دانلود ترجمه مقاله تاثیر شفافیت بانک مرکزی روی ریسک سیستماتیک
عنوان فارسی |
تاثیر شفافیت بانک مرکزی روی ریسک سیستماتیک: شواهدی از اروپای مرکزی و شرقی |
عنوان انگلیسی |
The impact of central bank transparency on systemic risk—Evidence from Central and Eastern Europe |
کلمات کلیدی : |
  ریسک سیستماتیک؛ شفافیت بانک مرکزی؛ چارچوب نظارتی |
درسهای مرتبط | مدیریت مالی |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 14 | نشریه : ELSEVIER |
سال انتشار : 2020 | تعداد رفرنس مقاله : 82 |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | نوع مقاله : ISI |
پاورپوینت : ندارد | وضعیت ترجمه مقاله : انجام نشده است. |
1. مقدمه 2. مروری بر مقالات 3. داده ها، نمونه و روش تحقیق 4. نتایج تجربی 5. نتیجه گیری
هدف این مقاله، تحلیل تاثیر شفافیت بانک مرکزی بر ریسک سیستم در بازارهای بانکداری نوظهور با استفاده از یک نمونه تشکیل شده از 34 بانک از اروپای مرکزی و شرقی برای دوره زمانی 2005 تا 2012 می باشد. نتایج، یک رابطه مثبت و معنی دار بین شفافیت بانک مرکزی و مشارکت موسسات مالی در ریسک سیستمی را نشان می دهند. از سوی دیگر، افزایش شفافیت بانک مرکزی به میزان قابل توجهی ریسک ایدیوسینکراتیک بانک ها را کاهش می دهد. این رابطه تحت تاثیر محدود بودن چارچوب نظارتی، قرار می گیرد. استدلال می کنیم که یک بانک مرکزی شفاف تر برای بخش بانکداری از جنبه ریز-مصلحتی، مفیدتر است. اما، می تواند مشوق هایی برای موسسات مالی برای مبادرت به فعالیت های ریسکی بوجود بیاورد و از طریق رفتار عوام، می تواند مشارکت فردی در ریسک سیستم بانکداری را افزایش دهد. مقدمه: در بحران مالی جهانی 2007-2008، مقامات دولتی (ملی و فراملی) و بانک های مرکزی مجبور شدند مداخله کنند و از معیارها و ابزارهای مداخله مختلف برای رفع پیامدها و اجتناب از یک بحران سیستم عمده جلوگیری کنند ( به گودهارت، 2008؛ پرائت و نگوین، 2008؛ پانتا و همکاران، 2009 مراجعه نمایید). قانون گذاران تاکید کرده اند که داشتن دیدگاه «چشم پرنده» ، تحول از نظارت فردی بانکی (رویکرد ریزمصلحتی) به یک مجموعه مشترک از مقررات و شیوه های بررسی کلی بانکها (رویکرد کلان مصلحتی)، لازم است. بنابراین، همراه با مفهوم ریسک فردی، مفهوم ریسک سیستمی پدیدار شده است. ریسک سیستمی (که از اکنون به آن SR گفته می شود) را می توان به صورت یک رویداد سیستمی تعریف کرد که بر تعداد زیادی از موسسات و بازارهای مالی شدیداً تاثیر می گذارد و در نتیجه کل سیستم مالی را مختل می کند (دی براندت و هارتمن، 2000). محققان و هیئت های قانون گذاری از آن وقت، یک سری معیارهای ریسک سیستمی برای سنجش مشارکت و قرار گیری موسسات مالی در معرض ریسک سیستمی را توسعه داده اند. همچنین، آنها بر تدوین سیاست هایی که چارچوب قانون گذاری و طراحی الزامات ویژه (بخصوص در مورد سرمایه) برای بانک ها را بهبود می بخشند و باعث سرایت سرریز به سیستم مالی می شود، تاکید کرده اند.
The aim of this paper is to analyze the impact of central bank transparency on systemic risk in emerging banking markets using a sample composed of 34 banks from Central and Eastern Europe for a period spanning from 2005 through 2012. Results indicate a positive and significant relationship between central bank transparency and financial institutions’ contribution to systemic risk. On the other side, increased central bank transparency significantly reduces the idiosyncratic risk of banks. The relationship is influenced by the restrictiveness of regulatory framework. We argue that a more transparent central bank is beneficial for the banking sector from a microprudential perspective. However, it may create incentives for financial institutions to engage in risky activities and through herd behavior may increase individual contribution to the risk of the banking system. Introduction: During the global financial crisis of 2007–2008, public authorities (both national and supranational) and central banks were forced to step in, making use of different intervention measures and instruments in order to alleviate the consequences and to avoid a major systemic crisis1 (see Goodhart, 2008; Praet and Nguyen, 2008; Panetta et al., 2009). Regulators emphasized that a bird's-eye view is necessary, shifting from individual bank supervision (microprudential approach) to a common set of regulations and practices approaching banks altogether (macroprudential approach). Hence, alongside the concept of individual risk, the concept of systemic risk has emerged. Systemic risk (SR, hereinafter) can be defined as a systemic event that affects a great number of institutions or financial markets in the strong sense, distorting the whole financial system (De Bandt and Hartmann, 2000). Researchers and regulatory bodies have since developed a series of systemic risk measures in order to quantify the contribution and exposure of financial institutions to systemic risk. Also, they focused on elaborating policies that improve the regulatory framework and designing specific requirements (especially regarding capital) for banks that pose contagion spillovers to the financial system.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.