دانلود ترجمه مقاله مدیریت انرژی در آسیای جنوبی

1. مقدمه 2. مدیریت انرژی در آسیای جنوبی 2.1. ظرفیت تولید برق نصب شده 2.2. شدت انرژی 2.3. بررسی منابع انرژی تجدیدپذیر 2.4. همکاری انرژی منطقه ای 2.5. روند فعلی مدیریت انرژی در آسیای جنوبی 2.6. خسارت های سیستم قدرت الکتریکی 2.7. تجارت توان 2.8. مدیریت بار انرژی کارآمد 2.9. تولید پراکنده 2.10. سیاست های انرژی 3. نتیجه گیری

چکیده – در این دوران، حضور انرژی برای زندگی ضروری است و عرضه ی مداوم و همه جانبه ی آن منجر شده است تا رشد و رونق اقتصادی به یک نیاز بسیار مهم برای مردم یک منطقه تبدیل شود. مدیریت انرژی (EnM) به کنترل و نظارت بر انرژی کمک می کند و به تازگی به یکی از موضوعات مهم و با اهمیت تبدیل شده است. مدیریت انرژی شامل تحلیل، حفاظت و انجام اقداماتی ضروری می باشد، که منجر به کاهش زیان سیستم برای استفاده موثر از منابع انرژی متعارف و منابع انرژی تجدیدپذیر در منطقه می شود. این پژوهش، موضوع مدیریت انرژی را در منطقه ی جنوب آسیا (SA) مورد بررسی قرار می دهد؛ زیرا یک چهارم جمعیت جهان در این منطقه زندگی می کنند و کشورهایی همچون هند، پاکستان و بنگلادش که از پرجمعیت ترین کشورها هستند، در این منطقه واقع شده اند. این مطالعه به بررسی موضوعاتی همچون ترکیب انرژیِ منطقه ای، برنامه های راهبردیِ تولیدِ توزیع شده، و روند مدیریت انرژی در چند دهه گذشته می پردازد. کشورهای جنوب آسیا ( SACs) به ویژه پاکستان، هند و بنگلادش دارای پتانسیل بزرگی از زغال سنگ هستند؛ هریک از آنها به ترتیب 17550، 90085 و 884 میلیون تُن زغال سنگ دارند. هند توانسته است نزدیک به 70 درصد از پتانسیل زغال سنگ خود را به درستی کاوش کند؛ این در حالیست که پاکستان و بنگلادش با وجود داشتن بزرگترین پتانسیل زغال سنگ، به ترتیب بر روی نفت (35.4%) و گاز طبیعی (91.5%) تمرکز کرده اند. مهم است توجه داشته باشید که هند با 23.5 درصد، بیشترین میزان تلفات فنی را تجربه کرده است و بعد از آن پاکستان و بنگلادش به ترتیب با 17 درصد و 14.11 درصد، بیشترین میزان تلفات فنی را داشته اند. مقدار شدت انرژی (EI) برای کشورهای افغانستان، بوتان و سریلانکا در اندازه ای است که موجب شده است تا این کشورها در فهرست مناطقی با کمترین مقدار شدت انرژی قرار گیرند. کشورهای جنوب آسیا دارای بازارهای برق انحصاری هستند، با این وجود برای مقابله با مقررات رقابتی و انحصاریِ ایجاد شده توسط خصوصی سازی، و ایجاد شرایط مساوی برای همه فروشندگان، اقداماتی انجام شده است. تحلیل ها نشان می دهند که در حال حاضر کشورهای جنوب آسیا برای پاسخگویی به نیازهای انرژی خود بسیار عقب هستند. همچنین این مقاله توصیه می کند تا سیاست های موثر برای مدیریت انرژی، از طریق استفاده ی گسترده از منابع انرژی غیرمتعارف، معرفی و اجرا شوند؛ این سیاست ها تغییرات لازم را اعمال می کنند و به کشورهای جنوب آسیا برای غلبه بر چالش های اقتصادی کمک می کنند. همچنین در این مطالعه نتیجه گیری می شود که ورود منابع انرژی تجدیدپذیر و توسعه ی بازارهای رقابتیِ برق، به طورکلی می تواند مدیریت انرژی را در کشورهای جنوب آسیا بهبود بخشد.

In this era, energy is essential to life and its continuous and ubiquitous supply brings much needed economic growth and prosperity to a region. Energy Management (EnM) contributes to the controlling and monitoring of energy and has recently become the subject of great significance. EnM involves analysis, conservation and imperative actions that leads to the minimization of the system losses for efficient use of available conventional and renewable energy resources of the region. This study evaluates the energy management in South Asia (SA) region, as it houses one-fourth of the world's total population with India, Pakistan and Bangladesh being the most populous countries. The study accesses the regional energy mix, distributed generation strategy plans, and present the trends in EnM over the past few decades. South Asian Countries (SACs), especially Pakistan, India and Bangladesh have a huge potential of coal i.e. 17,550, 90,085 and 884 Million Tonnes, respectively. India has rightly explored nearly 70% of its coal potential, whereas Pakistan and Bangladesh despite having the largest potential of the coal have focused on oil (35.4%) and natural gas (91.5%) exploration respectively. It is important to note that India experiences the highest technical losses of 23.5%, followed by 17% percent and 14.11% losses by Pakistan and Bangladesh respectively. Energy Intensity (EI) values for Afghanistan, Bhutan and Sri Lanka have listed these countries as low EI terrain region. Pakistan, India and Bangladesh have EI values ranging between 10,000 and 20,000 btu per $2000 constant. SACs countries have monopolistic electricity markets, however steps are taken to partially implement competition and monopoly regulation by privatization and ensuring equal conditions for all vendors. Analysis show that the SACs are presently far behind to meet their energy demands. The paper also recommends introduction and implementation of effective EnM policies along with large scale utilization of non-conventional energy resources, which will bring necessary changes and will help SACs to overcome economic challenges. The study also concludes that the inclusion of renewable energy resources and development of competitive electricity markets would overall improve the EnM in SA.

