دانلود ترجمه مقاله بررسی سیستماتیک سیستم های انرژی

1. مقدمه 2. مروری سیستماتیک بر پژوهش های سیستم های انرژی 3. کل تفکر سیستمی در دولت 4. سه داستان در زمینه سیستم های انرژی و تحول سیستم 5. نتیجه گیری

چکیده – زبان سیستم‌ها در صورت تعریف شفاف، بشدت مفید واقع می‌شود. این زبان به درک معانی از یک سری ارتباطات بین عوامل اصلی، ظهور نتایج از تعداد زیادی از تعاملات و تحولات مربوطه توسط بسیاری از سازمان‌های دولتی، و حرکت به سمت سیستم‌های انرژی پایدار کمک می‌کند. البته تحلیل کُل سیستم و تفکر سیستمی معمولاً ابهام زیادی به همراه دارند و این پروژه را به خوبی به سمت جلو هدایت نمی‌کنند. برای پرداختن عمقی به این مسائل، نشان می‌دهیم که آن‌ها به وفور در تحقیقات سیاست انرژی انگلیس مطرح می‌باشند. این شرایط روی سیاست گذاری تاثیرگذار می‌باشند.در گام نخست، تحقیق سیستماتیک ما نشان می‌دهد که چگونه محققان روایت‌های ناقص و ناپیوسته‌ای را ارائه می‌دهند. در دیدگاه‌های آنان در حین توصیف سیستم انرژی، نقش سیاست و سیاست گذاری نامشخص است. ثانیاً کشور انگلیس و دولت‌های مستقر معمولاً از زبان سیستم‌ها برای پیشنهاد دهی تغییرات پارادایمی در سیاست انرژی استفاده می‌کنند. آن‌ها بجای بینش آکادمیک، به یک استعاره اشاره می‌کنند. در گام سوم، سه روش برای دستیابی به دیدگاهی شفاف‌تر از گذار و سیاست انرژی با مراجعه به سیستم فنی- اجتماعی، پیچیده و اجتماعی – زیستی پیشنهاد می‌شود. مقدمه: زبان سیستم‌ها و تفکر سیستم کُلی یک اثر اساسی نسبت به تحلیل علمی و سیاسی به همراه دارند. در صورت تعریف شفاف این اطلاعات برای درک معنی از روی فرایندها و تعاملات پیچیده، همچون تعاملات بین نوآوری فناوری و سیاست گذاری دستاوردهای مفیدی حاصل می‌شوند. در این پروسه روی ارتباط عوامل کلیدی و ظهور نتایج از روی تعداد زیاد تعاملات تاکید می‌شود. در صورت تعریف مبهم که هر معنی مبهم و عملاً هیچ معنی را ندارد، یک نوع حواس پرتی ایجاد می‌شود. افراد از زبان پیچیدگی بشدت و به صورت آزادانه استفاده می‌کنند. تفکر سیستمی توصیه شده بدون شفاف سازی راجع به طرز کار عملیاتی آن حاصل می‌شود . تمرکز روی ارتباطات ملاحظات طولانی و نسبتاً ساده زنجیره تأمین را شامل می‌شود. در این ملاحظات، آثار نوآوری پیش بینی می‌شوند. بدین ترتیب مؤلفه‌های کلیدی یک سیستم پیچیده با خروجی‌های غیرخطی خارج از کنترل یک فرد شناسایی می‌شوند. لذا تصور می‌کنیم در حال توصیف همان چیز هستیم و پیشرفت‌های تجربی و مفهومی را حاصل نموده‌ایم.اما درعمل با اتخاذ نگاه چندسویه، و حرکت در مسیر آمیخته مفهومی، هیچگونه تأثیر معناداری بر تفکر سیستمی در بُعد سیاست گذاری و عملکردی ایجاد نمی‌شود.

The language of systems can be highly useful when defined clearly. It can help make sense of the interconnectedness of key actors, the ‘emergence’ of outcomes from large numbers of interactions, and the proposed transformation – by many governments - towards sustainable energy systems. However, ‘whole systems analysis’ and ‘systems thinking’ is often too vague to guide this project well. To explore these issues in depth, we show how they arise frequently in UK energy policy research and its impact on policymaking. First, our systematic review shows how researchers present patchy or inconsistent stories, in which the role of policy and policymaking is unclear, when they describe energy systems. Second, UK and devolved governments often use the language of systems to propose paradigmatic energy policy change, but refer to a metaphor rather than academic insights. Third, we outline three ways to make clearer sense of energy transitions and policy with reference to socio-technical, complex, and social-ecological systems. Introduction: The language of systems and ‘whole systems thinking’ could make a profound contribution to scientific and policy analysis. It appears useful when defined clearly enough to make sense of complex processes and interactions – such as between technological innovation and policymaking – by highlighting the interconnectedness of key actors and the ‘emergence’ of outcomes from large numbers of exchanges. It is a distraction when defined so vaguely that it means everything and nothing: people use the language of complexity too loosely, and recommend systems thinking without clarifying how it works in practice. A focus on interconnectedness could range from the consideration of a long but relatively simple supply chain in which we can predict the impact of innovations, to identifying the key elements of a complex system that produce non-linear outcomes outside of anyone’s control. Therefore, we could think we are describing the same thing, and making conceptual and empirical progress, but actually be talking at crosspurposes, contributing to conceptual sludge, and making no meaningful impact on ‘systems thinking’ in policy and practice.