دانلود ترجمه مقاله زیرساخت سبز شهری: ارزش گذاری از چشم انداز برنامه ریزی شهری

1. مقدمه 2. روش 3. نتایج 4. بحث و بررسی 5. نتیجه گیری

چکیده – بررسی های صورت گرفته حاکی از آن است که، زیرساخت سبز شهری (UGI ) در سالهای اخیر در پاسخ به افزایش شهرنشینی و تغییر الگوهای اقلیمی و آب و هوایی، به عنوان مفهومی برای افزایش تاب‌آوری در محدوده‌های شهری ظهور کرده است. همچنین با ذکر این نکته که در عمل ، اجرای این راه‌حل‌های (نیمه) طبیعی نیازمند یک دیدگاه کلی در زمینه هزینه‌ها و منافع است، مبحث ارزش‌گذاری، بیش از پیش به عنوان یک عامل مهم پدیدار می شود. علاوه بر این اخیرا، طیف گسترده ای از ابزارهای پشتیبانی تصمیم در زمینه زیرساخت های سبز و خدمات اکوسیستم ظهور کرده اند و به منظور دستیابی به اهداف مختلف ایجاد شده و گسترش یافته اند. از اینرو مطالعه حاضر، برای پشتیبانی از تصمیمات سرمایه گذاری زیرساخت سبز شهری، پتانسیل 10 ابزار ارزش گذاری فهرست نهایی و موجود را مورد بررسی قرار می دهد. همچنین، در بخش ارزیابی، عملکرد از لحاظ برنامه ریزی و تصمیم گیری شهری مورد رسیدگی قرار می گیرد. لازم به ذکر است که در مطالعه حاضر، ابزارها بر اساس 12 معیار مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته اند. همچنین، پس از تحلیل مجموعه ابزارهای مربوط به این معیارها، یافته‌های مربوط به (عدم) سازگاری با الزامات خاص در خصوص برنامه‌ریزی و مدیریت شهری مورد ارزیابی قرار می گیرند. در مرحله بعدی، برای پشتیبانی از طراحی ابزارهای ارزش‌گذاری ساده که به منظور ایجاد زیرساخت‌های سبز در مناطق شهری طراحی شده‌اند، توصیه‌ها و دستورالعمل‌هایی ارائه می‌شوند. شایان ذکر است که، رویکرد بیوفیزیکی و (اجتماعی-اقتصادی)، یک نمای کلی از چالش ها و فرصت های مربوط به ظرفیت های هر چارچوب را در زمینه ابزارهای ارزش گذاری در اختیار قرار می دهد. شواهد و یافته های بدست آمده حاکی از آن است که، بیشتر ابزارها برای ویژگی‌های بافت شهری طراحی نشده‌اند. همچنین، عناصر متعددی در زمینه جلوگیری از جذب ابزارهای ارزیابی GI دخیل هستند. اول اینکه، در زمینه زیرساخت‌های سبز برای استفاده از ابزار جهت مقایسه گزینه‌های خاکستری و سبز، فعالیت های اقتصادی محدودی صورت گرفته است. دوم اینکه هم اکنون، ابزارهای اندکی در زمینه ویژگی‌های شهرها اعم از خدمات رسانی / عدم خدمات رسانی در زمینه اکوسیستم شهری، مقیاس‌پذیری چندگانه، ارزیابی طول عمر منافع مشترک و مزایای اجتماعی طراحی شده اند. سوم اینکه، ابزارها برای ایجاد ابزارهای متناسب با نیازهای خاص در زمینه فرآیند برنامه ریزی شهری بایستی حاصل توسعه مشترک بین جامعه علمی و مقامات محلی باشند. از اینرو نتایج بدست آمده حاکی از آن است که، ابزارهای فعلی برای پشتیبانی از تصمیم گیری در این خصوص چندان قابل استفاده نیستند. با این وجود، در صورتیکه مورد توجه دقیق قرار گرفته و در این زمینه محتاطانه رفتار شود، در زمینه تعیین دقیق تحلیل‌های هدفمند و عمیق می توانند از نقش برجسته ای برخوردار باشند.

As a response to increasing urbanization and changing weather and climatic patterns, urban green infrastructure (UGI) emerged as a concept to increase resilience within the urban boundaries. Given that implementing these (semi-) natural solutions in practice requires a clear overview of the costs and benefits, valuation becomes ever important. A range of decision-support tools for green infrastructure and ecosystem services exist, developed for various purposes. This paper reviews the potential of 10 shortlisted and existing valuation tools to support investment decisions of urban green infrastructure. In the assessment, the functionality is regarded specifically from the urban planning and decision-making viewpoint. The toolkits were evaluated on 12 different criteria. After analyzing the toolkits on these criteria, the findings are evaluated on the (mis)match with specific requirements in the urban planning and management context. Secondly, recommendations and guidelines are formulated to support the design of simple valuation tools, tailored to support the development of green infrastructure in urban areas. Approaching the valuation toolkits biophysically and (socio-)economically provides an integral overview of the challenges and opportunities of the capacities of each framework. It was found that most tools are not designed for the peculiarities of the urban context. Several elements contribute to the hampering uptake of GI valuation tools. Firstly, the limited effort in the economic case for green infrastructure remains a burden to use toolkits to compare grey and green alternatives. Secondly, tools are currently seldom designed for the peculiarities of cities: urban ecosystem (dis)services, multi-scalability, life-span assessments of co-benefits and the importance of social benefits. Thirdly, toolkits should be the result of co-development between the scientific community and local authorities in order to create toolkits that are tailor made to the specific needs in the urban planning process. It can be concluded that current tools, are not readily applicable to support decision making as such. However, if applied cautiously, they can have an indicative role to pinpoint further targeted and in-depth analyses.

ترجمه این مقاله در 22 صفحه آماده شده و در ادامه نیز صفحه 19 آن به عنوان نمونه قرار داده شده است که با خرید این محصول می توانید، فایل WORD و PDF آن را دریافت نمایید.