که هر دوی سرمایه گذاران و مدیران، ثروت برای منافع اجتماعی را سبک سنگین می کنند و به تبیین و توجیه افشاهای مسئولیت اجتماعی شرکتی مدیران کمک می کنند. مقدمه: با اینکه الزامی نیست، اما اکثر شرکت های بزرگ اکنون گزارش هایی در مورد عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکت ها (CSR) افشا می کند. این افشای داوطلبانه فعالیت CSR احتمالاً حداقل تاحدی بخاطر میل به تبادل و اطلاع رسانی اطلاعات CSR برای سرمایه گذاران باشد. اگر فعالیت های CSR بر سود و جریان نقدی آتی شرکت تاثیر بگذارند، سرمایه گذاران، افشاهای مرتبط را برای افشاهای ارزیابی شان، مفید می یابند. اما، این احتمال وجود دارد که سرمایه گذاران به دیل دیگری نیز به افشاهای CSR واکنش دهند. اگر سرمایه گذاران برای مزیت های اجتماعی مرتبط با فعالیت های CSR ارزش قائل باشند، ممکن است پاسخ مثبتی به افشاهایی که شرکت به آنها مبادرت داشته، مانند فعالیت های مستقل از اینکه انتظار داشته باشند این فعالیت ها بر سودها و جریان های نقدی آتی تاثیر بگذارد، داشته باشد. یک آزمایش انجام می دهیم تا بررسی کنیم که آیا سرمایه گذاران به افشای سرمایه گذاری CSR خود مستقل از اثر جریان نقدی آتی شرکت، انجام می دهیم. علاوه بر آن، بررسی می کنیم که آیا مدیران هنگام گرفتن تصمیم افشای خود، پاسخ سرمایه گذاران را پیش بینی می کند یا خیر. در آخر، بررسی می کنیم که آیا تصمیمات سرمایه گذاری CSR مدیران تنها بخاطر پاسخ پیش بینی شده سرمایه گذاران است یا همچنین بخاطر اولویت ها و ترجیح برای مزیت های اجتماعی مرتبط با سرمایه گذاری های CSR آنها می باشد. درک اینکه سرمایه گذاران چه پاسخی به افشای CSR می دهد، مهم است زیرا این می تواند به مدیران در تبیین و توجیه اقدامات افشای CSR داوطلبانه، کمک کند. برای مثال، دانستن اینکه سرمایه گذاران به مزیت های اجتماعی فعالیت های CSR ارزش قائل می شوند یا خیر، می تواند به این کمک کند که چرا افشای CSR مدیران معمولاً بر چنین مزیت هایی تاکید می کنند. همچنین، دانستن اینکه آیا واکنش سرمایه گذاران به افشاهای CSR فراتر از اثر پیش بینی شده فعالیت های CSR بر جریان های نقدی آتی شرکت می رود یا خیر، می تواند به تبیین رشد سریع وجوه «سرمایه گذاری مسئولانه اجتماعی» (SRI)، کمک کند (بنیاد مجمع سرمایه گذاری اجتماعی، 2012). به بیان کلی تر، درک کامل تر از واکنش سرمایه گذاران به افشای CSR می تواند به قانون گذارانی که بررسی می کنند که آیا افشای CSR باید الزامی شود یا خیر، چه اطلاعاتی باید افشا شود و آیا چنین افشاهایی باید حسابرسی شوند، اطلاعات خوبی بدهد. در آخر اینکه، درک اینکه چرا مدیران در فعالیت های CSR سرمایه گذاری می کنند، به فراهم کردن دانش برای بحث های مداوم در مورد اینکه آیا همه فعالیت های CSR باعث بیشینه سازی ارزش سهامدار می شود (فریدمن، 1970؛ کارنانی، 2010) یا آیا تعدادی از چنین فعالیت هایی منافع و مزایا را به نفع منافع اجتماعی فدا می کنند یا خیر (بنابو و تیرول، 2010؛ رینهارت و همکاران، 2008؛ کلستاد، 2007) کمک می کند.

Although managers’ green investments have no impact on future cash flows in our experimental markets, investors respond favorably when managers make and disclose an investment and highlight the societal benefits rather than the cost to the company. Managers anticipate investors’ reaction and therefore often disclose their investment and the associated societal benefits. Managers and other shareholders benefit from investors’ reaction, but the investment cost always exceeds this benefit, demonstrating that managers make green investments because they value the societal benefits. Collectively, our findings show that both investors and managers tradeoff wealth for societal benefits and help explain managers’ corporate social responsibilty disclosures. Introduction: Although not required, most large companies now issue reports on corporate social responsibility (CSR) performance. This voluntary disclosure of CSR activities is likely driven at least in part by a desire to communicate CSR information to investors. If CSR activities affect the company's future earnings and cash flows, investors will find related disclosures useful for their valuation decisions. However, it is possible that investors react to CSR disclosures for another reason as well. If investors value the societal benefits associated with CSR activities, they may respond positively to disclosures that the company has engaged in such activities independent of how they expect the activities to affect future earnings and cash flows. We conduct an experiment to test whether investors respond to managers' disclosure of their CSR investment independent of the effect on the company's future cash flows. In addition, we examine whether managers anticipate investors' response when making their disclosure decisions. Finally, we examine whether managers' CSR investment decisions are driven only by investors' expected response or also by their preferences for the societal benefits associated with their CSR investments. Understanding how investors' respond to CSR disclosure is important because this can help explain managers' voluntary CSR disclosure practices. For example, knowing that investors value the societal benefits of CSR activities would help explain why managers' CSR disclosures tend to focus on such benefits. Also, knowing whether investors' reaction to CSR disclosures goes beyond the expected effect of CSR activities on the company's future cash flows could help explain the rapid growth in Socially Responsible Investment (SRI) funds (Social Investment Forum Foundation, 2012). More broadly, a more complete understanding of investors' reaction to CSR disclosure can inform standard setters who are considering whether CSR dis- closures should be required, what information should be disclosed, and whether such disclosures should be audited. Finally, understanding why managers invest in CSR activities helps inform the ongoing debate regarding whether all CSR activities must be shareholder value maximizing (Friedman, 1970; Karnani, 2010) or whether some such activities sacrifice profits in the social interest (Benabou and Tirole, 2010; Reinhart et al., 2008; Kolstad, 2007).