دانلود ترجمه مقاله مشکلات رفتاری در کودکان مبتلا به شب ادراری
عنوان فارسی |
مشکلات رفتاری در کودکان مبتلا به شب ادراری اولیه تَک علامتی |
عنوان انگلیسی |
Behavioral problems in children with primary monosymptomatic nocturnal enuresis |
کلمات کلیدی : |
  رفتار؛ کودکان؛ شب ادراری اولیه تک علامتی؛ پرسشنامه توانایی ها و مشکلات |
درسهای مرتبط | روانشناسی |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 6 | نشریه : ELSEVIER |
سال انتشار : 2021 | تعداد رفرنس مقاله : 33 |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | نوع مقاله : ISI |
پاورپوینت : ندارد | وضعیت ترجمه مقاله : انجام نشده است. |
1. مقدمه 2. مواد و روش ها 3. نتایج 4. بحث و بررسی 5. نتیجه گیری
چکیده – پیشینه و اهداف : شب ادراری اولیه تک علامتی، یک وضعیت آزاردهنده برای کودکان و والدین است. هدف این مطالعه، این است که فراوانی ها، شدّت ها و ویژگی های مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به شب ادراری اولیه تک علامتی را مشخّص سازد. روش ها : این مطالعه مقطعی، روی 80 کودک مبتلا به شب ادراری اولیه تک علامتی ( سن: 1.24±12.58 سال ؛ پسران = 58 ؛ دختران = 32) و 60 کودک سالم انجام شد. علائم رفتاری، با استفاده از پرسشنامه توانایی ها و مشکلات، ارزیابی گردید. نتایج : 80 کودک ( نسبت پسران به دختران: 2.64:1 ) مبتلا به شب ادراری اولیه تک علامتی، شامل این مطالعه گردیدند. میانگین سن آنها، 1.24±12.58 سال بود. اکثریت آنها (70%) پاسخ خوبی به درمان پزشکی نشان داده بودند. در مقایسه با گروه کنترل، فراوانی های علائم هیجانی، رفتاری و کمبود توجه و بیش فعالی و رابطه با همسالان و مشکلات جامعه پسندی بیشتر، همراه با مجموع بیشتر (0.001=P) و متفاوت امتیازات خرده مقیاس در پرسشنامه توانایی ها و مشکلات، در کودکان مبتلا به بی اختیاری ادرار، مشاهده گردید. هَم پوشانی، مشکلات رفتاری در 52.2% از کودکان مبتلا به شب ادراری وجود داشت. در مقایسه با کودکان بدون علائم رفتاری، میانگین سن کودکان دارای علائم رفتاری در زمان تظاهر بیماری، بطور معناداری بیشتر بود ( 0.046=P) بدون اینکه جنسیت، اقامتگاه و نوع یا پاسخ آنها به داروها در نظر گرفته شود. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که علائم هیجانی [ 0.053=β (بازه معناداری 95%= 0.084- 0.037) ، 0.024=P ] و علائم کمبود توجه و بیش فعالی [0.063=β ( بازه معناداری 95%= 0.097-0.028)، 0.001=P ] بطور معناداری با بی اختیاری ادرار، مستقل از سایر مشکلات، مرتبط بودند. نتیجه گیری: شب ادراری اولیه تک علامتی، با خطر بالاتر مشکلات رفتاری، بویژه علائم هیجانی و کمبود توجه و بیش فعالی مرتبط است که مشکلات برونی سازی شده و درونی سازی شده، و در نتیجه، اهمیت مداخلات زودهنگام غیردارویی و/ یا دارویی را نشان می دهد. اختلالات رفتاری همایند، باید بطور جداگانه بر اساس پیشنهادات مبتنی بر شواهد درمان گردد تا از تداوم بی اختیاری ادرار و توسعه اختلالات روانپزشکی در آینده، جلوگیری بعمل آید.
Background and objectives: Primary monosymptomatic nocturnal enuresis (PMNE) is a common distressing condition to children and parents. This study aimed to determine frequencies, severities and characteristics of behavioral problems with PMNE. Methods: This cross-sectional study included 80 children with PMNE (age: 12.58 ± 1.24 yrs.; boys = 58, girls = 22) and 60 healthy children. Behavioral symptoms were assessed by Strength and Difficulties Questionnaire (SDQ). Results: This study included 80 children (boys/girls ratio = 2.64:1) with PMNE. They had mean age of 12.58 ± 1.24 yrs. The majority (70%) had good response to medical treatment. Compared to controls, children with enuresis had higher frequencies of emotional, conduct and hyperactivity-inattention symptoms and peer relationship and prosocial problems and higher total (P = 0.001) and different subscales' scores of SDQ. There was an overlap of behavioral problems in 52.2% of children with nocturnal enuresis. Compared to children without behavioral symptoms, children with behavioral symptoms were significantly older at age at presentation (P = 0.046) regardless of gender, residence and type or response to medications. Multiple regression analysis showed that emotional [β = 0.053 (95%CI = 0.037–0.084), P = 0.024] and hyperactivity-inattention symptoms [β = 0.063 (95%CI = 0.028–0.097), P = 0.001] were significantly associated with enuresis independent to other problems. Conclusion: PMNE is associated with higher risk of behavioral problems particularly emotional and hyperactivity-inattention symptoms indicating externalizing and internalizing problems, therefore, the importance of early non-pharmacological or/and drug interventions. The comorbid behavioral disorders should be treated separately according to evidence-based recommendations to prevent persistence of enuresis and the development of psychiatric disorders in the future.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.