دانلود ترجمه مقاله ارزیابی جایگاه سرمایه انسانی و قابلیت های بازاریابی پویا در صنعت مهمانداری

1. مقدمه 2. پیشینه نظری 3. چارچوب مفهومی و توسعه فرضیات 4. روش تحقیق 5. تحلیل و نتایج 6. بحث و بررسی و نتیجه گیری

پیامدهای نظری: این پژوهش به شیوه های مختلف به منابع بازاریابی و مدیریت هتلداری کمک می کند. اول، به بررسی توسعه DMCs از طریق سرمایه انسانی و نقش آن در ایجاد مزایای رقابتی می پردازد. مطالعات قبلی به بررسی تاثیر سرمایه انسانی (گیمنا و همکاران، 1997، لتانس، یوسف، 2004، نیدگوری و همکاران، 2012، ویدتو و همکاران، 2017) یا DMCs بر عملکرد شرکت (فان، هیو و وانگ، 2012، کرانسیکا و جیانچادران، 2008) پرداخت. بنابراین، سهم این مقاله بررسی نحوه سرمایه انسانی هتل ها و توضیح تغییر در مزیت رقابتی هتل از طریق دو DMCs خاص می باشد. شناسایی نقش واسطه ای قابلیت های سنجش بازار و مدیریت برند کمک مهمی به منابع موجود می کند. یافته ها ما تاکید می کنند که هر دوی قابلیت های مدیریت برند و سنجش بازار قادر به افزایش ارتباط بین مزیت رقابتی و سرمایه انسانی می باشد. دوم، مطالعه ما به منابع DMCs با نشان دادن نحوه تاثیر DMCs بر مزیت رقابتی تحت شرایط مختلف پویای بازار کمک می کند. این یافته ها نشان داد که هتل ها چگونه از سرمایه انسانی در توسعه DMCs استفاده می کنند و هتل ها چگونه در بازار بسیار پویا و یا در بازارهایی که دارای نوسان کمتری هستند، فعالیت می کنند. یکی از یافته های جدید این مطالعه این است که هتل ها در حال کار در محیط های بسیار پویا به دنبال دستیابی به مزیت رقابتی با استفاده از سرمایه انسانی خود جهت توسعه قابلیت های سنجش بازار بهتر از هتل هایی که در بازارهای با قابلیت پویایی کمتر کار می کنند، می باشند. با در نظر گرفتن ماهیت پویای بخش هتلداری GCC و آسیب پذیری آن در بحران های سیاسی و نوسانات اقتصادی (الشانبوی، 2011)، این مطالعه پیشنهاد داد که حفظ سرمایه انسانی مناسب که برای توسعه DMCs مربوطه لازم است، در چنین حوزه ای مهم تر است. سوم، مطالعه ما نشان داد که رویکرد DCs می تواند پیشینۀ نظری قوی را برای توضیح آنچه هتل ها برای حفظ DMCs نیاز دارند و نتایج دارا بودن چنین قابلیت هایی در شرایط مختلف پویایی بازار ارائه دهد. هتل هایی که دارای سرمایه انسانی برتری یعنی کارکنانی که دارای سطوح بالاتری از تجربه، قابلیت های دانش و خلاقیت بیشتری در مقایسه با رقباء خود هستند، به احتمال زیاد قابلیت های مدیریت برند و سنجش بازار را بهتر حفظ خواهند کرد. با توجه به ماهیت بخش هتلداری که به شدت وابسته به منابع انسانی است، سرمایه انسانی از نظر منابع دانش مبنای محکمی برای ایجاد و حفظ DMCs به هتل ها ارائه می کند. این یافته ها از این استدلال حمایت کرد که دانش افراد دارایی مهمی بوده که توانایی نیاز به تغییر و واکنش به این تغییر را با به روز رسانی منابع خود در اختیار شرکت ها قرار می دهد (ایائو، مک لاین و ماا، 2009، نیورز و هال، 2011). چهارم، این مطالعه به بررسی حوزه هایی از منابع هتلداری که کمتر مورد بررسی قرار گرفته و بررسی مشخصات منابع انسانی و انواع قابلیت های بازاریابی حیاتی برای هتل ها به منظور حفظ رقابت می پردازد. این موضوعات با بررسی مطالعات انجام شده در مناطق مختلف جهان از جمله کشورهای GCC مورد مطالعه قرار گرفت. بخش هتلداری در کشورهای GCC مهاجران چند فرهنگی واحد شرایطی را به دلیل بسته های بسیار رقابتی از مزایای شغلی به خود جذب کرده است (آنتونیز، 2018، برین و همکاران، 2019، البانا و ماهارنوبی، 2018). مطالعات قبلی در این بخش نشان داد که نگرش مدیریت هتل ها به سرمایه انسانی توسط فرهنگ عرب (مانند تمرکز در شرکت، نیروی کاری گروه محور و قوم پرستی) تحت تاثیر قرار می گیرد (شادا، 2000، ناجم، 2015). آنالیز کیفی شواهد تجربی در رابطه با سرمایه انسانی، منابع ضروری دانش برای هتل ها و قابلیت های بازاریابی حیاتی برای هتل ها ارائه کرد.

