دانلود ترجمه مقاله جریان نقدی و چرخه اعتبار

1. مقدمه 2. مقالات مرتبط 3. مدل 4. مشخصه تعادل با قیمت های ثابت سرمایه 5. وجوه قابل پرداخت درون زا 6. نتیجه گیری

بهره وری تجمعی، در زمان رکود کاهش می یابد و در زمان رشد و توسعه اقتصادی، افزایش می یابد. چندین مطالعه تجربی نشان می دهند که رفتار سیستماتیک یا نظام مند استانداردهای وام دهی، با استانداردهای نرم تر (سخت گیرانه تر) اعمال شده در طی انبساط (رکود)، مسئول برگشت روندها در بهره وری تجمعی، می باشند. یک مدل پویا ایجاد می کنیم که این یافته ها را تایید می کند. انتخاب نادرست در بازارهای اعتبار به عنوان منبع بالقوه ناپایداری اقتصاد کلان، پدیدار می شود. ایده کلیدی مدل شده این است که کارآفرینان بهره ور، برای سیگنال دهی موثر نوع خود به تامین کنندگان مالی خود، باید متحمل هزینه شوند. هزینه موثر سیگنال دهی، با جریان نقدی بیشتر بوجود آمده بوسیله اصول اقتصادی قویتر افزایش می یابد، زیرا جریان نقدی بیشتر، برای نوع غیربهره ور، تقلید نوع بهره ور را آسان تر می سازد. رقابت بین تامین کنندگان مالی، سپس باعث بوجود آمدن استانداردهای استقراض نرم غیربهینه می شود. کارآفرینان دارای بهره وری کم، تامین مالی حاصل می کنند، اما اثر ترکیب تولیدکنندگان، یک رکود بوجود می آورد. این به نوبه خود شرایطی بوجود می آورد – اصول اقتصادی ضعیف و جریان نقدی کم- که باعث پیدایش شرایط استقراض سخت گیرانه تر می شود و در نتیجه اثر ترکیب قوی باعث بازگشت شرایط اقتصادی به وضعیت نرمال می شود. مقدمه: این مقاله، اثر متقابل پویا بین بازارهای مالی و نوسانات اقتصاد کلان را بررسی می کند. چندین مطالعه تجربی نشان داده اند که استانداردهای استقراض، یعنی تمهیدات قراردادی استفاده شده برای غربالگری قرض گیرندگان، در زمان توسعه و انبساط تسهیل می شوند و در زمان رکود، سخت گیرانه می شوند، و در نتیجه چنین رفتار سیستماتیک شرایط استقراض بر دینامیک بهره وری تجمعی تاثیر می گذارد (برای مثال، آسیا و بلومبرگ، 1998؛ برگر و اودل، 2004؛ لاون و مورگان، 2006). این مطالعات نشان می دهند که استانداردهای نرم تر (غیرسخت گیرانه) در زمان توسعه اقتصادی، امکان تامین مالی را به شرکت های غیره بهره ور می دهد و در نتیجه بهره وری جمعی از طریق اثر ترکیب تولید کننده کاهش می یابد. برعکس، استانداردهای وام دهی سخت گیرانه در زمان رکود اقتصادی، پروژه های بد را کنار می گذارند و در نتیجه زمینه را برای بازگشت به شرایط نرمال اقتصادی را فراهم می کند. همچنین این مطالعات این دیدگاه مشهور را تایید می کنند که بازارهای اعتبار، از طریق اثر ترکیب تولید کننده، ناپایداری اقتصادی بوجود می آورند (برای مثال، کیندل برگر، 1996).

Aggregate productivity falls in recessions and rises in expansions. Several empirical studies suggest that the systematic behavior of lending standards, with laxer (tighter) standards applied during expansions (recessions), is responsible for reverting trends in aggregate productivity. We build a dynamic model that rationalizes these findings. Adverse selection in credit markets emerges as a potential source of macroeconomic instability. The key idea modeled is that in order to effectively signal their type to financiers, productive entrepreneurs must suffer a cost. The effective cost of signaling rises with higher cash flow brought about by stronger economic fundamentals, because higher cash flow makes it easier for the unproductive type to mimic the productive type. Competition among the financiers then results in suboptimally lax lending standards. Low productivity entrepreneurs obtain financing, the producer composition effect inducing a recession. This, in turn, creates conditions – weak economic fundamentals and low cash flow – conducive to the emergence of tighter lending terms, the strong composition effect leading to an economic recovery. Introduction: This paper investigates the dynamic interaction between financial markets and macroeconomic fluctuations. Several empirical studies document that lending standards, i.e. contractual arrangements used to screen borrowers, are eased in expansions and tightened in recessions, such systematic behavior of lending terms influencing aggregate productivity dynamics (e.g. Asea and Blomberg, 1998; Berger and Udell, 2004; Lown and Morgan, 2006 ). These studies suggest that laxer standards during economic booms allow for the unproductive firms to be funded, reducing aggregate productivity through the producer composition effect. On the contrary, tight lending standards during economic downturns tend to exclude bad projects, thus sowing the seeds of an economic recovery. These studies also support the popular view that credit markets create economic instability through the producer composition effect (e.g. Kindleberger, 1996 ).