دانلود ترجمه مقاله سیاست نمایندگی فعال: تبادلات بین نقش سازمانی

1. مقدمه 2. پیشینه نظری 3. سیاست های نمایندگی فعال در بروکراسی 4. بهینه سازی منافع شخصی در نمایندگی فعال 5. داده ها، متغیر ها و فرضیات 6. تجزیه و تحلیل و نتایج 7. بحث و پیاده سازی 8. نتیجه گیری

در انتقال از نمایندگی منفعل به فعال فرض می شود که کارمندان دولتی در زمان توسعه و اجرای سیاست ها مایل به خدمت به منافع گروه اجتماعی خود هستند. با این حال، این فرض اجتماعی شدن سازمانی را توجیه نمی کند (فرآیند تفکر در این زمینه که چه چیزی برای سازمان مهم است). علاوه بر این، کمبود یک چارچوب نظری و مفهومی تطبیقی برای توضیح اینکه چرا و چگونه کارکنان دولتی تصمیم می گیرند یک نمایندگی فعال وجود داشته باشد. در این مطالعه، چارچوبی برای تجزیه و تحلیل تصمیم گیری در خصوص نمایندگی فعال توسعه داده شده است. چارچوب تشخیص می دهد که نمایندگی فعال با نقش سازمان سازگار است و بر پایه فرض نظریه انتخاب عمومی استوار است که انسان ها قابلیت به حداکثر رساندن کاربردها را دارند. کارکنان به طور کامل به نمایندگی فعال متعهد نیستند، بلکه نقطه ی بهینه ای را پیدا می کنند که منافع شخصیشان در اختلافات درون نقشی به حداکثر برسد.

The translation of passive into active representation assumes that bureaucrats are willing to serve the interest of their social group when developing and implementing policies. However, the assumption does not account for organizational socialization— the process of being taught what is important in an organization. In addition, there is a comparative paucity of theoretical and conceptual frameworks to explain why and how bureaucrats decide to become active representatives. In this study, I develop a framework for analyzing the decision to engage in active representation. The framework recognizes that active representation conflicts with organizational role and is based on the assumption of public choice theory that humans are utility maximizers. Bureaucrats are not totally devoted to active representation, but instead find an optimal point at which their self-interest is maximized in interrole conflict.