دانلود ترجمه مقاله ترکیب پرماکالچر و مدیریت استراتژیک برای مدیریت منابع اکولوژیکی پایدار

1. نیاز به مدیریت منابع طبیعی 2. پرماکالچر در قالب رویکردی جدید 3. اخلاق پرماکالچر 4. رویکرد مدیریت استراتژیک به کار رفته در توسعه PMPC 5. ابزار مدیریت استراتژیک (PMPC) برای مدیریت منابع طبیعی 6. عملیاتی سازی PMPC 7. نتیجه گیری

چکیده – استفاده از دارایی های طبیعی در بهترین سطح کارایی بدون تغییر در تعادل طبیعی، به موضوع مهمی برای محققین برای آگاهی از تغییرات آب و هوایی تبدیل شده که موضوع اصلی بحث های جهانی است. سیستم های مدیریت منابع پایدار، مبتنی بر رویکرد اقتصادی نئوکلاسیکی است که الگوهای طبیعت را نادیده گرفته و بنابراین قادر به مدیریت پایدار منابع نمی باشد. طرفداران حفظ محیط زیست به تازگی از ترکیب پرماکالچر در قالب رویکردی جامع مبتنی بر اخلاق و تعامل عادلانه با اکوسیستم ها به منظور حصول پایداری حمایت می کنند. این مقاله فلسفه پرماکالچر را با چارچوب های مدیریت استراتژیک به منظور توسعه ابزاری علمی برای بهبود سیاست های مربوط به آن ادغام کرده است. ابزار طراحی سیاسی، وظایف مدیریتی را با ادغام دارایی های طبیعی، نظارت بر شاخص های عملکرد کلیدی و ادغام سیاست های بخش بندی در زمان واقعی تقویت کرده و سیاست های ما را در قالب سندی زنده و حقیقی برآورده کرده است. این ابزارها فرآیندهای زیرساختی را بهبود بخشیده و دیدگاه های کوتاه مدت و بلند مدت توسعه ای را به منظور ایمن سازی منابع طبیعی متعادل کرده است.

Utilization of natural assets to the best efficient level without changing natural balance has become a critical issue for researchers as awareness on climate change takes central position in global debate. Conventional sustainable resource management systems are based on neoclassical economic approach that ignores the nature's pattern and therefore are not actually capable of sustainable management of resources. Environmentalists are lately advocating incorporation of Permaculture as holistic approach based on ethics, equitable interaction with eco-systems to obtain sustainability. The paper integrates philosophy of permaculture with strategic management frameworks to develop a pragmatic tool for policy development. The policy design tool augments management tasks by integrating recording of natural assets, monitoring of key performance indicators and integration of sectorial policies in real time, bringing out policy as a truly live document. The tool enhances the edifice process, balancing short term viewpoints and long term development to secure renewability of natural resources.