دانلود ترجمه مقاله مدیریت توان راکتیو سیستم توزیع تحت استانداردهای انتقال توان

1. مقدمه 2. روش 3. شبکه آزمون 4. نتایج و بحث و بررسی 5. گزینه های جایگزین برای برنامه ریزی شبکه 6. نتیجه گیری

چکیده – در پرتو سطوح بالای تولید پراکنده برروی شبکه های توزیع، مدیریت ولتاژ و توان راکتیو اپراتورهای سیستم های توزیع و انتقال را به چالش می کشد. آیین نامه های شبکه اروپا که توسط ENTSO – E ابداع شده اند، معمولاً ملزم می کنند که «استانداردهای انتقال قدرت» تعریف شود، باندهای ولتاژ و ضریب توان که باید در مرز مشترک انتقال/توزیع حفظ شود، مشخص گردد. این مقاله با نحوه برآورده کردن DSO برای چنین استانداردهای انتقال توان تعریف شده برای گره هایی که در آنها تولید قابل توجه باد به سیستم توزیع متصل شده است، سروکار دارد. این تحقیق به شناسایی قابلیت های توان اکتیو و راکتیو که قابل حصول است و یک راهکار برای اندازه بندی و مکان یابی هر جبرانسازی پراکنده مورد نیاز برای ارائه مشخصات مطلوب به صورتی که به بهترین نحو اولویت های شبکه قدرت را برآورده می کند، می پردازد. راهکار پیشنهادی بر روی یک شبکه تست شده است و نتایج به بحث گذاشته شده اند. در نهایت، روش شناسایی پیشنهادی برای ارزیابی تعداد گزینه های مختلف که نیاز به نصب جبرانسازی را کاهش می دهد، مورد استفاده قرار می گیرد.

In light of high levels of distributed generation on distribution networks, voltage and reactive power management is challenging operators of both the distribution and transmission systems. The European network codes being developed by ENTSO-E are likely to call for “power transfer standards” to be defined, specifying the voltage and power factor bands which must be maintained at the transmission / distribution interface. This paper deals with how the DSO may meet such a power transfer standard as defined for nodes where there is significant wind generation connected on the distribution system. The work addresses the identification of the existing active and reactive power capability which could be achieved and a methodology for sizing and siting any distributed compensation required to deliver the desired characteristic in a manner which best meets utility priorities. The proposed methodology is tested on a network and the results discussed. Finally the characterisation method proposed is used to assess a number of alterative options which may reduce the requirement for compensation to be installed.