دانلود پروپوزال کاربرد هوش مصنوعی در پایش سلامت سازه ای بناهای تاریخی ایران

این پروپوزال حاضر به بررسی کاربرد هوش مصنوعی در پایش سلامت سازه ای بناهای تاریخی ایران می‌پردازد. این یک نمونه پروپوزال آماده و استاندارد برای درس روش تحقیق است که به دانشجویان در یادگیری اصول پروپوزال‌نویسی و یافتن ایده‌های پژوهشی جدید کمک می‌کند.

بناهای تاریخی ایران، گنجینه‌های ارزشمند فرهنگی و هویتی کشور محسوب می‌شوند که حفاظت و نگهداری از آنها امری حیاتی است. در این راستا، پایش سلامت سازه این ابنیه، نقشی کلیدی ایفا می‌کند و فناوری‌های نوین همچون هوش مصنوعی، افق‌های جدیدی را در این زمینه گشوده‌اند.

این پروپوزال در قالب فایل ورد (WORD) قابل ویرایش و PDF تهیه شده و در ادامه نیز تصویر مربوط به یکی از صفحات آن قرار داده شده است:

سازه‌های تاریخی به دلیل قدمت، مصالح خاص به‌کار رفته در آن‌ها (که اغلب رفتارشان به‌طور کامل شناخته‌شده نیست) و قرارگیری طولانی‌مدت در معرض عوامل مخرب محیطی مانند تغییرات دمایی، رطوبت، باد، بارندگی و همچنین مخاطرات طبیعی همچون زلزله، به‌طور مداوم در معرض آسیب و فرسودگی قرار دارند. روش‌های سنتی بازرسی و پایش این سازه‌ها، هرچند ارزشمند، اما اغلب با محدودیت‌هایی نظیر زمان‌بر بودن، هزینه‌بر بودن، نیاز به دسترسی‌های دشوار، اتکا به قضاوت‌های انسانی که می‌تواند با خطا همراه باشد و گاه حتی ماهیت مخرب برخی آزمایش‌ها، روبرو هستند. این محدودیت‌ها، به‌ویژه در مورد سازه‌های با اهمیت ملی و جهانی، لزوم به‌کارگیری رویکردهای نوین، دقیق‌تر و کارآمدتر را بیش از پیش آشکار می‌سازد. هوش مصنوعی با قابلیت‌های منحصربه‌فرد خود در تحلیل حجم عظیم داده‌ها، شناسایی الگوهای پیچیده و نامشهود، و یادگیری از تجربیات گذشته، می‌تواند به‌عنوان یک ابزار قدرتمند در خدمت مهندسان و مرمتگران قرار گیرد. این فناوری امکان پایش مستمر، غیرمخرب و هوشمند سازه‌ها را فراهم آورده و به تشخیص زودهنگام آسیب‌ها، پیش‌بینی رفتار آتی سازه و در نهایت، بهینه‌سازی برنامه‌های نگهداری و مرمت کمک شایانی می‌کند.

کاربردهای بالقوه هوش مصنوعی در پایش سلامت سازه‌ای بناهای تاریخی بسیار گسترده و متنوع است. الگوریتم‌های یادگیری ماشین می‌توانند داده‌های حاصل از انواع حسگرهای نصب‌شده بر روی سازه (مانند شتاب‌سنج‌ها، کرنش‌سنج‌ها، حسگرهای جابجایی، دوربین‌های حرارتی و صوتی) را تحلیل کرده و ناهنجاری‌ها یا الگوهایی را که نشان‌دهنده شروع یک آسیب یا تغییر رفتار سازه‌ای هستند، با دقت بالایی شناسایی کنند. پردازش تصویر و بینایی ماشین مبتنی بر هوش مصنوعی قادر است تصاویر و ویدئوهای تهیه شده از سازه (حتی با استفاده از پهپادها برای مناطق صعب‌العبور) را بررسی کرده و ترک‌ها، تغییر رنگ‌ها، جابجایی‌ها و سایر نشانه‌های آسیب‌های سطحی را به‌طور خودکار تشخیص داده و حتی روند گسترش آن‌ها را در طول زمان ردیابی کند. علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند در مدل‌سازی رفتار سازه‌ای، پیش‌بینی عمر مفید باقی‌مانده، تحلیل ریسک و اولویت‌بندی اقدامات مرمتی نیز نقش مؤثری ایفا نماید. با ایجاد “دوقلوهای دیجیتال” هوشمند از بناهای تاریخی که با داده‌های واقعی به‌روزرسانی می‌شوند، می‌توان سناریوهای مختلف بارگذاری یا اثرات مداخلات مرمتی را شبیه‌سازی کرده و بهترین تصمیمات را برای حفظ پایدار این میراث گران‌بها اتخاذ نمود.