دانلود ترجمه مقاله هوش مصنوعی در قرن بیست و یکم

1. مقدمه 2. روش تحقیق 3. نتایج 4. تهدیدات مربوط به اعتبارسنجی 5. نتیجه گیری

زمینه هوش مصنوعی (AI)، روند رو به رشدی را در قرن 21 ام (از 2000 تا 2015) از خود نشان داده است. تکامل AI، منجر به توسعه جامعه بشری شده و در نتیجه انقلاب هایی توسط نظریه ها و فنون مرتبط با آن، شکل گرفته است. اما، ویژگی های چند رشته ای و سریع رشد باعث شده است که AI به زمینه ای تبدیل شود که بسختی می تواند قابل درک باشد. در این مقاله، تکامل AI در ابتدای قرن 21 با استفاده از فراداده های انتشار استخراج شده از 9 مجله برتر و 12 کنفرانس برتر در این رشته، را مورد مطالعه قرار می دهیم. در می یابیم که این زمینه در توسعه پایدار است و تاثیرش همچنان رو به رشد است. از جنبه رفتار مرجع، کاهش خود ارجاع (یا ارجاع داخلی) نشان می دهد که AI بیش از پیش در حال سختگیری کمتر است. مقالات/پژوهش ها/انستیتوهای تاثیر گذاری که ما شناسایی کرده ایم، مرزها را در توسعه این زمینه، خاطر نشان می کنند. در آخر، ساختار داخلی را از نظر تکامل موضوعات از نظر زمانی، مورد بررسی قرار می دهیم. ما گرایش های زمانی در سطح موضوعی را سنجش کردیم و اتصالات داخلی بین این موضوعات را کشف کردیم. این یافته ها دیدگاه های عمیقی در مورد نوآوریهای علمی فعلی فراهم می کنند و همچنین دیدگاه هایی در مورد سیاست های تامین مالی، ارائه می دهند.

The field of artificial intelligence (AI) has shown an upward trend of growth in the 21st century (from 2000 to 2015). The evolution in AI has advanced the development of human society in our own time, with dramatic revolutions shaped by both theories and techniques. However, the multidisciplinary and fast-growing features make AI a field in which it is difficult to be well understood. In this paper, we study the evolution of AI at the beginning of the 21st century using publication metadata extracted from 9 top-tier journals and 12 top-tier conferences of this discipline. We find that the area is in the sustainable development and its impact continues to grow. From the perspective of reference behavior, the decrease in self-references indicates that the AI is becoming more and more open-minded. The influential papers/researchers/institutions we identified outline landmarks in the development of this field. Last but not least, we explore the inner structure in terms of topics' evolution over time. We have quantified the temporal trends at the topic level and discovered the inner connection among these topics. These findings provide deep insights into the current scientific innovations, as well as shedding light on funding policies.

بخشی از ترجمه مقاله (صفحه 28 فایل ورد ترجمه)

هوش مصنوعی چیست؟

هوش مصنوعی (AI)، شبیه سازی فرآیندهای هوش انسانی توسط ماشین ها، بخصوص سیستم های کامپیوتری است. این فرآیندها شامل یادگیری (اکتساب اطلاعات و قوانین برای استفاده از اطلاعات)، استدلال (استفاده از قوانین برای رسیدن به نتیجه گیری های تقریبی یا قطعی) و خود اصلاح می باشند. کاربردهای ویژه AI شامل سیستم های خبره، تشخیص صدا و بینایی یا دید ماشینی است.

AI را می توان در دسته ضعیف تا قوی قرار داد. AI ضعیف، که به AI باریک معروف است، یک سیستم AI است که برای یک کار خاص، طراحی و آموزش داده شده است. دستیاران شخصی مجازی، مانند Apple’s Siri، شکلی از AI ضعیف می باشند. AI قوی که به هوش عمومی مصنوعی نیز معروف است، یک سیستم AI با قابلیت های شناختی انسانی تعمیم یافته است. یک سیستم AI قوی، هنگامی که به آن یک وظیفه ناآشنا داده شود، قادر به یافتن یک راهکار و جواب بدون مداخله انسانی می باشد.