Theoretical implications: This research contributes to the marketing and hospitality management literature in many ways. First, it examines the DMCs development through human capital and the role it plays in generating competitive advantages. Prior studies investigated the influence of either human capital (e.g., Gimeno et al., 1997; Luthans & Youssef, 2004; Ndinguri et al., 2012; Vidotto et al., 2017), or DMCs on firm performance (e.g., Fang & Zou, 2009; Hsu & Wang, 2012; Krasnikov & Jayachandran, 2008). The contribution of this research, hence, resides in its examination of how human capital of hotels explains variation in hotel’s competitive advantage through two specific DMCs. The identification of the mediation role of market-sensing and brand management capabilities is an important contribution to the existing literature. Our findings highlights that both market-sensing and brand management capabilities enhance human capital – competitive advantage association. Second, our study contributes to the DMCs literature by indicating how DMCs affect competitive advantage under different market dynamism conditions. The findings reveal that how hotels utilize human capital to develop DMCs may differ on whether the hotels operate in highly dynamic market or in markets that are less volatile. One of the novel findings of this study is that hotels operating in highly dynamic environments attain competitive advantages by utilizing their human capital to develop market-sensing capabilities better than those operate in less dynamic markets. Taken into consideration the dynamic nature of the GCC hospitality sector and its vulnerability to economic volatility and political crises (Elbanna & Elsharnouby, 2018), the study suggests that maintaining the appropriate human capital portfolio that is needed to develop the relevant DMCs is even more important in such context. Third, our study indicates that the DCs approach can offer a robust theoretical backdrop for explaining what is needed from hotels to maintain DMCs and the outcomes of having such capabilities in different conditions of market dynamism. Hotels that possess superior human capital i.e. employees who have higher levels of experience, capabilities knowledge and creativity compared to competitors, will be more likely to maintain market-sensing and brand management capabilities. Given the nature of the hospitality sector, which depends heavily upon human resources, human capital in terms of knowledge resources would give hotels a solid foundation to build and maintain DMCs. This finding supports the argument that individuals’ knowledge is a vital asset that provides firms with the ability to sense the need for change and respond to it by updating their resources base (Liao, Kickut, & Ma, 2009; Nieves & Haller, 2014). Fourth, the study explores largely under-researched areas in the hospitality literature germane to the characteristics of human capital and the types of marketing capabilities crucial to hotels in order to remain competitive. These themes were explored by reviewing studies conducted in different regions around the world including GCC countries. The hospitality sector in GCC countries attract highly qualified multi-cultural expatriates because of the highly competitive packages of job benefits (Anthonisz, 2018; Brien et al., 2019; Elbanna & Elsharnouby, 2018). Previous studies in this sector shows that the attitude of hotels management to human capital is influenced by the Arab culture (e.g., centralisation within the firm, group oriented workforce, and nepotism) (Miller & Sharda, 2000; Najm, 2015; Rees & Althakhri, 2008). The qualitative post-hoc analysis provides also empirical evidence on the human capital portfolio, essential sources of knowledge for hotels, and vital marketing capabilities for hotels.