دانلود ترجمه مقاله تجاری سازی فناوری حاصل از همکاری های دانشگاه و صنعت

1. مقدمه 2. چارچوب نظری 3. داده ها و روش ها 4. یافته ها 5. بحث و بررسی 6. نتیجه گیری

چکیده – عوامل سازمانی همواره بر چگونگی تجاری‌سازی فناوری‌های دانشگاه‌ها تأثیرگذار بوده‌اند. این فرآیند تجاری‌سازی، که زمانی به صورت خطی دیده می‌شد، اکنون به عنوان نتیجه‌ی فعالیت‌های پیچیده‌تر همکاری دانشگاه و صنعت درک می‌شود. در پرداختن به این موضوع، دانشگاه‌ها به طور فزاینده‌ای با چالش‌های جدید در سطح سازمانی، مانند کمبود بودجه و شایستگی‌ها برای مدیریت این فرآیند، روبرو هستند. بسیاری شروع به اتخاذ ابزارهایی کرده‌اند که شکاف‌های مالی و مدیریتی را برای تعامل بهتر با صنعت پر می‌کنند. این مطالعه با شناسایی عوامل سازمانی که اخیراً ظهور کرده‌اند (یعنی ابزارهای پرکننده شکاف)، بررسی می‌کند که چگونه آنها با سایر عوامل سازمانی در تسهیل تجاری‌سازی فناوری از تعاملات دانشگاه و صنعت مرتبط هستند. از طریق یک تحلیل مقایسه‌ای کیفی مجموعه‌ی فازی از 47 دانشگاه ایتالیایی، به طور خاص بررسی می‌کنیم که چگونه روابط بین عوامل سازمانی، ظهور قراردادهای صدور مجوز از تعاملات دانشگاه و صنعت را تقویت می‌کند. این مطالعه با آشکار کردن نقش ابزارهای پرکننده شکاف در ترکیب با سایر عوامل سازمانی و همچنین چگونگی تغییر اثربخشی آنها بر اساس اندازه دانشگاه‌ها و ظرفیت دفاتر انتقال فناوری آنها، به تحقیقات انتقال فناوری کمک می‌کند.

Organizational factors have always influenced how universities commercialize their technologies. This commercialization process, once viewed as a linear one, is now understood as being the result of more intricate university-industry collaborative activities. In addressing this issue, universities increasingly face new challenges at the organizational level, such as lack of funding and competencies to manage this process. Many have started to adopt instruments that bridge financial and managerial gaps to better interact with industry. In identifying organizational factors that recently have emerged (i.e., gap-bridging instruments), this study investigates how they relate with other organizational factors in facilitating technology commercialization from university-industry interactions. Through a fuzzy-set qualitative comparative analysis of 47 Italian universities, we specifically examine how relationships among organizational factors foster the emergence of licensing contracts from university-industry interactions. This study contributes to the technology transfer literature by unveiling the role of gap-bridging instruments when combined with other organizational factors, as well as how their effectiveness varies based on universities’ size and their technology transfer offices’ capacity.