دانلود ترجمه مقاله تاثیر نوع تعارض و بحران سازمانی بر اثربخشی تصمیمات استراتژیک
عنوان فارسی |
تاثیر نوع تعارض و بحران سازمانی بر اثربخشی تصمیمات استراتژیک درک شده: یک بررسی تجربی |
عنوان انگلیسی |
The Effect of Conflict Type and Organizational Crisis on Perceived Strategic Decision Effectiveness: An Empirical Investigation |
کلمات کلیدی : |
  تعارض؛ تصمیم گیری استراتژیک؛ بحران سازمانی؛ تیم های مدیریت ارشد |
درسهای مرتبط | مدیریت استراتژیک |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 15 | نشریه : SAGE |
سال انتشار : 2015 | تعداد رفرنس مقاله : 89 |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | نوع مقاله : ISI |
پاورپوینت : ندارد | وضعیت ترجمه مقاله : انجام نشده است. |
1. مقدمه 2. نظریه و توسعه فرضیات 3. روش 4. نتایج 5. بحث و بررسی 6. نتیجه گیری
هدف مطالعه حاضر، بررسی اثرات تعارض شناختی و هیجانی بر دو صفت مهم اثربخشی تصمیم استراتژیک ادراک شده: کیفیت تصمیم استراتژی ادراک شده و تعهد، می باشد. مخصوصاً اینکه، تعارض شناختی را به عنوان یک پدیده غیرخطی در نظر می گیریم و بررسی می کنیم که آیا وجود یک بحران سازمانی، رابطه بین انواع تعارض (شناختی و هیجانی) و کیفیت تصمیم و تعهد ادراک شده را تغییر می دهد یا خیر. تحلیل داده های ما مربوط به 264 مدیر اجرایی که در مجموع 64 تیم تصمیم گیری استراتژیک (SDM) را تشکیل می دهد، نشان می دهد که اثر تعارض شناختی بر پیامدهای تصمیم استراتژیک ادراک شده، در حقیقت، غیرخطی است. علاوه بر آن، یافته های مطالعه آشکار کرد که بحران سازمانی، یک تعدیل کننده قابل توجه رابطه بین هر دو سطح تعارض شناختی و هیجانی و کیفیت تصمیم استراتژیک ادراک شده، می باشد. این نتایج به شفاف سازی یافته های مبهم در مورد اثرات تعارض شناختی در تیم های SDM و ارائه تعدادی اطلاعات در مورد اینکه چگونه تیم های SDM می تواند تعارض در فرآیند تصمیم گیری را به حداکثر برسانند، بدون اینکه متحمل هزینه هایی شوند، کمک می کند. مهمتر اینکه، یافته های ما نشان می دهند که زمینه های بحران زیاد معمولاً تاثیر تعارض شناختی و هیجانی بر کیفیت تصمیم استراتژیک ادراک شده را کاهش می دهد و این گویای این است که پویایی های تعارض درون تیمی، در تیم های مدیریت ارشد تا حدی بوسیله نیاز فوری به تصمیم گیری و همکاری آگاهانه، رفع شود. دلالت های مربوط به روش های پژوهش و موارد عملی، به بحث گذاشته می شوند. مقدمه: تصمیم گیری استراتژیک (SDM) در تیم های مدیریت ارشد، یک زمینه مهم برای پژوهش های دانشگاهی است، زیرا می دانیم که بر تخصیص منابع سازمانی و عملکرد تاثیر می گذارد (باوم و والی، 2003؛ آیزنهارت و زباراکی، 1992؛ البانا، 2006). یک مجموعه از پژوهش های تجربی گسترده، مسائل فرآیندی مختلفی که بر اثربخشی SDM تاثیر می گذارند را بررسی کرده اند (دین و شرفمن، 1996؛ فردریکسون، 1984؛ پاپاداکیس، لویکاس و چمبرز، 1998؛ روبرتو، 2004).
The current study aims to investigate the effects of cognitive and affective conflict on two important attributes of perceived strategic decision effectiveness: perceived strategic decision quality and commitment. Specifically, we identify cognitive conflict as a nonlinear phenomenon and test whether the presence of an organizational crisis alters the relationship between conflict types (cognitive and affective) and perceived decision quality and commitment. Our analysis of data from 264 executives comprising a total of 64 strategic decision-making (SDM) teams indicates that the effect of cognitive conflict on perceived strategic decision outcomes is, in fact, nonlinear. Furthermore, the findings of the study also revealed that organizational crisis is a significant moderator of the relationship between both level of cognitive and affective conflict and perceived strategic decision quality. These results help clarify the mixed findings about the effects of cognitive conflict within SDM teams and provide some insight on how SDM teams can maximize conflict in the decision-making process, without incurring its costs. More important, our findings indicate that high crisis contexts tend to lessen the influence of both cognitive and affective conflict on perceived strategic decision quality, suggesting that intrateam conflict dynamics among top management teams to some extent could be superseded by the urgent need for prompt decision making and collaboration. Implications for research and practice are discussed. Introduction: Strategic decision making (SDM) among top management teams is an important area of scholarly inquiry as it is considered to influence organizational resource allocations and performance (Baum & Wally, 2003; Eisenhardt & Zbaracki, 1992; Elbanna, 2006). An extensive body of empirical research has explored the various process issues that influence SDM effectiveness (Dean & Sharfman, 1996; Fredrickson, 1984; Papadakis, Lioukas, & Chambers, 1998; Roberto, 2004).
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.