دانلود ترجمه مقاله سرمایه گذاری شرکتی، تامین مالی و مدل خروج

1. مقدمه 2. راه اندازی مدل 3. راهکار مدل 4. تحلیل عددی و دلالت ها 5. نتیجه گیری

چکیده – این مقاله، به منظور بررسی اثرات محدودیت استقراض مبتنی بر سود (EBC) بر سرمایه گذاری، تامین مالی و تصمیمات خروج یک شرکت، مدل سازی گزینه های واقعی را توسعه می دهد. ما نشان می ‌دهیم که چگونه محدودیت استقراض مبتنی سود برخلاف محدودیت استقراض مبتنی بر ارزش تسویه (LBC)، بر تصمیمات و ارزش ‌ها تأثیر می ‌گذارد. شرکت دارای محدودیت استقراض مبتنی بر سود، برخلاف شرکت دارای محدودیت مبتنی بر ارزش تسویه، سرمایه گذاری را به تاخیر می اندازد تا سقف بدهی را افزایش دهد. برگشت پذیری سرمایه گذاری (یا معادل آن، ارزش تسویه) تا حد زیادی بر شرکت دارای محدودیت استقراض مبتنی بر سود تأثیر نمی گذارد، هرچند بر شرکت دارای محدودیت مبتنی بر ارزش تسویه تأثیر زیادی دارد. محدودیت استقراض مبتنی بر سود برخلاف محدودیت استقراض مبتنی بر ارزش تسویه، بواسطه نوسانات بیشتر کاهش می یابد، زیرا نوسانات بالاتر موجب تاخیر در سرمایه گذاری می شود و سقف بدهی را افزایش می دهد. از منظر ارزش شرکت و بواسطه برگشت پذیری پایین و نوسانات بالا در سرمایه گذاری، محدودیت استقراض مبتنی بر سود بر محدودیت استقراض مبتنی بر تسویه ارجحیت دارد و شرکت در صورت مشکلات مالی، به جای تسویه امور ورشکستگی، به سازماندهی مجدد ورشکستگی خواهد پرداخت. این امر همچنین حاکی از رابطه مثبت بین محدودیت استقراض مبتنی بر سود و سازماندهی مجدد ورشکستگی است. نتایج ما تا حد زیادی با مشاهدات تجربی مطابقت دارد. مقدمه: مقالات اقتصادی (به عنوان مثال، برنانکه، گرتلر و گیلکریست (1999) و کیوتاکی و مور (1997)) به طور سنتی اثرات محدودیت استقراض (یا وام دهی) مبتنی بر ارزش تسویه (یا دارایی) (LBC) را بر تصمیمات در مورد سرمایه گذاری و تامین مالی شرکت ها و همچنین چرخه های تجاری، مورد بررسی قرار داده اند. طبق محدودیت استقراض مبتنی بر ارزش تسویه، ظرفیت انتشار اوراق بدهی یک شرکت مبتنی بر ارزش تسویه دارایی های خاص آن (به عنوان مثال، املاک و تجهیزات) می باشد. از سوی دیگر، مطالعات تجربی اخیر، از قبیل مطالعه درچسل، 2020، کرمانی و ما، 2020 و لیان و ما (2021)، عمومیت محدودیت استقراض مبتنی بر سود (EBC) را نسبت به محدودیت استقراض مبتنی بر ارزش تسویه نشان داده ‌اند. طبق مطالعه لیان و ما (2021)، 80٪ از بدهی در ایالات متحده بر اساس محدودیت استقراض مبتنی بر سود صادر شده است، در حالی که 20٪ بر اساس محدودیت استقراض مبتنی بر ارزش تسویه منتشر شده است. طبق محدودیت استقراض مبتنی بر سود، ظرفیت بدهی مبتنی بر سودهای عملیاتی – معمولاً سود قبل از بهره، مالیات، استهلاک دارایی های نامشهود و مشهود (EBITDA) – است نه ارزش دارایی. اگرچه برخی از مقالات (به عنوان مثال، درچسل (2020) و لیان و ما (2021)) به بررسی اثرات محدودیت استقراض مبتنی بر سود بر روی سرمایه گذاری تجمعی و پویایی بدهی شرکت ها در مدل های نظریه اقتصاد کلان می پردازند، اما هیچ مقاله ای اثرات محدودیت استقراض مبتنی بر سود را بر تصمیمات یک شرکت در مورد زمان سنجی سرمایه ‌گذاری، اهرم مالی، نوع بدهی، زمان خروج و نوع خروج در مدل ساختاری نظریه مالی شرکت بررسی نکرده است.

This paper develops a real options model to study the effects of an earnings-based borrowing constraint (EBC) on a firm’s investment, financing, and exit decisions. We highlight how EBC affects the decisions and values differently than a liquidation value-based borrowing constraint (LBC). Unlike LBC, the firm with EBC delays investment to increase the cap of debt. Investment reversibility (or equivalently, liquidation value) does not largely affect the firm with EBC, although it greatly affects the firm with LBC. Unlike LBC, EBC loosens with higher volatility because higher volatility delays investment, which increases the cap of debt. With low investment reversibility and high volatility, EBC is preferable to LBC from a firm value perspective, and in case of financial distress, the firm will go into reorganization bankruptcy rather than liquidation bankruptcy. This also implies a positive relation between EBC and reorganization bankruptcy. Our results are largely consistent with empirical observations. Introduction: Economics literature (e.g., Bernanke, Gertler, and Gilchrist (1999) and Kiyotaki and Moore (1997)) has traditionally investigated the effects of liquidation (or asset) value-based borrowing (or lending) constraint (LBC) on corporate investing and financing decisions, as well as on business cycles. Under LBC, a firm’s debt issuance capacity is based on the liquidation value of its specific assets (e.g., real estate and equipment). On the other hand, recent empirical studies, such as Drechsel, 2020, Kermani and Ma, 2020b, and Lian and Ma (2021), have demonstrated the prevalence of earnings-based borrowing constraint (EBC) over LBC. According to Lian and Ma (2021), 80% of debt in the United States is issued based on EBC, while 20% is issued based on LBC. Under EBC, debt capacity is based on operating earnings—typically earnings before interest, taxes, depreciation, and amortization (EBITDA)—rather than asset values. Although some papers (e.g., Drechsel (2020) and Lian and Ma (2021)) investigate the effects of EBC on aggregate investment and debt dynamics of firms in models of macroeconomic theory, no papers have studied the effects of EBC on a firm’s decisions for investment timing, leverage, debt type, exit timing, and exit type in a structural model of corporate finance theory.