زهرا نعمت الهی

The principles of hydropower Hydroelectricity is generated by water falling under the force of gravity that turns the blades of a turbine, which is connected to a generator. Electricity generated by the spinning turbine passes through a transformer and out to transmission lines supplying domestic and industrial demands. The principle and the technique for generating electricity from hydropower is the same regardless of the size of the project, and plants can be tailor-made to fit a community, country or an export market. The amount of power that can be generated is dictated by the following: • The vertical height of water above the turbines, often referred to as the hydraulic head • The rate of flow through the turbines Hydropower is an efficient form of energy generation. Typically the efficiency of a modern day hydropower plant in converting potential energy to electrical energy is about 90% (USBR, 2005). Types of hydropower plants There are three main types of hydropower plants:
• Storage
• Run of river
• Pumped storage
These are described below.
Storage schemes have a dam that impounds water in a reservoir that feeds the turbine and generator. Examples of such schemes include Kariba Dam on the Zambezi River in southern Africa and Tarbela Dam in Pakistan. Storage schemes generally have higher environmental and social costs than pumped storage or run of river schemes because more land is inundated and the natural flow regime is disrupted (Ledec and Quintero, 2003; Lindström and Granit, 2012).
Run of river hydropower plants have either no storage at all, or a limited amount of storage, referred to as pondage. A plant without pondage has no storage and is subject to variability in river flows whilst a plant with pondage can regulate water flow to some extent. Most hydropower projects in Nepal and Malawi are run of river. Run of river plants alter the flow regime of a river to a lesser degree than storage schemes. They are generally considered to have a lower environmental impact than hydropower schemes that utilise large reservoirs (Lindström and Granit, 2012).
Pumped storage hydropower plants are designed solely to store energy to provide power during peak loads (i.e. to balance peak loads). Pumped storage facilities offer the flexibility to supplement other electricity supplies at very short notice (Levine, 2003).

اصول تولید انرژی برقآبی انرژی برقآبی از طریق آب ایجاد می‎گردد. آب بواسطه نیروی جاذبه، تیغه‎های یک توربین متصل به ژنراتور را می‎چرخاند. برق تولید شده توسط توربین از طریق ترانسفورماتور و خطوط انتقال، نیازهای خانگی و صنعتی را تامین می‎کند. اصول و تکنیک تولید انرژی برقآبی صرف نظر از اندازه پروژه یکسان است و نیروگاه‎ها می‎توانند متناسب با نیاز جامعه، کشور یا بازار صادراتی تاسیس شوند. مقدار انرژی برقآبی تولید شده، توسط موارد زیر مشخص می‎شود: ارتفاع عمودی آب در بالای توربین‎ها، که اغلب به آن بار هیدرولیکی گفته می‎شود دبی یا میزان عبور جریان آب در توربین‎ها انرژی برقآبی، روشی کارآمد جهت تولید انرژی است. معمولاً راندمان و کارایی نیروگاه‎های برقآبی امروزی در تبدیل انرژی بالقوه به انرژی الکتریکی حدود 90٪ است (USBR, 2005). انواع نیروگاه‎های برقآبی سه نوع نیروگاه برقآبی وجود دارد:
• ذخیره‎ای
• جریانی
• ذخیره‎ای تلمبه‎ای
که در ذیل به توضیح مختصر هر یک پرداخته می‎شود (لامبروسو و همکاران، 2014). ذخیره‎ای: این نیروگاه‎ها دارای سدی هستند که آب را به مخزنی که توربین و ژنراتور را تغذیه می‎کند، انتقال می‎دهد. نمونه‎هایی از چنین طرح‎هایی، سد کاریبا در رودخانه زامبیزی در جنوب آفریقا و سد تاربلا در پاکستان است. طرح‎های ذخیره‎ای به طور کلی هزینه‎های زیست‎محیطی و اجتماعی بالاتری نسبت به ذخیره‎ای تلمبه‎ای یا جریانی دارند زیرا زمین بیشتری از آب پوشانده شده و نظام طبیعی موجود مختل می‎شود (لدک و کوئینترو، 2003 و لیندستروم و گرانیت، 2012) نیروگاه‎های جریانی: این نوع از نیروگاه‎ها یا به هیچ وجه ذخیره‎سازی آب ندارند و یا مقدار محدودی آب ذخیره می‎کنند که به آن آبگیر یا حوضچه گفته می‎شود. نیروگاه بدون حوضچه، ذخیره‎ آبی ندارد و در معرض ریسک تغییر جریان رودخانه‎ها قرار می‎گیرد در حالی که یک نیروگاه با آبگیر می‎تواند جریان آب را تا حدی تنظیم کند. بیشتر پروژه‎های برقآبی در کشورهای نپال و مالاوی، جریانی می‎باشند. اجرای نیروگاه‎های جریانی، روند طبیعی جریان یک رودخانه را به میزان کمتری نسبت به طرح‎های ذخیره‎ای تغییر می‎دهد. این نیروگاه‎ها معمولاً تأثیرات زیست محیطی کمتری نسبت به نیروگاه‎های جریانی دارای مخازن بزرگ آب، دارند. نیروگاه‎های ذخیره‎ای تلمبه‎ای. این نیروگاه‎ها صرفاً برای ذخیره انرژی جهت تأمین نیرو در اوج بار مصرف (متعادل‎سازی بارهای اوج) طراحی شده‎اند. تأسیسات ذخیره‎ای تلمبه‎ای، در واقع مکمل سایر منابع تامین برق می‎باشند و می‎توانند برق را برای مدت بسیار کوتاهی تامین نمایند (لوین، 2003).

