دانلود ترجمه مقاله منافع مالی و ریسک های وابستگی در روابط زنجیره تامین

1. مقدمه 2. مروری بر مقالات 3. توسعه نظری و فرضیات 4. روش 5. نتایج 6. تحلیل حساسیت 7. بحث و بررسی 8. محدودیت ها و مشارکت ها

محدودیت ها و مشارکت ها: این مطالعه، مانند هر مطالعه دیگر، محدودیت های معینی دارد. اول اینکه، از روش یوزی (1996) و کراوس و همکاران (2007) در استفاده از میزان وابستگی به منابع در مبادله شریکان برای نماینده (پراکسی) بودن برای گنجانده شدن (embeddeness) رابطه ای، پیروی می کنیم. اگرچه پیوند بین وابستگی و گنجانده شدن بخوبی در ادبیات مشخص و محرز شده است (همانگونه که در بخش 1.3 بحث شده)، نماینده (پراکسی) ما تنها یک بعد از گنجانده شدن رابطه ای را استخراج می کند. اطلاعات اولیه دیگری در مورد زمینه روابط نمونه، می تواند به استخراج جنبه های مختلف گنجانده شدن رابطه ای و بهبود درک ما از اینکه چگونه گنجانده شدن مشتری به یک مسئولیت برای شرکت هدف تبدیل می شود و اینکه چگونه ریسک های ضمنی را می توان رفع کرد، کمک کند. بنابراین، مطالعات آتی که داده های اولیه در مورد زمینه رابطه ای و داده های ثانویه در مورد عملکرد عینی، ترکیب می کند، مشارکت ادبی زیادی در رشته مدیریت زنجیره تامین و سرمایه اجتماعی دارد. دوم اینکه، انتخاب نمونه ما، براساس روابط مشتری عمده، به صورت تعریف شده توسط SFAS No. 131، که براساس آن شرکت ها، حسابداری هر تک مشتری را برای بیش از 10% از فروش کل شان، افشا می کنند، می باشد. بنابراین، نمونه ما، منعکس کننده یک عدم توازن توان بین تامین کنندگان و شرکت های هدف (مرکزی) و همچنین بین شرکت های هدف و مشتری، می باشد. اگرچه محققان استدلال کرده اند که گنجانده شدن می تواند در هر دو رابطه قدرت متوازن و قدرت نامتوازن، گسیل کند (نارایانداس و رانگان، 2004؛ پترسن و همکاران، 2008)، اما پراکندگی ای که در متمایز سازی ریسک های مرتبط با تامین کننده در مقایسه با وابستگی مشتری مشاهده می کنیم (همانگونه که بوسیله عبارات درجه دوم در H3 و H4 آزمون شدند)، ممکن است به تفاوت در قدرت چانه زنی شرکت هدف مرتبط باشد، زیرا این دو عضوهایی از سه گانه مثلث زنجیره تامین باشند. بخصوص اینکه، شرکت های هدف در نمونه آماری ما، به بیشترین احتمال، قدرت چانه زنی بیشتری نسبت به تامین کنندگان خود دارند، اما قدرت چانه زنی آنها کمتر از مشتریانشان می باشد. یک تامین کننده نسبتاً ضعیفتر ممکن است از مشارکت در رفتار فرصت طلبانه، امتناع کند، اما مشتریان قدرتمند ممکن است براحتی رفتار فرصت طلبانه در قبال شرکت های هدف، داشته باشند. بنابراین، ارزشمند است اثرات کمرنگ شونده گنجانده شدن تامین کننده و مشتری در روابط سه گانه با ساختارهای قدرت مختلف را مورد بررسی قرار دهیم.

Limitations and contributions: This study, like any other study, has certain limitations. First, we have followed Uzzi (1996) and Krause et al. (2007) in using the extent of resource dependency among exchange partners to proxy for relational embeddedness. Although a link between dependency and embeddedness is well established in the literature (as dis-cussed in Section 3.1), our proxy captures only one dimension of relational embeddedness. Additional primary information on the context of sample relationships can help to capture the various aspects of relational embeddedness and enhance our understanding of how customer embeddedness becomes a liability for the focal firm and how the resulting risks can be mitigated. Thus, future studies that combine primary data on the relational context and secondary data on objective performance would contribute greatly to the literature on supply chain management and social capital. Second, our sample selection was based on major customer relationships as defined by SFAS No. 131, for which firms disclose any single customer accounting for more than 10% of their total sales. Hence, our sample reflects a power imbalance between suppliers and focal firms and also between focal firms and customers. Although researchers have argued that embeddedness can thrive across both power-balanced and power-imbalanced relationships(Narayandas and Rangan, 2004; Petersen et al., 2008), the disparity we observe in the contrasting risks associated with supplier versus customer dependency (as tested by the quadratic terms in H3 and H4) might be related to the difference in the focal firm’s bargaining power vis-à-vis these two members of the supply chain triad. In particular, our sample’s focal firms most likely have greater bar-gaining power than their suppliers, but less bargaining power than their customers. A relatively weaker supplier could refrain from engaging in opportunistic behavior, but powerful customers might readily behave opportunistically toward focal firms. It would there-fore be worthwhile to investigate the diminishing effects of both supplier and customer embeddedness in triadic relationships with different power structures.

بخشی از ترجمه مقاله (صفحه 7 فایل ورد ترجمه)