دانلود پاورپوینت مقاله رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و سن CEO

شرکت هایی که سرمایه در گردش خالص خود را به حداقل میزان می رسانند می توانند سودآوری و در نتیجه ارزش شرکت را افزایش دهند. در بسیاری از کشورها مانند ایالات متحده، چین، پرتغال و بلژیک، شواهدی ثبت شده که نشان می دهد مدیریت سرمایه در گردش (WCM) تهاجمی می تواند ارزش ایجاد کند. چرخه های نقدی کوتاه، این امکان را به شرکت ها می دهد که بیشتر در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کنند و در کسب و کارهای بیشتری شرکت کنند. با این حال ممکن است WCM تهاجمی مشکلات مختلفی از قبیل از دست دادن مشتریان، فروش و توانایی افزایش سرمایه اضافی و در نتیجه افزایش ریسک های شرکت را برای شرکت به همراه داشته باشد.

این پاورپوینت در 30 اسلاید آماده شده و در ادامه نیز اسلاید شماره 2 آن قرار داده شده است:

موجودی یکی از اجزای ضروری سرمایه در گردش است. شرکت ها باید موجودی کافی برای تضمین فروش و جلوگیری از مشکلات مربوط به سهام داشته باشند. با این حال، نگه داشتن موجودی بیش از حد بسیار گران است. شیوه های ناب در مدیریت موجودی مانند JIT (‏فقط به موقع) ‏به بخشی از راه حل این مسئله تبدیل شده اند. اگر شیوه های ناب به خوبی مدیریت شود، می تواند در مدیریت موجودی نیازهای مشتریان را برآورده کند و مانع هدر رفتن منابع به طور همزمان شود. مهم تر اینکه مدیریت موجودی نباید از مدیریت سایر اجزای سرمایه در گردش جدا شود. سیاست اعتباری یک شرکت و مدیریت موجودی کالا از پایه با یکدیگر ارتباط دارند. محققان دریافته اند که شرکت هایی که از نظر مالی سالم هستند، موجودی در اعتبار تجاری ارائه شده توسط تامین کنندگان افزایش می یابد و هزینه مالی موجودی کاهش می یابد. مدیریت مشترک موجودی و اعتبار تجاری بر ارزش شرکت تاثیر می‌گذارد. محققان ‏شواهدی را ارائه می دهند مبنی بر این که مبلغ سرمایه گذاری شده در اعتبار تجاری برای مشتریان نسبت به مبلغ سرمایه گذاری شده بر موجودی برای یک شرکت متوسط، تاثیر بسیار بیشتری بر ثروت سهامداران دارد و این نشان می دهد که سیاست های اعتبار تجاری در مدیریت سرمایه در گردش بسیار مهم هستند.

در ادامه، اسلاید شماره 26 این پاورپوینت قرار داده شده است:

اعتبار تجاری دریافت شده از تامین کنندگان (‏حساب های قابل پرداخت) ‏به شرکت اجازه می دهد که کیفیت محصولات خریداری شده بر اساس اعتبار را ارزیابی کند. علاوه بر این، اعتبار تجاری از سوی تامین کنندگان نیز پرداخت های معوق را برای یک دوره معین ممکن می کند، از این رو سرمایه قابل توجهی را برای فعالیت شرکت ایجاد می کند، به عنوان یک سپر مالی سالم عمل می کند و جریان نقدی آزاد شرکت را توسعه می دهد. ارزش اعتباری یک شرکت بر اساس اعتبار تجاری اعطا شده توسط تامین کنندگان آن افزایش می یابد که ظرفیت بدهی بالاتر و سطوح پایین تر محدودیت نقدی را ایجاد می کند. شرکت های وابسته به نقدینگی در کشورهایی با اعتماد بالا، نسبت به شرکت های مشابه در اقتصادهایی با اعتماد پایین، اعتبار تجاری بیشتری به دست می آورند و در طول بحران های بانکی از کاهش کمتر در سود و اشتغال رنج می برند که دلالت بر این دارد که اعتبار تجاری از سوی تامین کنندگان می تواند در طول دوران سخت به یک شرکت کمک کند. علاوه بر این، اعتبار تجاری می تواند یک ابزار قدرتمند برای شرکت های بزرگ باشد تا با توجه به قدرت چانه زنی بسیار بیشتر آن ها، زورگویی هایی نسبت به تامین کنندگان کوچک تر خود داشته باشند. ممکن است این اقدامات به سود این شرکت های بزرگ باشد. زمانی که اعتبار بانکی کمیاب باشد، شرکت های غیر مالی اعتبار تجاری قابل توجهی را برای مشتریان خود ایجاد می کنند. محققان ‏نشان می دهند که در طول بحران های بانکی، اعتبار تجاری یک عامل ضروری در انعطاف پذیری شرکت است. علاوه بر این، اعتبار تجاری می تواند شرکت را شفاف تر و در نتیجه برای سرمایه گذاران جذاب تر کند.