بخشی از ترجمه مقاله (صفحه 27 فایل ورد ترجمه)

مدیریت انرژی چیست؟

کاوش، مدیریت و پایداری، جزو نیازهایی ضروری برای بقاء در قرن بیست و یکم هستند. در تاریخ تکامل زندگی، شکل ­های مختلفی از انرژی، از قبیل: شیمیایی، مکانیکی، الکتریکی و غیره، بر روی زمین مشاهده شده است. انرژی الکتریکی به­ طور عمده قبل از قرن بیستم و از منابع انرژی متعارف (CERs) به­ دست آمده است؛ با این حال، اخیرا مشاهده شده است که تغییراتی به سمت به­ دست آوردن انرژی پاک و سبز (CGE) داشته است. پیش­ بینی شده است که این تغییر اولیه، که در سطح جهانی به­ سرعت در حال افزایش است، در آینده ­ای نزدیک تهدیدی برای خاموشی محسوب شود. این امر منجر به ایجاد یک وضعیت هشدار شده، همچنین باعث شده است تا سهامداران نه تنها CGE را جذب کنند بلکه به حفظ و مدیریت منابع انرژی موجود نیز بپردازند. در طول دهه ­ی گذشته مدیریت و حفاظت از انرژی، موضوع بسیاری از پژوهش ­ها بوده است.

مدیریت انرژی یعنی همه ­چیز درباره ­ی کنترل، نظارت و حفاظت از منابع انرژی. هدف از مدیریت انرژی، بهینه­ سازیِ تولید، توزیع و بهره­ برداری از انرژی است، به ­گونه ­ای که هزینه­ ی انرژی بدون تاثیر بر کیفیت، به حداقل رسانده شود. همچنین مدیریت انرژی با هدفِ محدود کردن تغییرات آب و هوایی که غالبا در اثر سوخت ­های فسیلی ایجاد می­ شوند، از محیط زیست محافظت می­ کند. بنابراين مدیریت انرژی، مستلزم شناسايي و ارزيابي فرصت­ هاي صرفه­ جويي در مصرف انرژي و كنترل و نظارت بر مصرف انرژي می­ باشد.

استقرار سیستم مدیریت انرژی

آگاهی عمومی در حفاظت از انرژی، نقش بسیار مهمی دارد و در برخی موارد فرصت ­های شناسایی شده، می­توانند منجر به مدیریت کارآمدِ منابع موجود شوند. با این حال، صرفه­ جویی در انرژی یا مدیریت یک کار، بدون انجام تغییرات و اصلاحات لازم در سیستم موجود، کار آسانی نیست. تغییرات موردنظر شامل، معرفی مدیریت انرژی خانگی، مدیریت انرژی صنعتی، شبکه ­های هوشمند، مدیریت سمت تقاضا، اندازه­ گیری هوشمند، ارتباطات هوشمند، ادغام اطلاعات و فناوری ­های کنترلی هستند (اما محدود به این موارد نمی باشند). مدیریت انرژی خانگی از لوازم و دستگاه ­های هوشمندی استفاده می ­کند که انرژی را به ­صورتی موثر و اقتصادی به مصرف می رسانند. از شبکه ­ی محلی خانگی (HAN)، که بخشی از مدیریت انرژی خانگی محسوب می­ شود، برای برقراری ارتباط میان وسایل هوشمند / دستگاه ­ها، خدمات رفاهی و مصرف ­کنندگان استفاده می ­شود. این شبکه، دستگاه­ ها را به سرورِ اینترنتی متصل و اتصالی بی­سیم را برقرار می­کند؛ که این اتصال، برای پذیرش الگوی استفاده از انرژی کارآمد از سوی مردم، شهود واقع بینانه ­ای را برای آنها ایجاد می ­کند. علاوه بر این، لوازم خانگی / دستگاه­ های هوشمند، این قابلیت را دارند که از طریق زمان بندی دستگاه­ ها یا فعالیت ­ها، به ­طور خودکار تنظیم  شوند. در یک سازمان صنعتی، مدیریت انرژی یا حفاظت از انرژی، عبارتست از تلاش برای کاهش مصرف انرژی، با همان کیفیت و کمیتی که به ­عنوان خروجیِ کاربردهای صنعتی مورد انتظار است. سازمان ­ها و صنایع، مصرف کنندگانِ مستقیم انرژی هستند و همیشه به دنبال استفاده از تکنیک­ های مدیریت انرژیِ کارآمد برای صرفه­ جویی در انرژی می ­باشند، تکنیک­ هایی که منجر به کاهش هزینه ­ی محصولات و افزایش حاشیه سود می ­شوند. شبکه­ ی هوشمند، جریانی دو طرفه را ایجاد کرده و ارتباط بین توزیع ­کنندگان و مصرف­ کنندگان را برقرار می ­سازد. این امر کمک می­ کند تا از بهترین فرصت ­های موجود برای مصرف انرژی کارآمد استفاده شود؛ به ­طوریکه اقتصاد به­ عنوان نگرانیِ اصلی این موضوع محسوب شود.