بخاطر اینکه هزینه های سخت افزاری، نرم افزاری و تامین نیروی انسانی برای AI می تواند زیاد باشد، بسیاری از شرکت ها، مولفه های AI را در آفرهای استاندارد خود و همچنین دسترسی به بسترهای «هوش مصنوعی به عنوان یک سرویس» (AIaaS)، مدنظر قرار داده اند. AI به عنوان یک سرویس، به افراد و شرکت ها امکان تجربه اندوزی با AI برای امور تجاری مختلف و نمونه گیری چندین بستر قبل از تعهد دادن می سازد. آفرهای ابری AI مشهور شامل خدمات AI آمازون، دستیار واتسون IBM، خدمات شناختی مایکروسافت و خدمات AI گوگل می باشند.

درحالی که ابزارهای AI، طیفی از کارایی های جدید را برای کسب و کارها حاصل می کنند، اما استفاده از هوش مصنوعی، مسائل اخلاقی را نیز بوجود می آورد. علت آن است که الگوریتم های یادگیری عمیق، که دربرگیرنده پیشرفته ترین ابزارهای AI است، تنها به اندازه داده هایی که به آنها آموزش داده می شود، هوشمند هستند. بخاطر اینکه یک انسان انتخاب می کند که کدام داده ها برای آموزش یک برنامه AI استفاده شوند، پتانسیل سوگیری انسانی یک امر ذاتی است و باید بدقت مورد نظارت قرار گیرد.

تعدادی از متخصصان صنعت بر این باورند که اصطلاح هوش مصنوعی ارتباط بسیار تنگاتنگ با فرهنگ عمومی دارد و باعث می شود که عموم مردم، ترسهای غیرواقعی در مورد هوش مصنوعی و انتظارات غیرمحتمل در مورد اینکه چگونه محیط کار و بطور کلی زندگی ما را تغییر می هند، داشته باشند. محققان و بازاریابان امیدوارند برچسب هوش تقویت شده، که یک مفهوم خنثی تر دارد، به مردم کمک کند تا درک کنند که AI بسادگی محصولات و خدمات را بهبود می بخشد نه اینکه جای انسان ها را بگیرد.

تاریخچه هوش مصنوعی

هوش مصنوعی (AI) رشد بسیار زیادی کرده است و بیش از پیش در قرن 21، نهادینه شده است. در این عصر علوم چند رشته ای، از علوم کامپیوتر، سایبرنتیک، اتوماسیون، منطق ریاضیات و زبان شناسی، پرسش هایی در مورد مفهوم خاص AI به ذهن آورده است. عملاً، در همان اوایل دهه 1940 و 1950، دانشمندان رشته ریاضیات، مهندسی و علوم کامپیوتر، حالت های مختلف مغزهای مصنوعی را مورد بررسی قرار داده اند و تلاش کرده اند تا هوش ماشینی را بوجود آورند. در سال 1950، تورینگ، «آزمون تورینگ» مشهور را ارائه داد که تعریف کننده مفهوم «نبوغ ماشینی» بود. در این زمینه، اصول AI را می توان به کارگاه (آموزشی) برگزار شده در پردیس دانشگاه دارموث در 1965 نسبت داد که در آن مک کارتی، شرکت کنندگان را تشویق به پذیرش مفهوم «هوش مصنوعی» کرد. به همین صورت، ابتدای «عصر طلایی» AI اول، حاصل شد.

به بیان ساده، هدف AI تعمیم و تقویت ظرفیت و بازدهی انسان در امور بازسازی طبیعت و حاکم شدن بر جامعه از طریق ماشین های هوشمند است که هدف نهایی اش محقق سازی جامعه ای است که در آن افراد و ماشین ها به صورت هماهنگ با همدیگر همزیستی دارند. بخاطر توسعه تاریخی، AI در چندین موضوع مهم شامل دید کامپیوتری، پردازش زبان طبیعی، علوم شناختی و استدلال، رباتیک، نظریه بازی و یادگیری ماشینی از دهه 1980 بکار گرفته شده است. این موضوعات، مستقل از همدیگر توسعه یافته اند. اما، این رشته ها اساساً استدلال منطقی و روش های برپایه جستجوی ابتکاری که 30 سال پیش پیشنهاد شده بودند را کنار گذاشته اند. بجای آن، اکثر آنها براساس روش های آماری هستند که شامل مدل سازی و یادگیری می باشند.