Egypt is one of the few countries in the Middle East and North Africa that has established a specific water sector regulator dedicated to monitoring service provision. Since 2015, the government has made positive efforts to set up the necessary institutional arrangements that would improve overall sector performance, including the establishment of a dedicated management team within the Ministry of Housing, Utilities and Urban Communities (MHUUC), as well as efforts at tariff reforms designed to enhance financial sustainability.

مصر یکی از معدود کشورهایی در خاورمیانه و شمال آفریقا است که در بخش آب رویه قانون‎گذاری خاصی را جهت نظارت بر ارائه خدمات بکار گرفته است. از سال 2015، دولت مصر اقدامات مثبتی در جهت تنظیم ترتیبات نهادی لازم به منظور بهبود عملکرد کلی بخش آب از جمله ایجاد تیم مدیریت اختصاصی در وزارت مسكن، آب و برق و جوامع شهری (MHUUC ) صورت داده است. همچنین جهت تقویت پایداری مالی، به اصلاح تعرفه‎های موجود در بخش آب پرداخته است (مومسن و همکاران، 2017).

Structure and Organization of the Water Supply and Sanitation Sector Egypt’s WSS institutional framework is currently centralized. Key functions concerning WSS infrastructure and service delivery such as policy making, regulation, planning, and investment are carried out by national-level institutions. Decision-making is centralized within the Ministry of Housing, Utilities and Urban Communities (MHUUC). Responsibility for works planning and implementation of infrastructure investments across Egypt is under the National Organization for Potable Water and Sanitary Drainage (NOPWASD) and the Cairo Alexandria Potable Water Organization (CAPWO), which operate under the supervision of MHUUC. The operation and management of assets, including the billing and collection arrangements, is performed by the Holding Company for Water and Wastewater (HCWW) through its local subsidiaries, the Water and Sanitation Companies (WSCs). The HCWW is a public sector company and provides its 25 WSCs with administrative, technical, and financial support to deliver WSS services. The HCWW is currently responsible for the development of master plans implemented by the WSCs, as well as for monitoring their performance. The Egypt Water and Wastewater Regulatory Agency (EWRA) also operates under MHUUC and is mandated to regulate quality of WSS service delivery, monitor WSS tariff, and undertakes consumer protection responsibilities. In 2015, the MHUUC established the Program Management Unit (PMU) by Ministerial Decree No. 154 of 2015. The PMU is a service delivery unit housed within MHUUC mandated to oversee implementation of all investments under the WSS sector and to ensure that universal access to sustainable WSS services is achieved. The PMU is also responsible for formulating WSS sector policies and strategies. The long-term vision of the sector appears to be to eventually decentralize service delivery and transfer full responsibility for planning and implementation of WSS investments to the WSCs at the local level and to develop fully autonomous utilities that are accountable to citizens for their mandated service delivery responsibilities. To this end, MHUUC intends to put in place a suitable policy and institutional framework that will incentivize WSCs to take responsibility for the 38 Status of Water Sector Regulation in the Middle East and North Africa planning and implementation of capital investments as well as to manage the assets created, leading to better service delivery at the local level. As part of this policy intention, the responsibility for implementation of some small-scale water projects, as well as projects funded by other donors, has been transferred to the WSCs. Public WSS services are formally provided within the government institutional framework outlined above. The informal private sector addresses some of the market demand for WSS services unaccounted for by the state, which includes demand for WSS services from informal settlements. According to a survey conducted by the Center for Development Services published in 2009, 18 percent of households in slum areas stated that their water supply is through informal or illegal connections to public sewer networks (UNICEF 2009).

