دانلود ترجمه مقاله محافظه کاری شرطی و محدودیت های مدیریت سود

1. مقدمه 2. محافظه کاری شرطی و مدیریت سود 3. طرح تحقیق 4. نمونه و نتایج 5. خلاصه و نتیجه گیری

چکیده – ما در این مطالعه به بررسی تاثیر محافظه کاری شرطی بر مدیریت درآمد پرداختیم. یافته های ما از این دیدگاه حمایت کرد که محافظه کاری شرطی باعث کاهش مدیریت درآمد مبتنی بر اقلام تعهدی شده، اما محرک تجارت بین اقلام تعهدی و مدیریت درآمد واقعی است. در آزمایشات اصلی، ما از SFAS به عنوان تغییر نظارتی کاملا برونگرا استفاده کردیم که سطح محافظه کاری شرطی را افزایش می دهد، اما تاثیری بر مدیریت درآمد ندارد. در این مطالعه پی بردیم که بعد از نظارت، شرکت ها مدیریت درآمد مبتنی بر اقلام تعهدی خود را کاهش و مدیریت درآمد واقعی خود را افزایش دادند و به احتمال کمی معیارهای سود حاشیه ای در نظر گرفته شد. با توجه به نقش مهم درآمد در ارزیابی و آنالیز شرکت و این که گزینه های محافظه کاری شرطی قابل مشاهده است، نتایج ما باید مورد توجه گستردۀ متخصصان سرمایه گذاری قرار گیرد. مقدمه: مدیریت سود، تصمیمات سرمایه گذاری و ارزیابی شرکت را مختل می سازد. بنابراین، می تواند دارای پیامدهای اقتصادی منفی باشد. ما در این مطالعه بررسی کردیم که آیا محافظه کاری شرطی مدیریت درآمد را محدود می سازد یا خیر. محافظه کاری شرطی نتیجۀ حسابداری است که اخبار بد را زودتر و کامل تر از اخبار خوب منعکس می کند (باسو، 1997). مثال هایی از محافظه کاری شرطی و معیارهای شناخت نامتفارن شامل موارد زیر می باشد: (a) اختلالات به موقع دارایی ها و تشخیص تاخیری افزایش ارزش تا زمانی که جریانات نقدی مرتبط با چنین سودهایی محقق یابد. (b) در قراردادهای بلند مدت، تشخیص فوری تغییرات در برآوردها به واسطۀ اطلاعات جدید در صورتی که منجر به کاهش سودآوری در آینده گردد، اما در صورتی که منجر به افزایش سودآوری گردد، نیازی به این مساله نیست و (c) نیاز به سطح پایین تر (بالاتری) از قطعیت به منظور شناخت زیان (سود) در یک طرح دعوی در شرکت. چندین مطالعۀ قبلی از جمله مطالعۀ بال (2001) استدلال کرد که محافظه کاری شرطی انگیزه ها و فرصت های مدیریت درآمد را با اعمال حد آستانه تایید بالاتر برای شناخت سود نسبت به زیان محدود می سازد. این مساله منجر به تشخیص به موقع و کامل زیان ها از طریق اختلال در عملکرد به موقع و محدود سازی مدیریت درآمد می گردد. با وجودی که این مساله به طور گسترده ذکر شده، اما این ادعاها به لحاظ تجربی مورد تست قرار نگرفته و حتی مطالعات تحلیلی اخیر نیز استدلال می کند که محافظه کاری شرطی مزایای حاشیه ای مدیریت درآمد را افزایش می دهد، چون منجر به پرداختی تندتر عملکرد شده (برتوما و همکاران، 2017) و به همین دلیل مداخلات هیئت مدیره تسهیل یافته و بنابراین باعث ایجاد انگیزه برای گمراه ساختن هیئت مدیره از طریق مدیریت درآمد می گردد (کاسکی و لائوکس، 2017).

We examine the impact of conditional conservatism on earnings management. Our findings support the view that conditional conservatism reduces accruals-based earnings management but also triggers a trade-off between accruals and real earnings management. In our main tests we use the passage of SFAS 121 as a plausibly exogenous regulatory change that increased the level of conditional conservatism but did not materially affect earnings management. We find that, after the regulation, treated firms reduce accruals-based earnings management and increase real earnings management, and are less likely to be marginal or habitual beaters of earnings benchmarks. Given the crucial role of earnings for firm valuation and analysis, and that conditionally conservative accounting choices are observable, our results should be of wide interest for investment professionals. Introduction: Earnings management impairs firm valuation and investment decisions. Therefore, it can have negative economic consequences. We study whether conditional conservatism constrains earnings management. Conditional conservatism is the consequence of accounting that reflects bad news sooner and more completely than good news (Basu, 1997). Examples of conditional conservatism and the asymmetric recognition criteria it imposes include: (a) timely impairments of assets but delayed recognition of increases in value until the cash flows associated with such gains are realized; (b) in long term contracts, the immediate recognition of changes in estimates due to new information if they result in decreased future profits, but not if they result in increased future profits; and (c) requiring a lower (higher) level of certainty to recognize losses (gains) from a lawsuit where the firm is involved. Several prior studies, including Ball (2001), argue that conditional conservatism limits the incentives and opportunities to manage earnings by imposing higher verification thresholds for the recognition of gains, relative to losses. This leads to timely and complete recognition of losses, for example, via timely impairments and write-offs, constraining earnings management. Despite being widely cited, these assertions have not been empirically tested, and even recent analytical studies argue that conditional conservatism increases the marginal benefits of earnings management, because it leads to steeper performance pay (Bertomeu et al., 2017), and because it facilitates board interventions, thereby creating incentives to mislead the board through earnings management (Caskey and Laux, 2017).