دانلود ترجمه مقاله بررسی رابطه ارتباطات اینترنتی و اختلال استفاده از گوشی هوشمند

1. مقدمه 2. کارهای مرتبط 3. روش ها 4. نتایج 5. بحث و بررسی 6. نتیجه گیری

مقدمه: گوشی های هوشمند در جوامع مدرن در همه جا موجود هستند و بطور هنگفتی نحوه ارتباطات و سرگرم کردن انسان ها را تغییر داده است. طبق آخرین آمار، 2.50 میلیارد نفر از گوشی هوشمند استفاده می کنند (استاتیستا، 2018 الف). به بیان دیگر، در حال حاضر حدود یک سوم جمعیت جهان از این دستگاه استفاده می کنند. در اموری در زمینه پژوهشی سایکو انفورماتیک (انفورماتیک روانشناختی یا روان انفورماتیک)، نشان داده شده که کاربر عادی گوشی هوشمند، هر روز حدود 2.5 ساعت با تلفن شامل بیش از نیم ساعت استفاده از واتساپ، صرف می کند (مونتاژ، بلاسزکیویچ، ساریسکا و همکاران، 2015). بنابراین، بیش از یک روز کاری هر هفته با موبایل صرف می شود که فقط چندین ساعت آن با واتساپ بوده است. با ملاحظه مجموعه رو به رشد مشاهدات علمی که نشان می دهند انسان ها با گوشی هوشمند و اینترنت عمدتاً برای سرگرمی استفاده می کنند، نه اهداف تجاری (مونتاژ، ژائو و همکاران، 2018؛ ساریسکا و همکاران، 2014)، مشهود شد که میزان زیادی از این زمان صرف شده را می توان در فعالیت های بیشتر هدفمند، مانند تعاملات مستقیم بین والدین و کودکانشان، سرمایه گذاری کرد. با اینکه گوشی هوشمند، جنبه های مثبت بسیاری دارد (برای مثال، دسترسی به اطلاعات را از تقریباً همه جا تسهیل می کند)، تعداد رو به رشدی از دانشمندان نگران این هستند که استفاده بیش از حد از گوشی هوشمند می تواند اثرات مضری بر مغز و سلامت داشته باشد. استدلال شده است که اختلال و تاخیرهای همیشگی بخاطر پیام های ورودی ممکن است باعث کاهش بهره وری شود (دوک و مونتاژ، 2017 ب) و اولین مطالعات طولی نشان داد که استفاده از گوشی هوشمند باعث بوجود آمدن اختلالات زیاد، شوند، مواردی مانند اختلالات شبیه به ADHD (اختلال بیش فعالی کم توجهی)، گرایش های رفتاری شود (هادار و همکاران، 2017؛ کوشلف، پرولکس و دون، 2016). علاوه بر آن، یک مقاله اخیراً انجام شده، ارتباط بین اختلال استفاده از گوشی (SUD3) و همدلی و رضایت از زندگی کمتر (لاچمن و همکاران، 2018) را نشان می دهد، روابطی که احتمالاً استرس میانجی آنها باشد (ساماها و هاوی، 2016). اما، مسیرهای سببی بالقوه بین این متغیرها، تاکنون هنوز محرز نشده است. شواهد رو به افزایش نشان می دهند که استفاده بیش از حد از گوشی های هوشمند در عصر می تواند باعث کاهش کیفیت خواب و در بعضی موارد، خستگی کاری در صبح شود (لاناج، جانسون و بارنز، 2014). مقالات اخیر نشان می دهند که اگر گوشی هوشمند روی میز قرار بگیرد و هنگامی که نیاز است برروی کاری برروی صفحه کامپیوتر تمرکز داشته باشیم، می تواند باعث کاهش ظرفیت شناختی شود (وارد، دیوک، گنیزی و باس، 2017). با اینکه، در حال حاضر مشخص نیست که آیا مزیت های SUD، به عنوان یک اختلال سلامت روان شناخته شده یا خیر (به پیشرفت های اخیر برای شامل کردن اصطلاح مرتبط «اختلال بازی اینترنتی» (IGD) در بخش 3 از DSM-5 و «اختلال بازی کردن»، غالباً آنلاین در ICD-114 ، مراجعه نمایید)، استفاده بیش از حد از گوشی هوشمند واضح است که می تواند باعث مسائل شدید شود. علاوه بر آن، اختلال استفاده از اینترنت (IUD) و SUD تاحدی با هم اشتراک دارند (برای مثال، به مونتاگ، سیندرمن، بکر و پانکسپس، 2016؛ دیوک و مونتاگ، 2017 الف مراجعه نمایید) و جامعه علمی باید چهارچوبی را توسعه دهد که تبیین کند آیا دستگاه های استفاده از اینترنت موبایل با بسترهای استفاده از اینترنت غیرموبایل، مانند کامپیوتر رومیزی تفاوت دارد و اگر دارد، چه تفاوتی دارد.

Introduction: Smartphones are ubiquitous in modern societies and have dramatically changed how humans communicate and entertain themselves. According to latest statistics, 2.50 billion humans use a smartphone (Statista, 2018a). In other words, currently about a third of the world's population uses this device. In works from the research field of Psychoinformatics it has been demonstrated that the average smartphone user spends about 2.5 h on the phone each day with more than half an hour of WhatsApp usage (Montag, Błaszkiewicz, Sariyska et al., 2015). Therefore, more than one work day is spent on the phone each week, with several hours using WhatsApp only. Considering a growing body of scientific observations showing that humans spend time on their smartphones and the Internet mostly for leisure, rather than business purposes (Montag, Zhao et al., 2018; Sariyska et al., 2014), it becomes evident, that much of this spent time could be invested in more meaningful activities, such as direct interactions between parents and their children. Although the smartphone has many positive aspects (e.g., it facilitates access to information from nearly everywhere), a growing number of scientists is concerned that excessive usage of the smartphone might have detrimental effects on our brains and well-being. It has been argued that constant interruptions due to incoming messages might result in loss of productivity (Duke & Montag, 2017b) and first longitudinal studies demonstrated that smartphone usage characterized by frequent interruptions might result in ADHD-like (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) behavioral tendencies (Hadar et al., 2017; Kushlev, Proulx, & Dunn, 2016). In addition, a recent work suggests a link between Smartphone Use Disorder2 (SUD3) and lower empathy and life satisfaction (Lachmann et al., 2018), relationships which are likely mediated by stress (Samaha & Hawi, 2016). However, potential causal pathways between these variables have not been established until now. Mounting evidence further shows that overuse of smartphones in the evening might result in lower sleep quality and in some cases also in work depletion in the morning (Lanaj, Johnson, & Barnes, 2014). Recent work shows that the smartphone lying on the desk, when we need to concentrate on a task on the computer screen, can result in reduced cognitive capacity (Ward, Duke, Gneezy, & Bos, 2017). Although, it is currently not clear if SUD merits being recognized as a mental health disorder (see the recent development to include the related term Internet Gaming Disorder (IGD) in Section III of DSM-5 and Gaming Disorder, predominantly online in ICD-114), overuse of smartphones clearly can cause severe problems. Moreover, Internet Use Disorder (IUD) and SUD overlap to some extent (e.g. see Montag, Sindermann, Becker, & Panksepp, 2016; Duke & Montag, 2017a) and therefore the scientific community has to develop a framework explaining if and how mobile Internet use devices differ from the non-mobile Internet use platforms such as a desktop computer.