ساختار و سازمان بخش آب و فاضلاب کشور مصر در حال حاضر، چارچوب سازمانی بخش آب و فاضلاب در کشور مصر به صورت متمرکز است. نقش و وظایف کلیدی مربوط به زیرساخت‎ها و ارائه خدمات در بخش آب و فاضلاب مانند سیاست‎گذاری، تنظیم مقررات، برنامه‎ریزی و سرمایه‎گذاری توسط موسسات و نهادهای ملی انجام می‎شود. تصمیم‎گیری در وزارت مسکن، آب و برق و جوامع شهری (MHUUC) متمرکز است. مسئولیت برنامه‎ریزی کارها و اجرای سرمایه‎گذاری‎های زیرساختی در سراسر مصر بر عهده سازمان ملی آب شرب و زهکشی بهداشتی (NOPWASD ) و سازمان آب شرب قاهره اسکندریه (CAPWO ) است که تحت نظارت MHUUC فعالیت می‎کنند (مومسن و همکاران، 2017). اجرا و مدیریت دارایی‎ها از جمله مراحل صدور قبوض و جمع‎آوری آن‎ها، توسط شرکت‎های آب و فاضلاب (WSC ) که در واقع شعبه‎های محلی شرکت هلدینگ آب و فاضلاب (HCWW ) مصر محسوب می‎شوند، صورت می‎پذیرد. شرکت هلدینگ آب و فاضلاب (HCWW)، یک شرکت عمومی و دولتی است که متشکل از 25 شرکت‎ آب و فاضلاب می‎باشد و از این شرکت‎ها جهت ارائه خدمات هر چه بهتر آب و فاضلاب، پشتیبانی‎های اداری، فنی و مالی به‎عمل می‎آورد. در حال حاضر، شرکت هلدینگ آب و فاضلاب مصر، وظیفه تدوین برنامه‎های اصلی اجرا شده توسط شرکت‎های‎ آب و فاضلاب را بر عهده دارد و همچنین بر عملکرد آنها نظارت می‎کند. آژانس تنظیم مقررات آب و فاضلاب مصر (EWRA ) نیز تحت نظارت وزارت مسکن، آب و برق و جوامع شهری (MHUUC) فعالیت می‎کند و موظف است کیفیت ارائه خدمات آب و فاضلاب را تنظیم کند، بر تعرفه‎های آب و فاضلاب نظارت داشته باشد و از مصرف‎کنندگان محافظت نماید. در سال 2015، MHUUC، واحد مدیریت برنامه (PMU ) را با فرمان وزارتی شماره 154 سال 2015 تأسیس نمود. PMU یک واحد ارائه خدمات است که در MHUUC مستقر است و موظف به نظارت بر اجرای کلیه سرمایه‎گذاری‎ها در بخش آب و فاضلاب است و بایستی مطمئن شود که دسترسی عمومی و همگانی به خدمات آب و فاضلاب پایدار حاصل می‎شود. PMU همچنین مسئول تدوین سیاست‎ها و استراتژی‎های بخش آب و فاضلاب است. جدول 2، وظایف و نقش‎های ذینفعان اصلی در بخش آب و فاضلاب را شرح می‎دهد (مومسن و همکاران، 2017). خدمات آب و فاضلاب عمومی بطور رسمی در چارچوب سازمانی دولت که در بالا ذکر شد، ارائه می‎شود. بخش خصوصی غیررسمی، مقداری از تقاضای بازار برای خدمات آب و فاضلاب را نشان می‎دهد بدون اینکه دولت آن را محاسبه نماید و شامل تقاضای مناطق حاشیه‎ای و زاغه‎نشین برای خدمات آب و فاضلاب است. براساس نظرسنجی انجام شده توسط مرکز خدمات توسعه که در سال 2009 منتشر شد، 18 درصد از خانوارهای مناطق زاغه‎نشین اظهار داشتند که آبرسانی به آنها از طریق اتصالات غیررسمی‎یا غیرقانونی به شبکه‎های فاضلاب عمومی انجام می‎شود (یونیسف، 2009).