دانلود ترجمه مقاله مشخص کردن موانع برای طرح جابجایی شهری در شهرداری های کوچک و متوسط

1. مقدمه 2. پیشینه نظری 3. روش ها 4. نتایج 5. بحث و بررسی 6. نتیجه گیری

چکیده – این مقاله موانع طراحی و پیاده سازی طرح های جابجایی شهری در شهرهای کوچک و متوسط در ایالت سائوپائولو برزیل را بررسی می کند. برای دستیابی به این هدف یک پیمایش اکتشافی با متخصصان مشغول در فرآیندهای طراحی شهری این شهرها انجام شد. در مجموع 33 مانع فهرست شد و این موانع با استفاده از معیار کایسر در هفته دسته گروه بندی شد: 1) دسترسی به منابع؛ 2) عملی و تکنولوژیک؛ 3) مشخصه های شهری؛ 4) محدودیت های بودجه ای؛ 5) اجتماعی و فرهنگی؛ 6) سازمانی؛ و 7) نبود زیرساخت برای خودروهای پایدار؛ یک گروه بندی که در کل مشابه گروه بندی های موجود در نشریات بود. اولین مانع اصلی در این شهرهای مورد بررسی دشواری ها در یافتن راه حل های جابجایی بود که نیازهای همه ذینفع ها را به طور مناسبی برآورده می کند، بعدی محدودیت های بودجه ای برای پیاده سازی اقدامات در جهت حمل و نقل پایدار بود. با وجود اینکه پیچیدگی عوامل دخیل یکی از موانع اصلی برای طراحی شهری بود، هنوز لازم است جمعیت را به طور موثر در فرآیند تصمیم گیری دخیل کرد تا همه نیازها در نظر گرفته شود و راه حل های رضایت بخشی به دست آید. از طریق روش تصحیح اسپیرمان، دیگر موانع نزدیک به مانع اول نیازهای تحرک جمعیت با زیرساخت موجود و اولویت برای خودروهای موتوری را برآورده می کردند. برای مانع دوم، دیگر متغیرهای مرتبط جمع آوری داده کافی برای آماده سازی طرح جابجایی شهری و نبود نیروی کار صلاحیت دار در موسسات شهری برای کار دقیق و اجرای اقدامات مطرح شده در طرح ها بود. این روابط نشان می دهد که بودجه ناقص مانع توسعه جابجایی پایدار شهری در چند مرحله از فرآیند مانند مرحله تشخیص (جمع آوری داده) می شود.

This paper investigated barriers for the design and implementation of Urban Mobility Plans in small and medium-sized cities in the State of São Paulo, Brazil. To achieve this objective an exploratory survey was carried out with specialists involved in the urban planning processes of such cities. A total of 22 barriers were listed, and, using the Keiser criterion, these barriers were grouped into seven factors: (1) resources availability; (2) practical and technological; (3) city characteristics; (4) budget constrains; (5) social and cultural; (6) organizational; and (7) lack of infrastructure for sustainable vehicles; a grouping that, in general, was similar to those found in the literature. The first main barrier encountered in the municipalities analyzed were difficulties in finding mobility solutions that adequately meet all stakeholders’ needs, followed by budget constraints for implementing actions toward more sustainable transport modes. Even though the complexity of the actors involved is seen as one of the main barriers to urban planning, it is still necessary to effectively involve the population in the decision-making process, so that all needs are considered, and consensual solutions are reached. Through the Spearman correlation method, other barriers closely associated with the first main barrier were reconciling the mobility needs of the population with the already existing infrastructure and preference for motor vehicles. For the second main barrier, other closely correlated variables were insufficient data collection for the preparation of urban mobility plans and lack of qualified workforce within municipal agencies to both elaborate and implement the actions contained in the plans. These correlations suggest that a deficient budget hinders the development of sustainable urban mobility in several stages of the process, including the diagnosis phase (data collection).

ترجمه این مقاله در 25 صفحه آماده شده و در ادامه نیز صفحه 16 آن به عنوان نمونه قرار داده شده است که با خرید این محصول می توانید، فایل WORD و PDF آن را دریافت نمایید.